عفونت قارچی واژن چیست؟
بدن انسان خانه میلیونها موجود به نام قارچ است، که تا آنجا که به سلامت ما مربوط است، بسیاری از آنها “خوب” محسوب می شوند.
در نظر بگیرید: قارچ ها و نوعی از مخمر که برای تهیه آبجو و نان مورد استفاده قرار می گیرند، دارای نقش مفیدی هستند که به ترتیب سیستم ایمنی بدن ما را بهبود می بخشند و به ساختن غذا کمک می کند.
گونه ای از مخمر که باعث ایجاد عفونت های قارچی می شود، Candida albicans نام دارد، و می تواند منجر به رشد بیش از حد شود که candidiasis نام دارد.
تمام گونه های مخمر انواعی از قارچ ها هستند که درواقع جزو گیاهان نیستند، زیرا از کلروفیل استفاده نمی کنند. (نوعی از انرژی است که گیاهان از خورشید می گیرند تا رشد کنند.)
مخمرها و قارچ ها نیز منحصر به فرد بوده و از گیاهان متفاوت هستند، زیرا درواقع آنها دقیقا همانطور که در بدن گسترش یافته و تکثیر می شوند، می توانند غذای خودشان را نیز تولید کنند. عفونت مخمری واژینال (که به عنوانvaginal candidiasis، vulvovaginal candidiasis و یا candidal vulvovaginitis نیز شناخته می شود) بوسیله قارچ candid ایجاد می شود. آنها یک نوع vaginitis هستند که به معنی التهاب یا عفونت واژن است. عفونت قارچی واژن که دوباره باز می گردد، به عنوان vulvovaginal candidiasis عود کننده (RVVC) شناخته می شود.
در حالی که شماری از شرایط بهداشتی مختلفی وجود دارد که با یکدیگر و با توجه به طول مدت vaginitis، دسته بندی می شوند(از جمله واژینوز باکتریایی، تریکومونا و واژینیت غیرعفونی)، عفونت های مخمری واژینال شایع ترین نوع آن هستند. بعضی از زنان با درد مزمن فرج که به عنوان vulvodynia شناخته شده است، مبارزه می کنند.
در حالی که این بیماری می تواند توسط عفونت های مخمری تشدید شود و گاهی اوقات با عفونت مخمر نیز اشتباه گرفته می شود، اما این یک حالت متفاوت است که باعث قرمزی و سوزش فرد میشود. دلیل vulvodynia به خوبی درک نشده است، اما گزینه های درمانی قابل دسترسی برای آن وجود دارد.
علائم عفونت قارچی واژن
عفونت های قارچی از هرنوع، در مناطقی از بدن که در آن شرایط برای مخمر و تولید مثل آن سهل باشد، گسترش می یابد. مخمرها و قارچها در شرایط مرطوب رشد می کنند. مناطق مرطوب بدن (مناطقی که شما درآن قسمت زیاد عرق می کنید) که معمولا بیشتر متمایل به عفونت ها و شیوع بیماری هستند، شامل قسمت های زیر است:
دهان و گلو – اندامهای تناسلی – منطقه مقعدی – ناف (دکمه شکم) – حفره بینی و اطراف بینی – داخل گوش ها – ناخن های انگشتان دست و پا – فاصله بین انگشتان دست و پا و دستگاه گوارش. هنگامی که مخمر در واژن بیش ازحد رشد کند، علائم عفونت قارچی واژن می تواند گسترش یابد، از جمله:
خارش واژن (گاهی اوقات بسیار ناراحت کننده و شدید است)
ترشح واژینال که سفید، غلیظ، متراکم و بی بو است (بعضی افراد آن را مانند پنیر توصیف می کنند)
پوست تحریک شده در اطراف قسمت باز شده واژن (فرج ولبه بیرونی واژن)، قرمزی و تورم و خونریزی جزئی.
درد واژینال، به ویژه در هنگام مقاربت و یا در طول قاعدگی
درد هنگام رفتن به دستشویی یا هنگام ادرار کردن
گاهی اوقات اندکی بو که غیر معمول است
معمولا عفونت های مخمری، واضح و تا حدودی ناراحت کننده است، به خصوص اگر درمان نشود و نشانه ها همچنان بدتر شوند.
