فعالیت بدنی به بهبود راه رفتن و تعادل کمک می کند. یک مطالعه جدید تأیید می کند که تقریبأ هر ورزشی، داروی خوبی برای مبتلایان به پارکینسون است. بررسی تحقیقات جدید مجدداً تأکید بسیاری از متخصصان را در این باره به دنبال دارد. اگرچه فعالیت بدنی ممکن است برای بیماران پارکینسون غیر ممکن به نظر برسد، ولی ورزش می تواند تأثیر بلند مدتی در بهبود راه رفتن و کاهش خطر سقوط و زمین خوردن آنها داشته باشد.
رئیس مغز و اعصاب دانشگاه فلوراید اعلام کرد: من هرگز بیمار مبتلا به بیماری پارکینسون را بدون توصیه به انجام ورزش مرخص نمی کنم. دیابت شایع، نیز می تواند با بیماری پارکینسون گره خورده باشد. بیماری پارکینسون، باعث می شود که مغز، دوپامین داشته باشد که منجر به از دست دادن کنترل حرکت می شود. علائم فیزیکی این بیماری شامل تکان دادن، کندی و سختی اعضای بدن است که در بین افراد بیمار به طور گسترده ای متفاوت است.
بررسی بیش از ۱۰۰ مطالعه انجام شده در ۳۰ سال گذشته، نتایجی از اثر ورزش را در بیماران مبتلا به پارکینسون نشان می دهد. این نتایج مزایای روش فعالیت فیزیکی را به طور خاص برای قدرت، تحرک، انعطاف پذیری و تعادل نشان می دهند. بنیاد پارکینسون می گوید: ترکیب دارو و ورزش باید بخشی از درمان در نظر گرفته شود. ورزش برای بسیاری از مردم وحشتناک است؛ زیرا نمی دانند باید چگونه و چه ورزشی انجام دهند. بنابراین باید با این بیماران به طور ویژه کار شود.
ایروبیک در آب و شنا راه های خوبی برای ورزش بدون خطر سقوط هستند. همچنین محققان اعلام کردند استفاده از تردمیل، بهتر از راه رفتن چالش برانگیز بیرون از منزل است. بهترین کمکی که می توان به این افراد کرد، رساندن آنها به استخر یا سالن ورزشی است. محققان اعلام کردند: کلید کار با بیماران مبتلا به پارکینسون، یک رویکرد رو به پیشرفت است.
این امر می تواند از راه رفتن اطراف خانه آغاز و آماده رفتن به خارج از محوطه خانه باشد، اما پیدا کردن فعالیت های مناسب برای فرد بسیار مهم است. برای بیماران مبتلا به درد، مراحل اولیه به طور کلی مفیدترین و امن ترین فعالیت به صورت تمرینات خوابیده است و زمان آن بهتر است کمتر از ده دقیقه باشد .ولی برای افراد در اواخر تشخیص، کار با یک مربی مشخص و تمرین تکنیک های کششی و مقاومتی است.
پژوهشگران می گویند: ما فکر می کنیم برای ورزش کردن هرگز دیر نیست؛ حتی برای کسانی که توانایی راه رفتن را از دست داده اند. بررسی جدید نشان می دهد که ورزش چگونه ممکن است بر یادگیری، خلق و خو و افسردگی تأثیرگذار باشد. هرچند هیچ مدرکی بر این که که ورزش مانع از پیشرفت بیماری می شود، وجود ندارد ولی مزایای روشنی دارد که قابل انکار نیست.
یکی از نظریات این است که نسخه های ورزشی برای مغز معجزه آفرین هستند و به مواد غذایی گیاهی تشبیه می شود که به رشد سلول های مغز کمک می کنند.
منبع: دکتر سلام
