بیماران قلبی و عروقی نیاز به مراقبت های ویژه ای دارند و همیشه نگران روزه های خود در ماه رمضان هستند. دوست دارند روزه داری کنند اما نگرانی از اینکه مبادا تشنگی و گرسنگی و نخوردن داروهایشان سر موقع، باعث تشدید این بیماری شود، انها را به شک و دو دلی می اندازد. با دکتر سلام همراه باشید تا ببینیم این بیماران چگونه و با چه شرایطی می توانند روزه دار باشند.

بیماران قلبی و عروقی 

مطالعات نشان داده‌اند روزه داری می‌تواند با كم كردن عوامل خطر، به پیشگیری از بیماری‌های قلبی كمك كند. دكتر مظهری درباره اثر روزه می‌گوید: “در طول ماه مبارك رمضان، سطح هموسیستئین خون به مقدار قابل ملاحظه‌ای كاهش می‌یابد و این اثر در كنار كاهش میزان چربی‌های خون و حتی تعدیل وزن بدن، می‌تواند باعث كنترل بیماری های قلبی- عروقی شود.”

اما درباره افرادی كه كارشان از این مرحله گذشته و به این بیماری‌ها مبتلا شده‌اند، چون باید داروهای خود را راس ساعت مشخصی مصرف كنند، اغلب اجازه روزه گرفتن به آنها داده نمی‌شود.

افت سطح داروهای قلبی، باعث عوارض جبران ناپذیری نظیر بزرگ شدن قلب و حتی سكته و حملات قلبی می‌شود. ضمن این كه به دلیل حساسیت این بیماران به انواع استرس‌ها، حتی احساس گرسنگی برایشان مناسب نیست.

روزه داری در بیماران قلبی- عروقی:

بررسی ها نشان می دهد که روزه داری صحیح در یک فرد سالم، با کم کردن عوامل خطر از جمله کاهش چربی خون، کاهش وزن ، کم کردن یا قطع سیگار و کاهش همو سیستئین خون ،از بیماریهای قلبی جلوگیری میکند. بیماری های قلبی طیف گوناگونی از بیماری های دریچه ای، بیمارهای عروق قلب، بیماری های عضله قلب را در بر می گیرد.

در مورد هر یک از آنها بسته به شدت و ضعف هر بیماری میتوان در مورد روزه گرفتن یا نگرفتن بیمار تصمیم  گرفت. گرچه در تمام این موارد مشورت با پزشک متخصص قلب و عروق،بهترین راهنما برای این بیماران است،اما به طور کلی می توان توصیه هایی را در این زمینه به بیماران ارائه کرد:

روزه داری بیماران دچار گرفتگی عروق قلبی

بیماران دچار گرفتگی عروق قلبی که تحت درمان با داروهایی نظیر آسپرین،نیترو کانتین و نیترو گلیسرین قرار دارند،و موظفند که داروهایشان را به موقع مصرف کنند،اجازه روزه داری ندارند،زیرا به موقع نخوردن بیشتر داروهای قلبی و کاهش غلظت این داروها در خون  بیمار ،باعث بروز عوارض جبران ناپذیری مثل احتمال بروز سکته قلبی و حملات آنژین صدری،بزرگ شدن قلب و آب آوردن ریه می شود که بسیار خطرناک است.

چند نکته در مورد داروهای قلبی عروقی:

-داروهایی مثل انالاپریل و دیگوکسین در صورتی که صبح مصرف شوند اثربخشی بهتری دارند،به همین دلیل بهتر است در وعده سحری مصرف شوند

-مصرف قرص دیلتیازم عصرها اثر بخشی بهتری داردو لذا بهتر است بعد از افطار مصرف شود

-در مورد نیترو گلیسیرین زیر زبانی که در هنگام حملات قلبی مصرف می شود،در طی روزه داری ،نظرات شرعی مراجع متفاوت است.

-تداخل داروها با غذارا در نظر داشته باشید. با توجه به فاصله کوتاه افطار و شام و سحر و انباشته شدن معده از غذاهای مختلف،امکان تداخل دارویی با غذاها وجود دارد.مثل : دیگوکسین که در نارسایی قلبی مصرف می شودو نیز وراپامیل و پروپرانول با غذا تغییر زیادی می کند.

روزه داری در بیماران مبتلا به بی نظمی ضربان قلب (آریتمی):

آریتمی در اغلب اوقات اختلالی است که نیاز مند رژیم غذایی مناسب و در راس آن مصرف به موقع داروهاست. در این موقع قطع خود سرانه دارو یا افزایش فاصله مصرف داروها، ممکن است منجر به عوارضی چون: ایجاد لخته خون، سکته مغزی، مشکلات ریوی و…شود.

به علاوه اختلالات الکترولیتی حاصل از روزه داری ممکن است سبب تسریع در ایجاد آریتمی گردد.

روزه داری در بیماران قلبی با سابقه جراحی:

این بیماران برای اینکه  بیماری آنها از کنترل خارج نشود قبل از روزه داری باید با پزشک خود مشورت نمایند.

روزه داری در بیماران دریچه ای قلب:

افتادگی میترال در فرمهای خفیف ،مشکلی در روزه داری ایجاد نمی کند اما در حالات شدید که عموما با گشادی میترال همراه است و معمولا نیاز مند توجه خاص است، روزه داری باید با نظر پزشک متخصص انجام شود.

روزه گرفتن بیماران تالاسمی

با چه شرایطی بیماران تالاسمی نباید روزه بگیرند؟

روزه گرفتن بیماران مبتلا به اختلالات روانی

منبع: راهنمای سلامت در ماه مبارک رمضان تالیف: دکتر علی یزدی نژاد و دکتر سید رمضان محسن پور