والدینی که از فرزندان خود غفلت می کنند ساختاری را برای کودکان خود فراهم نمی کنند که به صورت روالی ثابت و قابل پیش بینی باشد. امنیت روانی کودکان تا حدی به این امر بستگی دارد که آنها بدانند قرار است چه پیش آید. کودکانی که مورد غفلت قرار گرفته اند ممکن است در خانواده هایی بزرگ شوند که غذایشان به پایان برسد یا برای مراقبت از آنها کسی به خانه نیاید. ممکن است بدون دلیل افرادی وارد زندگی آنها شوند و از زندگی آنها بیرون بروند. از دیدگاه کودک خانواده او ناسامان یا حتی آشفته به نظر می رسد. برای مثال زنی که من به درمان او مشغول بودم در دوران کودک مجبور بود بعد از مدرسه مدت ها به تنهایی در راهرویی تاریک منتظر مادرش بماند به این دلیل که او فراموش می کرد که فرزندش را از مدرسه به خانه ببرد.
غفلت و بی توجهی به کودک روندی جاری است نه آن که در موقعیت های مختلف به صورت گاه و بی گاه رخ دهد و به همین دلیل می تواند بیشتر از سوء استفاده جسمانی آسیب به بار بیاورد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
