قارچ، گیاهی خود رو و وحشی است که بطور طبیعی می روید.قارچ ها دارای نوع های مختلفی هستند.قارچ های وحشی بسیار خطرناک و کشنده می باشند.جالب است بدانید در مورد قارچ احادیثی هم وجود دارد.از پیامبر خدا (ص) نقل شده است که: «قارچ از گیاهان مفید و حتی بهشتی است و آب آن برای درد چشم سودمند است.»
در جای دیگر، قارچ را با گیاه مَنّ (منّ و سلوا که در قرآن هم هست) مرتبط دانسته‌اند باید توجه داشت که قارچ انواع مختلفی دارد و همه آن‌‌ها الزاما مفید نمی باشند.
باید با تحقیق مفصل تر مشخص شود که گیاهی که مد نظر حضرت معصوم (ع) بوده است چه قرابتی با قارچ امروزی داشته و یا از چه نوع قارچی می‌‌باشد.
از نظر طب سنتی قارچ دارای مزاج سرد و تر است و میزان سردی و رطوبت نسبتا زیادی دارد در مناطق گرمسیری (مانند مناطقی که حضرات معصومین علیهم السلام ساکن بوده اند) و نیز در انسان‌‌هایی که دارای کارهای سنگین بدنی یا مزاج گرم می‌‌باشند، مصرف آن برای جلوگیری از افزایش حرارت بدن و معده و جوشش خون میتواند مفید باشد.
اگر توسط مردم امروز که عموما دارای فعالیت بدنی زیادی نبوده و گوارش و بدن‌‌های ضعیفی دارند، زیاد خورده شود و جزء خوردنی‌های روزمره انسان قرار گیرد، میتواند منجر به ضرر شود.
مخصوصاً در افرادی با مزاج سرد و رطوبتی یا در افرادی با بلغم یا سودای زیاد و یا در اقلیم‌های سردسیری و فصول سرد، مناسب نمی‌باشد.
قارچ ماده و اخلاط خیلی غلیظی در بدن تولید می‌کند، غلظت خون را بالا می‌برد و در نتیجه ممکن است منجر به عوارضی بشود. بیماری‌‌های سوداوی را زیاد می‌کند.
در واقع تولید مایع لزج، بلغم و سودا را در خون و بدن زیاد می‌کند و ما می‌دانیم که این خود میتواند مقدمه بسیاری از بیماری‌ها از جمله سکته‌ها و انسدادهای عروقی باشد.
اگر زیاد مصرف شود ممکن است منجر به حالت قی، تهوع و استفراغ شود.
به خاطر سنگینی که در بدن ایجاد می‌کند، ممکن است باعث کرخت شدن سر، احساس سنگینی، حالت تنگی نفس و حتی بند آمدن ادرار شود.
بهتر است برای مصرف پخته شود یا تفت داده شود (به صورت آبپز یا بخارپز بهتر است) و همراه با گیاهان و ادویه‌های گرم مثل پونه استفاده شود.
قارچ هضم سنگینی دارد و نفاخ است. افراد با مزاج سرد یا معده‌های سرد و ضعیف باید در مصرف آن احتیاط کنند تا دچار درد معده و قولنج نشوند.
بنابراین افراد گرم مزاج بهتر می‌توانند از این گیاه استفاده کنند، ولی مسلما توصیه نمی‌شود که هر روز از این گیاه استفاده شود.
به طور پخته شده و گهگاه در کنار غذاها و خورشت‌ها اشکالی ندارد، ولی باید رعایت مزاج و فصل بشود.
