مصرف راکوتان در ورزشکاران

برخی از افراد ورزشکار از داروی راکوتان استفاده می کنند. آن ها در معرض خطر عوارض جانبی این دارو قرار دارند. در این بخش به مشکلات و پیامدهای استفاده از این قرص اشاره خواهیم کرد با ما همراه باشید.

تاثیرات منفی روی کبد

– کارکرد کبد بهتر است پیش و همچنین 1 ماه پس از آغاز درمان، به وسیله بررسی های کبدی کنترل شده و سپس هر سه ماه یکبار مجددا انجام گردد.
برخی از مبتلایان به هپاتیت بالینی و  بالارفتن ضعیف تا میانه آنزیم های کبدی در غالبا 15% کسانی که به وسیله روآکوتان درمان می شوند، مشاهده می شود. برخی مواقع زمان ادامۀ استفاده از دارو و یا با کم کردن دوز آن، مقدار این آنزیم ها به سطح نرمال باز می گردد. اگر میزان آنزیم های کبدی به سطح طبیعی نرسید و یا خطر بروز هپاتیت وجود داشت، بهتر است مصرف دارو را ترک کرده و به تشخیص علل آن بپردازید.

مشکلات روانی

– روآکوتان قادر به ایجاد افسردگی، سایکوز و به ندرت ذهنیت خودکشی یا اقدام به خودکشی را در مصرف کنندگان ایجاد کند. نحوه ایجاد این عارضه ها هنوز مشخص نشده است. اگر این علایم، در دوره روآکوتان تراپی پدید بیایند، فقط ترک دارو کافی نبوده و باید ارزیابی زیادتری انجام شود.

بالا رفتن فشار درون جمجمه

– استفاده از روآکوتان همراه با بالارفتن فشار درون جمجمه پدید می آید. علائم اولیۀ آن سردرد، استفراغ و مشکلات بینایی می باشند. مبتلایانی که به این عارضه ها دچار شده اند بهتر است از نظر تورم دیسک بینائی بررسی شده و در صورت مثبت بودن عملکرد، روآکوتان به سرعت ترک شده و به نورولوژیست مراجعه شود.

تیرگی قرنیه

– در صورت ایجاد هر نوع عارضه بینایی در حین استفاده از این دارو، بهتر است  مصرف آنرا ترک کرده و الزاما  معاینۀ چشمی انجام شود موردهای مشاهده شده از تیرگی قرنیه، غالبا در پیگیری شش تا هفت هفته پس از قطع روآکوتان، رفع می شوند.

متابولیسم چربی ها

– پیش از آغاز دوره روآکوتان و پس از آن با فاصله های مشخص باید مقدار چربی های خون را بررسی کنید. بعضی از بیماران مصرف کنندۀ روآکوتان با  بالا رفتن تری گلیسرید، کم شدن HDL و بالا رفتن میزان کلسترول خون را مواجه می شوند. این اثرگذاری بر تری گلیسرید، HDL و کلسترول، پس از قطع روآکوتان قابل جبران  هستند. غالبا پاسخ چربی خون به استفاده از روآکوتان، به مدت چهار هفته پدید می آید. افراد چاق، مبتلایان به امراض قندی، الکلی و کسانی که زمینۀ خانوادگی مثبت دارند، نسبت به دیگران بیشتر دچار افزایش تری گلیسرید می باشند. تری گلیسرید بالای هشتصد میلی گرم درصد، خطر ابتلا به پانکراتیت را افزایش میدهد.

دیابت

– در بیماران دیابتی، بررسی مداوم قند خون در زمان استفاده از روآکوتان پیشنهاد می شود. علاوه بر این موارد تازه از ابتلا به دیابت در حین مصرف روآکوتان مشاهده شده است.

کمتر شدن توانایی دید در شب

– با دقت به اینکه بروز این مشکل ناگهانی است، مبتلایان باید نسبت به این اختلال مطلع شده و جهت رانندگی و یا کار با ماشین آلات در هنگام شب، نکات لازم را در پیش بگیرند.

هیپراستوزیس

– پس از مصرف مقدار زیادی از داروی روآکوتان، به ویژه برای رفع عارضه هایی بجز آکنه، در برخی افراد بالارفتن بافت استخوانی مشاهده شده است. تصاویر رادیولوژی  که در بررسی های بعدی از بیماران درمان شده با روآکوتان انجام شده بود، علائمی از هیپراستوزیس استخوانی مشاهده شده است.

بیماری التهابی روده

– این عارضه، غالبا در بیماران با سابقۀ مشکلات روده ای دیده می شـود. در اکثر بیمارانی کـه با درد مزمن شکـم، خونریزی از مقعد و یا اسهال حاد مواجه شده اند، باید از مصرف روآکوتان خودداری کنند.

افسردگی

از جمله عوارض رواكوتان می توانیم به افسردگي اشاره کنیم. علائم افسردگی به این شرح  مي باشند:

– غمگینی دائمی

– تمایل نداشتن به کارهایی که از قبل به آنها پیشنهاد شده بود.

– زیاد خوابیدن و کابوس های شبانه

– مشکل در اشتها و نوسانات وزن

– احساس اضطراب دائمی

– دوری از دوستان و آشنایان

– بی حوصلگی دائمی

– احساس پوچی و گناه

هر چند علائم افسردگی غالبا در حد زیاد و مکرر افسردگی را ثابت می‌کند. در مورد عوارض جانبی این دارو نباید نگران شوید، احتمال دارد  هیچکدام از این عارضه ها  در شما دیده نشود.

نشانه هایی كه با مواجه شدن به آن ها باید از مصرف دارو خودداری گردد اگر با علائم زير مواجه شدید دارو را قطع كرده و به پزشک مراجعه کنید:

– تهوع

– استفراغ

– دردهای مزمن در سر

– تاری دید و مشکلات بینایی

– افسردگی شدید

نکاتی در خصوص مصرف رواكوتان

– با توجه به شباهت ساختمانی روآکوتان به ویتامین A، بیماران باید از مصرف مقادیر بالای مکمل حاوی ویتامین A اجتناب کنند تا از بروز اثرات سمی آن جلوگیری به عمل آید.

– تجویز روآکوتان تنها باید توسط تشخیص و توصیۀ پزشک متخصص و معتبر پوست انجام گیرد.

– باید به بیماران یادآور شد که گاهی ضایعات پوستی در حین درمان با روآکوتان، به خصوص در دورۀ اولیه، بدتر می شوند که این حالت گذراست.

– توصیه شده است که بیماران، در طی درمان و یک ماه بعد از قطع این دارو، از اهداء خون خودداری کنند.

– برای شروع مصرف روآکوتان عجله نکنید. پیش از آغاز استفاده، کلیۀ مزایا و معایب آنرا سنجیده و کاملاً از پروسه ای که قصد شروع آنرا دارید آگاه باشید.

– فراموش نشود که روآکوتان یک داروی بسیار مهم با دستور العمل خاص مصرف است، نه یک عامل زیبایی که به راحتی در دسترس همگان قرار گیرد

توصیه: مصرف این داروها حتما باید تحت نظر پزشک صورت گیرد ، از قطع یا تغییر میزان مصرف خودسرانه یا مصرف داروهای جانبی جدا خودداری نمایید. برای رفع عوارض با توجه به نوع پوست خود حتما باید به پزشک مراجعه نمایید.