بعضی از افراد نه تنها مشکل نامرتبی دندان دارند بلکه چند دندان خود را هم از دست داده اند. در این موارد باید با کمک درمان های ارتودنسی و ایمپلنت دندان با هم، ظاهری زیبا و رضایت مند برای آنها پدید آورد. شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که ارتودنسی اول باید انجام بگیرد یا ایمپلنت؟ با دکتر سلام همراه باشید تا به بررسی ارتودنسی و ایمپلنت دندان در کنار هم، بپردازیم.
.
دلیل ایمپلنت دندان در هنگام ارتودنسی
سیم کشی دندان ها برای هر سنی مناسب است و می‌تواند تمام مشکلات مربوط به نامرتب بودن دندان ها را از به هم فشردگی جزئی دندان ها تا اختلال‌های پیچیده بایت و کجی شدید دندان ها اصلاح کند. در این بین بیمارانی که چند دندان از دست داده‌اند و تمایل به اصلاح طرح لبخند دارند، باید از هر دو درمان ارتودنسی و کاشت دندان بهره بگیرند. در چنین مواردی خواسته‌ها و شرایط خاص هر بیمار تعیین کننده اولویت هر یک از این دو درمان است.
.
ایمپلنت دندان چیست؟
دندان غائب مشکل شایعی است؛ آسیب دیدگی یا بیماری منجر به از دست دادن دندان می‌شود. امروزه بیماران بیشتری به دنبال جایگزینی دندان‌های غائب به روش‌هایی چون بریج یا پل دندانی هستند. ایمپلنت دندان از یک پایه (پست) تیتانیومی تشکیل می‌شود که در استخوان فک کاشته می‌شود تا جایگزین ریشه دندان غائب باشد. سپس ایمپلنت به روکش متصل می‌شود تا ظاهر و عملکردی مانند دندان طبیعی داشته باشد.
.
.
ایمپلنت و ارتودنسی:
ایمپلنت انکوریج، پایه‌ی لازم را برای تجهیزات ارتودنسی فراهم می‌کند. تجهیزات ارتودنسی زمانی تاثیرگذار خواهد بود که بتواند نیروی گشتاوری کافی را برای حرکت دادن دندان‌ها به آنها وارد کند. اگر بیمار چند دندان را از دست داده باشد، وسایل ارتودنسی هیچ نگهدارنده ای نخواهد داشت. اینجا است که ایمپلنت به کار می‌آید. پس از جایگزین کردن دندان غائب با ایمپلنت، انکور محکمی ایجاد می‌شود که می‌توان بریس یا هر وسیله ارتودنسی لازم برای اصلاح مشکلات بایت و نامرتبی را روی آن قرار داد.
* ایجاد فضای لازم برای کاشت دندان با استفاده از وسایل ارتودنسی
دندان‌های کنار دندان غائب به سمت فضای خالی ایجاد شده حرکت می‌کند و به این ترتیب فضای کافی برای کاشت دندان باقی نمی‌ماند. در این شرایط متخصص ارتودنسی می‌تواند فضای لازم را با تغییر موقعیت دندان‌های کج شده‌ی کناری ایجاد کند و دندان‌ها را نیز مرتب کند. در نهایت رعایت بهداشت دهان و دندان آسان‌تر می‌شود و عملکرد و ظاهر دندان‌ها بهبود می‌یابد.
* بستن فضا با مینی ایمپلنت
مینی ایمپلنت برای بستن فضاهای مربوط به دندان‌های غائب به کار برده می‌شود. مینی ایمپلنت یا ایمپلنت (پین تیتانیومی کوچک) مستقیماً در فک قرار داده می‌شود تا به عنوان انکوریج وسایل ارتودنسی عمل کند و نتیجه بهتری از درمان ارتودنسی به دست بیاید.
.
.
استفاده از مینی ایمپلنت در ارتودنسی
چنانچه لازم باشد دندان‌ها حرکت داده شود و برای انجام ارتودنسی به انکوریج محکم و پایدار نیاز باشد، از مینی ایمپلنت یا مینی اسکرو استفاده می‌شود. مینی ایمپلنت کاربردهای متعددی دارد که از جمله آنها می‌توان به بستن فاصله بین دندانی، ایجاد فاصله بین دندان‌ها با عقب بردن دندان‌های آسیا، اصلاح اپن بایت یا حتی صاف کردن یک دندان اشاره کرد. مینی ایمپلنت در استخوان فک بالا یا پایین در نقاطی مانند کام، فاصله بین دندان‌ها، ناحیه زیر بینی یا بالای چانه و پشت دهان قرار داده می‌شود.
