کورتیکواستروئیدها در آماده سازی تزریقی، خوراکی، استنشاقی و موضعی کاربرد دارند.سه نوع کلی از کورتیکواستروئیدها وجود دارد ، طبقه بندی با توجه به اینکه چگونه آنها در بدن کار می کنند وجود دارد : گلوکوکورتیکوئیدها ، مینرالوکورتیکوئیدها ، و آندروژن (هورمون جنسی ) . گلوکوکورتیکوئیدها قوی ترین ضد التهاب است؛ داروهای کورتیکواستروئید یا گلوکوکورتیکوئیدها و یا ترکیبی از گلوکوکورتیکوئید و مینرالوکورتیکوئیدها هستند. آلدوسترون، هورمون دیگری قشر آدرنال است ،مینرالوکورتیکوئیدها درمانی به عنوان جایگزین هورمون مورد استفاده در درمان بیماری ادیسون است . با این حال، آلدوسترون و دیگر مینرالوکورتیکوئیدها به تنهایی ضد التهاب ضعیفی هستند
نتایج یک مطالعه نشان می دهد استفاده از دز های بالای داروهای کورتیکواستروئید با افزایش احتمال فیبریلاسیون دهلیزی (بی نظمی ضربان قلب که یک ریسک فاکتور اصلی برای سکته مغزی است) ارتباط دارد.
کورتیکواستروئید ها معمولا برای درمان آرتریت ، آسم ، بیماری انسدادی ریوی ، آلرژی و سرطان خون بکار می روند اما توصیه انجمن قلب آمریکا این است که اگر در حال حاضر به هر دلیلی از این داروها استفاده می کنید آن را قطع نکنید.
قطع ناگهانی مصرف آنها اثرات جانبی جدی را در پی خواهد داشت و در برخی موارد ممکن است خطر آفرین باشد بنابراین هرگونه تغییر در رژیم دارویی بویژه در مورد این داروها باید با مشورت پزشک صورت گیرد.
بر اساس این مطالعه کورتیکواستروئید ها صرف نظر از علت مصرفشان شامل بیماری ریوی ، آسم یا هر دلیل دیگر خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش می دهند.
بنابراین کنترل بیمارانی که تحت درمان با دزهای بالای داروهای فوق قرار دارند جدا توصیه می شود
منبع- نیک صالحی