با این حال، برخی افراد متوجه نمی شوند که عفونت مخمری واژینال دارند، یا به عنوان مثال آن را با یک مشکل دیگر مانند یک عفونت مجاری ادراری، عوارض جانبی از قرص های پیشگیری از بارداری، دوره های نامنظم قاعدگی و یا یک بیماری منتقله جنسی اشتباه می گیرند.
وقتی مخمر کاندیدا تکثیر می شود، قادر به گسترش به بخش های مختلف بدن است و موجب بروز انواع مشکلات می شود. درست همانطور که شما می توانید یک عفونت قارچی واژن ناشی از رشد بیش از حد کاندیدا آلبیکانس در ناحیه تناسلی داشته باشید، “ویروس کاندیدا” می تواند سیستم گوارش شما را نیز دربر بگیرد. این مانند یک عفونت مخمری گوارشی داخلی است و علایمی مانند خستگی، ناراحتی گوارشی، تغییراتی در اشتها و یا میل به غذا را ایجاد می کند.
درمان عفونت قارچی واژن
1- پوست خود را تمیز و خشک نگه دارید.
وقتی شرایط کاملا مناسب باشد، مخمر فقط می تواند به سطح مضر تکثیر یابد. بهترین راه برای جلوگیری از گسترش مخمرها این است که پوست خود را تمیز، خشک و بدون خراش و زخم نگه دارید. مراقبت بهداشتی خوب و مراقبت از هر گونه برش باز به درستی کمک می کند تا از عفونت جلوگیری کنید، به خصوص در نواحی مهبل (واژن)، دستگاه گوارش، دهان یا هرجای دیگر.
فراموش نکنید حتما هر روز پس از دوش گرفتن، ناحیه تناسلی را با صابون بشویید و خوب خشک کنید، زیرا مخمر قارچ ها بیشتر در محیط های مرطوب یافت می شوند. (دقیقا به همین دلیل است که آنها می توانند در پس مانده غذاها و مناطق مرطوب در خارج از منزل، مانند خاک رشد کنند.) هنگامی که شما به حمام می روید، می توانید خطر گسترش میکروب را با پاک کردن از قسمت جلو به عقب کاهش دهید. (از واژن به طرف مقعد)
پس از رابطه جنسی، اطمینان حاصل کنید که منطقه اندامهای تناسلی را شستشو داده اید. ممکن است عفونت های مخمری در طول رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر گسترش یابد و حتی اگر زنان بیشتر احتمال داشته باشد که ناقل عفونت های مخمری باشند، مردان (به ویژه آن دسته از مردانی که ختنه نشده اند) نیز می توانند عفونت های مخمری را در ناحیه تناسلی گسترش دهند. همیشه با استفاده از کاندوم یک رابطه جنسی سالم داشته باشید، و اگر شما یا شریک زندگی شما یک عفونت فعال داشته باشید، باید کاملا از رابطه جنسی اجتناب کنید.
2- لباس تمیز بپوشید.
اطمینان حاصل کنید که لباس زیر تمیز پوشیده اید و بهترین کار این است که همیشه لباس زیر نخی یا پارچه های قابل تنفس دیگر را انتخاب کنید. اجازه دادن به هوا برای رسیدن به اندام تناسلی شما کمک می کند تا جلوی رطوبت و گرما که باعث بیشتر شدن رشد و توسعه مخمرها می شود، گرفته شود.
اگر شما مستعد ابتلا به عفونت هستید، ممکن است بخواهید لباس های آزادتری بپوشید و از جوراب ساق بلند، لباس تنگ یا لباس حمام اجتناب کنید، زیرا اینها همه حرارت بدن را افزایش داده و رطوبت را نگه می دارند. هنگامی که شما حوله حمام به تن دارید، سعی کنید ساعتهای طولانی آن را به تن نگه ندارید، مخصوصا اگر لباس حمام شما مرطوب یا کثیف باشد.