.
ارتودنسی قبل از ایمپلنت
اگرچه دندانپزشک می‌تواند دندان های کنار ایمپلنت را حرکت دهد، اما معمولاً بهتر است که ابتدا ارتودنسی انجام شود و تمام دندان‌ها مرتب شود. اگر بیمار دندان از دست داده باشد نیز می‌توان موقتاً از دندان مصنوعی برای پر کردن جای خالی استفاده کرد. برخی بیماران باید قبل از کاشت دندان، ارتودنسی انجام دهند تا فضای کافی برای دندان جدید فراهم شود و ریشه‌های دندان‌های کناری در موقعیت صحیح قرار بگیرد.
.
.
ارتودنسی بعد از ایمپلنت
ایمپلنت را نمی‌توان حرکت داد، اما چنانچه ایمپلنت در محل مناسب کاشته شده باشد، دندانپزشک می‌تواند دندان‌های کناری را با استفاده از ارتودنسی ثابت یا پلاک های شفاف ارتودنسی نامرئی حرکت دهد. حتی در صورت وجود چند ایمپلنت نیز منعی برای درمان ارتودنسی وجود ندارد.
اما اگر ایمپلنت در محل مناسب قرار نگرفته باشد و پس از ارتودنسی از ردیف دندان‌ها بیرون بزند، می‌توان آن را پس از اتمام ارتودنسی تعویض کرد. البته نیازی نیست که کل ایمپلنت تعویض شود، فقط کافی است که روکش آن را عوض کرد. حالت دیگر این است که به ایمپلنت دست نزنید و به نتیجه به دست آمده رضایت دهید. همچنین اگر ارتودنسی دندان‌های کنار ایمپلنت را درگیر نکند، می‌توان ایمپلنت را قبل از ارتودنسی انجام داد.
.
درمان ترکیبی ایمپلنت و ارتودنسی نامرئی
گاهی اوقات در شرایط اضطراری مجبور می‌شوید که اولویت ارتودنسی را نادیده بگیرید و ابتدا درمان ایمپلنت را شروع کنید. پس از آن که دندان کاشته شد و زمان کافی به آن داده شد تا به استخوان فک جوش بخورد، می‌توان بقیه دندان ها را با استفاده از ارتودنسی نامرئی مرتب کرد. چنانچه ارتودنسی نامرئی بر روی ترکیبی از دندان‌های طبیعی و کاشته شده انجام شود، باید این نکته را در نظر گرفت که ایمپلنت در طول درمان حرکت نخواهد کرد؛
.
.
مراحل درمان ترکیبی ارتودنسی و ایمپلنت
* ارزیابی نقص های زیبایی دندان ها توسط دندانپزشک با کمک شبیه‌سازی دیجیتال یا معمولی بر روی مدل تهیه شده از روی دندان ها
* مشخص کردن اولویت ایمپلنت یا ارتودنسی در شما
* متخصص ارتودنسی و جراح نیز در زمینه ایجاد فضای کافی برای کاشت دندان و مرتب کردن ریشه‌های دندان‌های مجاور ایمپلنت با دندانپزشک همکاری می‌کنند.
* دندانپزشک پس از اتمام دوره ارتودنسی روکش موقت، غالباً متحرک را جایگزین دندان غائب می‌کند.
* جراح دهان و دندان محل دندان غائب را از نظر وجود فضای کافی و مناسب بودن بافت لثه و استخوان برای کاشت دندان بررسی می‌کند.
* جراح دهان و دندان مدل دیجیتال سه بعدی را تهیه می‌کند تا بتواند محل دقیق قرارگیری ایمپلنت را مشخص کند.
* پس از جوش خوردن ایمپلنت به استخوان، دندانپزشک روکش را روی آن قرار می‌دهد.
* در نهایت نیز متخصص ارتودنسی ریتینر یا نگهدارنده مناسب را برای پایداری بلندمدت بایت و مرتب بودن دندان‌ها توصیه می‌کند.
.
هرگونه کپی برداری با نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است
مقاله های مرتبط:
پیوند استخوان ایمپلنت دندان چگونه انجام می شود؟
ایمپلنت دندان و مراقبت قبل و بعد از آن
