بدون شک ماساژ درمانی را می توان یکی از لذت بخش ترین انواع روش های درمانی برشمرد که هم سبب بهبود فرد می شود و هم در حین این درمان فرد احساس خوشایندی را تجربه خواهد کرد. روش های مختلفی برای ماساژ درمانی وجود دارند که هرکدام برای درمان نوع خاصی بیماری مورد استفاده قرار می گیرند. با دکتر سلام همراه باشید.
ماساژ یکی از قدیمی ترین راه های درمان بیماریها به شمار میرود. سابقه استفاده از ماساژ بیش از 3000 سال قبل از میلاد مسیح تخمین زده می شود. در کتاب های باستانی هند که مربوط به حدود 1800 سال پیش از میلاد مسیح می باشد به این روش درمانی اشاره شده است. در یونان باستان، پزشکان جهت درمان بیماران و نیز آماده سازی سربازان و گلادیاتور ها جهت نبرد از ماساژ با روغن استفاده میکردند. در طب سنتی ایران نیز از ماساژ تحت عنوان دلک و غمز یاد شده و در کتاب های معتبر و مرجع طب ایرانی از آن به عنوان درمان بیماریها و حتی پیشگیری و حفظ سلامت استفاده و تأکید شده است. در طول زمان سیستم های مختلفی در کشورهای مختلف برای ماساژ طراحی شده است که از جمله می توان به ماساژ سوئدی، ماساژ تایلندی، شیاتسو و …. اشاره کرد. هدف از انجام بعضی از انواع ماساژ صرفا کمک به فیزیک بدن است ولی اهداف مختلفی از جمله افزایش گردش خون، دفع مواد زائد از عضوی خاص، کاهش تنش و درد عضلانی، ایجاد آرامش عصبی و غیره را میتوان انتظار داشت.
بستگی به هدفی که از ماساژ انتظار داریم می توان از روغن ها یا اسانس های مختلف استفاده نمود.
اسانس ها روغن های فراری هستند که معطرند و اغلب از آب نیز سبکترند. مهم ترین نکته در مورد اسانس ها این است که بدلیل تحریکات شدید پوستی یا مخاطی نباید اسانس خالص را مستقیما” به صورت موضعی وخوراکی مصرف کرد. بنابراین برای استفاده از اسانسها باید آنها را با روغن های گیاهی رقیق نمود. مهمترین این روغنهای حامل عبارتند از: روغنهای بادام، زیتون. اصولا” میزان رقیق کردن اسانسها با روغن بین 1 قسمت روغن سبک یا اسانس در 20 تا 50 قسمت روغن حامل است. علاوه بر اثر تماسی روغن روی بدن، رایحه آن نیز بسیار مورد توجه و تأثیرگذار است .
اثرات درمانی ماساژ به میزان زیادی بستگی به مهارت تکنیکی و معلومات ماساژ دهنده و نوع روغن انتخاب شده دارد. از آنجائیکه در طب سنتی ایران گیاهان و بالطبع رو غن های گرفته شده از آنها دارای طبع و مزاج خاصی می باشند، از آنها به عنوان درمان و کمک به اعتدال مزاج بدن می توان استفاده نمود. این ویژگی طب سنتی ایران است که در استفاده از روغن ها و اسانس ها علاوه بر رایحه و خواص داروئی آنها، به مزاج و درجه سردی، گرمی و خشکی و رطوبت آن نیز توجه میکند. به عنوان مثال از روغن های گرم جهت تحلیل و دفع فضولات استفاده می شود مانند رو غن بابونه و زنجبیل، و از روغن های مرطوب، جهت رفع خشکی ها و لطافت بخشی و مرطوب کردن پوست و اعضاء استفاده میگردد مانند روغن کدو یا بنفشه.
در کودکان میتوان از روغن های فرار در موارد سرما خوردگی ، پیشگیری از عفونت های ثانویه و تسکین و آرامش بخشی استفاده نمود. از روغن بابونه بعلت طبیعت ملایم آن و فقدان سمیت ، می توان برای بسیاری از مشکلات دوران شیرخوارگی، دندان درآوردن، بثورات جلدی، ناراحتی های شکم، تسکین درد، برطرف شدن گریه و کج خلقی و کمک به خواب طبیعی استفاده نمود.
برای انجام ماساژ باید نکاتی چند را مورد توجه قرار داد:
انتخاب روش ماساژ و محلی که نیاز به ماساژ دارد و نیز روغن مورد استفاده ، باید هدفمند و حتی الامکان با تشخیص پزشک معالج باشد
چنانچه از وضعیت سلامت مهره ها و مفاصل آگاه نیستیم، مجاز به انجام هیچ گونه مانور و مالشی روی این مواضع نمی باشیم
قبل از شروع ماساژ از آماده بودن تمامی وسایل مانند روغن، ملحفه و حوله های لازم باید اطمینان پیدا کرد
دست های ماساژ دهنده باید تمیز و گرم باشد
حتی در تابستان نیز از گرم بودن اتاق به میزان کافی اطمینان حاصل نمائید
در صورت وجود عفونت یا شکستگی باید از انجام ماساژ در آن محل خودداری کرد
از دادن ماساژ بلافاصله بعد از غذا باید خودداری شود.
منبع: تندرستان