3- تقویت سیستم ایمنی بدن با یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و پروبیوتیک
یک رژیم غذایی که سیستم ایمنی بدن شما را تقویت می کند، می تواند بدن شما را در بالای قله سلامتی نگه داشته وبه طورقابل توجهی خطر عفونت را کاهش می دهد، زیرا افزایش گلبول های محافظ سفید در خون، می تواند مشکل را قبل از آن که بدتر شود، هدف قرار دهد.
به همین دلیل است که یک سیستم ایمنی ضعیف یکی از عوامل خطر قابل توجه و مهم برای عود عفونتهای قارچی است. افراد مبتلا به ویروس هایی مانند اچ آی وی، یا اختلالات خود ایمنی، دیابت و یا سرطان، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند.
سیستم ایمنی بدن خود را به وسیله تغذیه با یک رژیم غذایی دارای مواد مغذی متراکم به ویژه نوعی از آن که دارای مقادیر بالایی از سبزیجات و چربی های سالم است، حمایت کنید. (از جمله روغن نارگیل ضد میکروبی)، پروبیوتیک ها و منابع کافی از پروتئین.
غذاهای پروبیوتیک (از جمله انواعی که حاوی باکتریهایی مانند لاکتوباسیلوس یا اسیدوفیلوس هستند) برای مبارزه با انواع عفونت مفید هستند و ثابت شده است که برای عفونت قارچی نیز مفید هستند.
غذاهای غنی شده، از جمله محصولات لبنی مانند کفیر یا ماست، kombucha و سبزیجات، همه حاوی میکرو فلور پروبیوتیک هستند که برای محافظت از روده ها، بهبود سیستم ایمنی بدن و مبارزه با مخمر کمک می کنند. پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های خوبی هستند که با پاتوژن های مضر در بدن رقابت می کنند.
نوع خوبی از باکتری هایی که در بدن شما و روی پوست شما زندگی می کنند، و اساسا برای منابع قابل دسترس “سوخت” با مخمر کاندیدا رقابت می کنند. خوشبختانه، باکتری های خوب معمولا قوی تر از سلول های مخمر هستند و بنابراین می توانند منبع زندگی مخمر و یا قارچ را از بین ببرند.
هنگامی که پای رژیم غذایی شما به وسط می آید، مطمئن شوید که قند خون خود را کنترل می کنید، زیرا سطح بالای قند، به مخمر کاندیدا برای رشد و تکثیر غذا می رساند. برخی از افراد مبتلا به رشد بیش ازحد کاندیدا، باید تقریبا تمام منابع شکر را، حداقل برای مدتی و تا زمانی که این وضعیت ازبین برود، حذف کنند.
این شامل بیشتر غذاهای فرآوری شده یا اسنک ها، الکل، اکثر دانه ها (به خصوص محصولات دانه ای فرآوری شده)، محصولات لبنی کارخانه ای و حتی در برخی موارد، بعضی از سبزیجات و میوه های نشاسته ای است.
ممکن است مقداری آزمایش و خطا برای گرفتن رژیم غذایی درست باشد، زیرا هر فردی به طریقی متفاوت واکنش نشان می دهد. یک عارضه جانبی مثبت این است که پس از پیروی از یک رژیم غذایی که برای از بین بردن مخمر و کاندیدا مناسب است، این رژیم غذایی میتواند برای باکتری های مفید نیز سودمند باشد، اشتها را تنظیم کند و میل شما به کربوهیدرات های تصفیه شده و قند را کاهش بدهد.
4- جلوگیری کردن از آلرژی
بعضی اوقات آلرژی به کاندوم / لاتکس، صابون و یا سایر محصولات بهداشتی مانند روغن حمام، تامپون ها، ژل یا دوش spermicidal می تواند باعث حساسیت و عفونت شود.
محصولات شیمیایی باعث تحریک ناحیه حساس تناسلی می شوند و می توانند بر روی توازن باکتری ها در واژن شما اثر منفی بگذارند. اگر اخیرا شروع به استفاده از محصولات جدیدی کرده و متوجه یک عفونت در ناحیه ای از بدن خود شده اید، سعی کنید این محصول را تغییر داده و به جای آن از یک نوع طبیعی استفاده کنید.
