انعقاد خون عارضه ای بسیار نادر و خطرناک است که می تواند باعث ورم در اندام مختلف بدن شود محققین و پژوهشگران در پی آزمایشات مختلف موفق به درمان های اولیه و آزمایشگاهی این عارضه شده اند چکیده ای از تحقیقات و پژو هش های آن ها را در ادامه برایتان آورده ایم
آروهد ریسرچ (Arrowhead Research Corp) یکی از شرکت های تحقیقاتی آمریکا در حوزه نانودارو که روی ساخت داروهای مبتنی بر RNAi فعالیت دارد، اخیرا اطلاعاتی درباره آزمون های بالینی داروی ARC-F12 خود منتشر کرده است.
این دارو مبتنی بر RNAi بوده و می تواند تولید F12 را متوقف کند. از این دارو می توان برای درمان آنژیودامی ارثی و ممانعت از انعقاد خون استفاده کرد.
براساس اطلاعات منتشر شده، این نانودارو می تواند التهاب را در موش آزمایشگاهی کاهش دهد و مانع از انعقاد خون در موش ها شود. هیچ اثر جانبی نظیر خونریزی در موش ها دیده نشده است.
در موش های مبتلا به ورم پنجه که در اثر وجود کاراگینان (نوعی پلی ساکارید استخراج شده از گیاهان مترجم ) بوجود آمده است، این نانودارو اگر 7 روز پیش از تزریق کاراگینان به موش داده شود، به شدت میزان ورم را کاهش می دهد. این کاهش التهاب بسیار شبیه حالتی است که به موش ها آنتی بادی کالیکرین داده شود.
نتایج این آزمون نشان می دهد که تزریق عامل بلوک کننده F12 ابزار خوبی برای درمان بیماری ژنتیکی نادر آنژیودامی است.
در موش های مورد آزمایش که از انعقاد خون در رگ ها رنج می بردند، با تزریق این نانودارو زمان انعقاد و انسداد رگ ها به شدت افزایش می یابد. براساس نتایج این آزمون، زمانی که طول می کشد تا جریان خون در اثر انسداد رگ ها کند می شود افزایش قابل توجهی پیدا می کند.
علاوه براین، در موش های آزمایشگاهی مختلف، خطر خونریزی به عنوان اثرجانبی دارو دیده نشد.
معمولا برای جلوگیری از انعقاد، داروهای ضدانعقاد تجویز می شود که معمولا این داروها موجب بروز خونریزی در بیمار می شوند. در حالی که ARC-F12 به عنوان یک داروی ضدانعقاد، چنین اثری ندارد.
در آزمون بالینی، دوزهای مختلفی از نانودارو به موش ها تزریق شد و اثرات آن روی موش ها مورد بررسی قرار گرفت. کاهش تدریجی دوز دارو، تاثیر منفی روی نتیجه آزمون نداشته است.
