بر اساس تحقیقاتی که توسط محققان دانشگاه دوک صورت گرفته است به این موضوع پی برده اند که کاهش مصرف آنتی بیوتیک هیچ تاثیری بر باکتری های مقاوم ندارد و به تنهایی راهکار خوبی برای شکست باکتری های مقاوم نمی باشد. در این مقاله از دکتر سلام اطلاعاتی در خصوص راه شکست باکتری های مقاوم را آماده کرده ایم. با ما همراه شوید.
علاوه بر ارتباط ژن‌هایی که مقاومت آنتیبیوتیکی را به ژنهای دیگر منتقل می‌کنند، بسیاری از باکتری‌ها طی فرایندی موسوم به “هم یوغی باکتریایی” (مکانیسم مبادله مواد ژنتیکی بین باکتری ها) ژنهای را میان خود مبادله می‌کنند.
موضوع مورد بحث این است که آیا سرعت فرایند همیوغی به قدری است که بتواند قبل از آن که باکتری‌ها تحت تاثیرآنتیبیوتیک قرار گیرند، مقاومت آنتیبیوتیکی را به سایر ژنها منتقل کند یا خیر.
محققان دانشگاه “دوک”(Duke) معتقدند که در مطالعه جدید خود پاسخ قطعی این پرسش را یافته‌اند. این محققان طی مجموعه‌ای از آزمایش‌ها روی باکتری‌های قادر به همیوغی نشان دادند که تمام باکتری‌های مورد آزمایش ژنها را با سرعت کافی با هم تبادل می‌کنند به نحوی که مقاومت آنها در مقابل آنتی بیوتیک حفظ میشود. با این حال نشان دادند که روش‌های برای ایجاد اختلال در این فرایند و معکوس کردن روند مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکی وجود دارد.
“لینگچونگ یو”( Lingchong You) استاد دانشگاه دوک و نویسنده مسئول این مقاله در این باره می‌گوید: وقتی اولین بار داده‌ها را مشاهده کردم، نتایج بدست آمده بسیار تعجب‌برانگیز بود. برای تمام باکتری‌های که مورد آزمایش قرار دادیم، میزان همیوغی سرعت کافی داشت به طوری که اگر آنتیبیوتیک استفاده نمی‌شد مقاومت ژنی حفظ می‌شد، حتی اگر ژنها هزینه بالایی داشته باشند.
بیشتر مقاومت آنتیبیوتیک از طریق انتخاب طبیعی افزایش و گسترش می‌یابد. اگر یک باکتری ژنهای مقاوم به آنتی بیوتیک داشته باشد، این ویژگی به سرعت به نسل بعدی ژنها منتقل میشود.
پرفسور “یو” افزود: برخی مطالعات به چگونگی حفظ مقاومت آنتی بیوتیکی از طریق همیوغی علیرغم هزینه بر بودن آن پرداختند، اما متاسفانه تاکنون آزمایش‌های دقیقی برای رسیدن به یک جواب قطعی صورت نگرفته است.
“آلیسون لپاتکین”( Allison Lopatkin)، دانشجوی دکترای دانشگاه دوک و نویسنده اول مقاله، میزان همیوغی و مقاومت آنتیبیوتیکی در پاتوژن‌ها را بیش از یک ماه مورد بررسی دقیق قرار داد. در پروژه دیگر که در مرکز سلامت دوک انجام شد سویه‌های (یاخته‌هایی که در کشت خالص از یک یاخته به‌دست آمده‌اند) بدست آمد و با استفاده از آنها پرفسور “یو” به بررسی میزان شیوع همیوغی در میان پاتوژن‌ها پرداخت.
بنا به نتایج این تحقیق حدود 30 درصد از پاتوژن‌های باکتریایی که توسط پرفسور یو مورد آزمایش قرار گرفتند مقاومت را از طریق همیوغی گسترش می‌دهند. و از این تعداد 9 مورد برای بررسی بیشتر توسط لپاتکین انتخاب شدند تا میزان حفظ مقاومت آنها در غیاب آنتیبیوتیک‌ها بررسی شود.
نتایج نشان میدهد که دست کم برای باکتری‌های که مقاومت ژنی را منتقل می‌کنند، صرفا تغییر میزان آنتیبیوتیک مصرفی نمی‌تواند به روشن شدن مسئله گسترش مقاومت آنتیبیوتیکی کمکی کند.
بنا به گفته پرفسور “یو” و لپاتکین برای رسیدن به هر نوع پیشرفتی در این زمینه لازم است که داروهای آنتی بیوتیکی هم بتوانند فرایند انتقال ژنی را متوقف کنند و هم میزان انتقال آنها از طریق تکثیر کاهش یابد. خوشبختانه چنین داروهایی در حال حاضر وجود دارند و لازم نیست منتظر کشف آنها شویم.
لپاتکین در ادامه خاطرنشان کرد: ما آزمایش‌های یکسانی را هم با دارویی که فرایند همیوغی را متوقف می‌کند و هم دارویی که باعث از بین رفتن مقاومت ژنی میشود انجام دادیم. در نتیجه بدون حضور آنتیبیوتیک توانستیم مقاومت باکتریایی رادر 4 پاتوژن مورد آزمایش معکوس کرده و از انتقال آن به بقیه ژنها جلوگیری کنیم.
یکی از داروهای مورد آزمایش داروی طبیعی خوش خیمی و دیگری داروی ضد روانپریشی مورد تایید سازمان غذا و داروی امریکا بود.تیم تحقیقاتی می‌توانند این ترکیب تازه را که می‌تواند مقاومت آنتیبیوتیکی را معکوس کند، به ثبت برساند اما امیدوارند که تحقیقات بیشتر در آینده راهکارهای بهتری را در این زمینه پیش رو بگذارد.
نتایج مربوط به این تحقیق به صورت آنلاین در مجله Nature Communications قرار گرفت.
منبع: ایسنا