همچنین در مورد استفاده از محصولاتی که باعث تحریک واژن می شوند، مانند آن دسته که دارای رنگ های شیمیایی، رایحه ها و سایر مواد سخت هستند، مراقب باشید. درصورت امکان از این عوامل بالقوه مولد عفونت مخمری اجتناب کنید.
خوشبختانه، معمولا جایگزین های قابل دسترسی وجود دارد. به عنوان مثال، اگر تامپون ها باعث عفونت شده باشند، سعی کنید از پد استفاده کنید و همیشه از محصولات بهداشتی زنانه و تامپون های اسپری شده حاوی عطر اجتناب کنید.
یک کلمه دیگر در مورد تمیزکردن ناحیه تناسلی با دوش؛ این کار نه تنها می تواند باعث ایجاد واکنش های آلرژیک شود، بلکه می تواند تعادل طبیعی باکتری های خوب را در واژن زنان تغییر دهد.
این به نوبه خود می تواند محیطی ایجاد کند که به یک کاندیدا اجازه رشد می دهد که درنتیجه باعث ایجاد یک عفونت قارچی می شود. دوش واژینال، همچنین می تواند منجر به نگرانی های بهداشتی دیگری مانند بیماری التهابی لگن، واژینوز باکتریایی، عوارض حاملگی و سرطان گردن رحم شود.
هیچ شواهدی وجود ندارد که دوش واژینال، هرگونه مزایای پاک کنندگی یا بهداشتی واقعی را ارائه می دهد. بدن به طور طبیعی خود را پاک می کند و دوش واژینال با این که به نظر خوب می آید، اغلب باعث آسیب بیشتری می شود. با علم به همه این دلایل، من دوش واژینال را توصیه نمی کنم.
5- سایر مشکلات پزشکی یا هورمونی را در نظر بگیرید.
برخی از شرایط پزشکی پیش از موعد ممکن است حساسیت شما را به عفونت قارچی واژن افزایش دهند، زیرا باکتری ها و تعادل شیمیائی بدن شما را تغییر می دهند.
دو نمونه از این شرایط می تواند عدم تعادل هورمونی (از جمله انواعی که باعث می شود تا سطوح استروژن و پروژسترون بالا رود) و دیابت نوع 2 است. شما احتمالا می دانید که دیابت وضعیتی است که در آن سطح قند خون نقش مهمی ایفا می کند، اما آیا هیچ می دانستید که قند باعث رشد مخمر می شود؟
اگر یک رژیم غذایی حاوی قند زیاد داشته باشید یا قند خون خود را به درستی کنترل نکنید، به مخمرها غذای زیادی برای رشد و تکثیر می رسانید.
هنگامی که بحث هورمون ها می شود، هورمون جنسی زنانه پروژسترون، می تواند عفونت های مخمر را در ناحیه واژینال افزایش دهد، زیرا باعث افزایش تولید گلیکوژن می شود که یک نشاسته طبیعی است که به راحتی به قند تبدیل می شود. مخمر می تواند به وسیله این مولکول های نشاسته شکوفا شود و چون زنان به طور طبیعی دارای میزان پروژسترون بالاتری از مردان هستند، آنها بیشتر مستعد رشد و تکثیر بیش ازحد قارچ هستند.
مردان هم می توانند عفونت های مخمری را توسعه دهند. اما هورمون های جنسی زنانه احتمالا آنها را بسیار بیشتر می کند، به ویژه هنگامی که هورمون ها به طور قابل توجهی در نیمه دوم چرخه قاعدگی، در طی یائسگی، زمانی که یک زن قرص ضدبارداری مصرف می کند و یا زمانی که یک زن باردار است، افزایش می یابد.
6- به وسیله مکمل ها و روغن های اساسی، با مخمر مبارزه کنید.
بعضی از مکمل های خاص و روغن های اساسی برای متوقف کردن مخمر در مسیر خودش مفید هستند، از جمله:
مکمل های پروبیوتیک: یکی از بهترین درمان های طبیعی برای عفونت های قارچ است زیرا آنها باکتری های خوب را دوباره ذخیره می کنند.
