بیایید این حقیقت را قبول کنیم که اکثر ما در مورد ادرار خود زیاد فکر نمی‌کنیم. فاصله اما جزئیات اساسی مربوط به ادرار شما- رنگ، بو و تعدد دفع ادرار <Frequency of urination>- سرنخ هایی را در مورد سلامتی شما یا اتفاقا.ت درون بدن شما ارائه می‌دهند. ادرار، فضولات مایع بدن شما است که اساسا متشکل از آب، نمک و مواد شیمایی به نام اوره و اسید اوریک‌اسید است.

زمانی که کلیه‌های شما در حال صافی کردن مواد سمی و دیگر مواد نامناسب موجود در خون هستند این مایع را می‌سازند. شماری از چیزهای موجود در بدن شما مانند داروها، غذاها و بیماری‌ها می‌توانند روی ادرار شما تاثیر بگذارند.

ادرار شما چه رنگی است؟
اگر همه‌چیز نرمال باشد و از سلامتی برخوردار باشید، رنگ ادرار باید به رنگ زرد کمرنگ تا طلایی باشد. رنگ ادرار ناشی از رنگ‌دانه‌ای به نام اوروکروم (Urochrome) است که بدن آن را می‌سازد. درجه رنگ، روشنی و تیرگی ادرار نیز تغییر می‌کند. اگر ادرار شما رنگی نداشته باشد، به این دلیل است که آب زیادی نوشیده‌اید یا داروهای مدر مصرف کرده‌اید.
ادراری که به‌مانند عسل تیرگی زیادی دارد یا به رنگ قهوه‌ای است می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که دهیدراته شده‌اید یا نیاز فوری به مایعات بیشتر دارید. علاوه بر این، ادرار تیره یا قهوه‌ای می‌تواند نشانه هشداری از مشکلات کبدی باشد، بنابراین اگر چنین رنگ‌هایی را در ادرار خود مشاهده کردید و پس از یک یا دو روز همچنان شاهد این رنگ‌ها در ادرار خود بودید فورا به پزشک خود مراجعه کنید. از دیگر رنگ‌های غیرمعمول ادرار می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
صورتی یا قرمز: بعضی از غذاها مانند هویج، تمشک، چغندر و ریواس می‌توانند رنگ ادرار شما را به رنگ قرمز متمایل به صورتی تغییر دهند. علاوه بر این، مصرف داروهایی همچون ریفامپین یا فنازوپیریدین، یکی از داروهای مربوط به عفونت دستگاه ادراری، نیز می‌تواند باعث رنگ قرمز یا صورتی ادرار شود. هر وقت که با رنگ قرمز یا صورتی در ادرار خود مواجه شدید فورا به پزشک خود مراجعه کنید، چون این امکان وجود دارد که قرمزی ادرار شما به دلیل وجود خون در آن باشد. قرمز یا صورتی بودن ادرار همواره به این معنا نیست که مشکلی دارید، اما قرمز یا صورتی بودن ادرار می‌تواند نشانه ای از بیماری کلیه، عفونت دستگاه ادراری، مشکلات پروستات یا یک تومور باشد.
نارنجی: زمانی که رنگ ادرار شما به رنگ نوشیدنی‌های مرکباتی باشد، شاید بتوان دلیل آن را مصرف داروهایی همچون ویتامین B2 با دوز بالا، فنازوپیریدین (داروی عفونت دستگاه ادراری) یا آنتی‌بیوتیک ایزونیازید دانست. رنگ نارنجی همچنین می‌تواند نشانه‌ای از دهیدراته بودن بدن و وجود مشکلی در کبد یا مجاری صفرا باشد. پس از مشاهده چنین رنگی در ادرار از پزشک دلیل آن را جویا شوید.
آبی یا سبز:وجود چنین رنگ‌هایی در ادرار شما می‌تواند به دلیل رنگ غذاها یا داروهایی همچون پروپوفول بیهوشی یا داروی آلرژی/آسم پرومتازین باشد که مصرف می‌کنید. در موارد نادر بعضی از عارضه‌های پزشکی نیز باعث ایجاد چنین رنگ‌هایی در ادرار می‌شوند؛ بنابراین اگر با رنگ سبز یا آبی در ادرار خود مواجه شدید و پس از یک مدت کوتاهی این مشکل شما برطرف نشد به پزشک خود مراجعه کنید.
کف کرده: اگر ادرار شما صرف‌نظر از رنگ آن همواره کف کرده باشد باید به پزشک خود مراجعه کنید. کف‌آلود بودن ادرار می‌تواند نشانه‌ای از وجود پروتئین در ادرار باشد که معنای آن مشکلات کلیوی است.
ادرار شما چه بویی می‌دهد؟
ادرار معمولا یک بوی قوی ندارد. اما بعضی از غذاها مخصوصا مارچوبه که یک ترکیب گوگردی بدبو دارند می‌توانند بوی ادرار را تغییر دهند. ویتامین B-6 نیز می‌تواند باعث بوی قوی ادرار شود. وقتی‌که دهیدراته هستید و ادرار شما بسیار غلیظ می‌شود، ادرار بوی شدید آمونیاک را به خود می‌گیرد. به‌طورکلی، اگر بوی بسیار بدی احساس کردید، این بوی بد می‌تواند نشانه‌ای از عفونت دستگاه ادراری، دیابت، عفونت مثانه یا بیماری‌های متابولیسمی باشد.
هرچند وقت چند وقت باید به توالت بروید؟
تعدد دفع ادرار برای هر شخصی متفاوت است، اما اکثر افراد نیاز دارند که در طول یک روز تا هشت بار مثانه‌های خود را خالی کنند. تعدد دفع ادرار می‌تواند برحسب میزان غذا و نوشیدنی مصرفی، مخصوصا کافئین و الکل تغییر کند. علاوه بر این، بعضی از داروها نیز می‌توانند باعث افزایش یا کاهش تعداد دفع ادرار در طول روز شوند. زنان باردار و مردهای مسن‌تر نیز معمولا در مقایسه با دیگران بیشتر به توالت می‌روند. باوجوداین، اگر به‌طور ناگهانی متوجه تعدد دفع ادرار بیش‌ازحد شدید آن را جدی بگیرید، چون این افزایش تعداد دفع ادرار روزانه می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل سلامتی همچون عفونت دستگاه ادراری، دیابت، پروستات بزرگ‌شده در مردها، التهاب واژن در زن‌ها یا سیستیت بینابینی (مشکلی در جداره مثانه) باشد. اگر غالبا به‌طور ناگهانی احساس نیاز به دفع ادرار پیدا می‌کنید و گاهی از اوقات نمی‌توانید خود را نگه‌دارید، این امکان وجود دارد که مثانه بیش فعالی داشته باشید. مثانه بیش‌فعال یک مشکل مرسوم برای زن‌ها و مردهای پیر است، اگرچه ابتلا به مثانه بیش‌فعال یک بخش معمول از فرایند پیر شدن نیست. پزشک شما می‌تواند با تجویز دارو و ارائه پیشنهاد‌های مربوط به تغییر سبک زندگی مشکل شما را درمان کند.
چه زمانی به پزشک خود مراجعه کنید؟
هرزمانی که در ادرار خود تغییری مشاهده کردید که به دلیل داورها یا غذاهای مصرفی نبود و اگر این تغییرات بیشتر از یک روز طول کشید یا همراه با تب، درد کمر و پهلوها، استفراغ، احساس تشنگی و ترشح بودند فورا با پزشک خود تماس بگیرید تا از سلامت یا عدم سلامت خود اطمینان حاصل کنید.

شفا آنلاین