سرکه سیب : کمک می کند تا سطح PH متعادل شود.
آقطی و خارخسک: به پاک کردن کبد شما از داروهای تجویزی و به هورمون های شما از مصرف قرص های ضد بارداری کمک میکند.
اسید بوریک: یک جایگزین امن برای بعضی از داروهای تجویزی برای درمان عود عفونتهای مخمر
آنتی اکسیدان ها: آنتی اکسیدان ها، از جمله ویتامین C، به تقویت سیستم ایمنی کمک می کنند.
روغنهای ضروری: روغن درخت چای، اسطوخودوس و روغن معرق، ملایم هستند، اما در عین حال به شما کمک می کنند انواع مخمر، انگل ها و قارچ ها را از بین ببرید؛ از چند قطره مخلوط با روغن نارگیل به صورت موضعی و فقط در خارج از ناحیه واژینال استفاده کنید.
دلایل اساسی و واقعی از عفونت های مخمری واژن
در هر زمان ، بیش از میلیونها مخمر در داخل بدن و بر روی سطح بدن زندگی می کنند. تخمین زده می شود که در میان این میکروارگانیسم ها، چندین صد نوع مخمر وجود دارد که که محل اقامت آنها عمدتا در نقاط مرطوب سراسر بدن است. در حالی که اکثر مخمرها به هیچ وجه برای سلامت شما تهدیدی به حساب نمی آیند، درصد کمی از مخمرها به طور بالقوه مضر بوده و قادر به ایجاد عفونت هستند.
در حالی که گونه های معمولی مخمر به خصوص در مکان هایی مثل دهان، گلو، بینی، روده و زیر بغل رشد می کنند، اگر شما زیر میکروسکوپ نگاه کنید، می توانید ببینید که آنها همیشه در سراسر بدن و پوست بیشتر انسانها و حیوانات وجود دارند. مخمرهمچنین در سیستم گوارش ما، بویژه در پوشش داخلی روده، زندگی می کند.
این کاملا طبیعی است و درواقع در بعضی از قسمتها سودمند است، زیرا انواع خاصی از مخمر به ما اطمینان میدهند که ما دارای خروج باد و گاز معده منظم و طبیعی هستیم!
این حتی در مورد مخمر کاندیدا درست است که همه ما آن را در مقادیری که به طور معمول هیچ مشکلی ایجاد نمی کند، و زمانی که آنها به سرعت در حال افزایش نبوده و شروع به از بین بردن باکتری ها و میکروب های دیگر می کنند، دارا هستیم. پس کجای کار اشتباه است و عفونت چگونه ایجاد می شود؟
در مورد عفونت قارچی واژن ، مخمر Candida albicans خودش را درست در زمان تولد نوزاد تازه به دنیا آمده، از مادر به نوزاد می چسباند. به طور معمول، این اتفاق درست در زمان تولد یا در بعضی موارد، کمی بعد از آن رخ می دهد. با گذشت زمان یک کودک درحدود 6 ماهه، به احتمال 90٪ کاندیدا آلبیکانس را در سیستم خود دارا می باشد.
مخمر کاندیدا معمولا در این نقطه بی ضرر است و اگرچه سیستم ایمنی نوزاد هنوز خیلی پیشرفت نکرده است، اما با این حال برای وظیفه معمولی خود و جلوگیری از رشد بیش از حد مخمرها توانا می باشد. در درصد کمی از موارد، نوزاد هنوز به اندازه کافی برای کنترل مخمر قدرتمند نیست. به همین دلیل است که برخی از نوزادان عفونت های قارچی را با عنوان برفک دهانی تجربه می کنند.
هنگامی که کسی دارای یک سیستم ایمنی قوی است که به درستی کار می کند، قادر به حفظ تعادل بین تمام گونه های مختلف میکروب ها می باشد، و اجازه می دهد تا آنها به طور طبیعی با کاندیدا مبارزه کرده ، و قبل از شروع هر مشکلی، سالم بمانند.
“باکتری های خوب“ قادر به متعادل کردن “باکتری های بد” هستند، به این معنی که شما بدون عفونت، اختلالات گوارشی و غیره باقی می مانید. به عنوان مثال، یک گونه شایع از باکتری که Lactobacillus acidophilus نامیده می شود، به طور معمول در داخل واژن وجود دارد، به این معنی که کمک می کند تا دیگر ارگانیسم ها، از جمله مخمر، از فعالیت بیش از حد حفظ شوند.
با این حال، این تعادل ظریف می تواند به راحتی زمانی که قارچ شروع به رشد سریع و فعالیت بیش از اندازه کند، به هم بخورد. این می تواند پس از مصرف آنتی بیوتیک (که برخی از باکتری های خوب را نیز ازبین می برد) به دلیل عدم تعادل هورمونی؛ در طی دوران بارداری یا به دلیل شرایط خاصی که باعث رشد آسانتر مخمر می شود، اتفاق بیفتد.
کاندیدا آلبیکانس و سایر انواع مخمر اساسا یک مراقب ثابت برای تغذیه است تا بتواند رشد و تکثیر کند، و یک منبع تغذیه ای که بهتر آنها را تغذیه می کند، باکتری درون بدن شما است.
در درون بدن، تقریبا به نظر میرسد که موجودات مخمر می توانند با یکدیگر صحبت کنند و به کل گروه اجازه می دهند تا بدانند چه زمانی یک منبع تغذیه در دسترس است، که باعث می شود مخمر به سمت آن منبع حرکت کند و به سرعت از آن تغذیه کرده و تکثیر شود.
برای نگهداری و رشد مستعمرات، مخمرها و قارچها، آنزیم های هیدرولیتیک را به عنوان راهی برای تبدیل مواد غیرقابل هضم درون بدن به مواد غذایی قابل استفاده (همانند انسان ها) ترشح می کنند. همانطور که مخمر بیشتری در یک منطقه ایجاد می شود، یک نوع قالب شکل می گیرد که دارای پتانسیل ایجاد عفونت های مخمر می باشد.
احتمال ابتلا به عفونت مخمری واژینال در این زمانها بیشتر است:
به دنبال درمان با آنتی بیوتیک
در دوران بارداری (با توجه به سطح بالای هورمون جنسی زنانه)
وقتی کسی دچار عدم تعادل هورمونی می شود، از هورمون درمانی استفاده می کند یا قرص های ضد بارداری مصرف می کند.
بعد از رابطه جنسی
هنگامی که یک فرد مبتلا به اختلال در سیستم ایمنی بدن می شود.(به عنوان مثال، به علت اختلال خود ایمنی یا ویروسی مانند HIV)
حول و حوش زمان چرخه قاعدگی زنان (احتمالا عفونت ها در طول هفته قبل از شروع یا بعد از یک دوره قاعدگی رخ می دهد، مخصوصا اگر از تامپون استفاده کند.)
در افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده
به علت بهداشت ضعیف، از جمله پوست کثیف و یا پوشیدن لباس مرطوب و کثیف
چگونه می توانید بفهمید این عفونت مخمری واژینال است؟
علائم عفونت قارچی واژن، ممکن است با سایر مشکلات بهداشتی اشتباه گرفته شود، بنابراین اگر این اولین بار است که به یکی از آنها مبتلا شده اید و 100 درصد از علت علائم خود مطمئن نیستید، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید. حداقل شش موقعیت و بیماری دیگر وجود دارد که می تواند با عفونت مخمری واژینال اشتباه گرفته شود. آنها شامل:
بیماری های منتقله از راه جنسی (STDs) مانند کلامیدیا، تریکومونیا، هرپس و زگیل های تناسلی. این عفونت ها می تواند بوی بد واژن و ترشح خارش دار ایجاد کند.
واکنش های آلرژیک به محصولات بهداشتی زنانه، صابون یا حتی یک شوینده جدید برای شستشوی لباس.
کمبود استروژن سبب کاهش چربی پوست می شود و موجب خشکی و خارش واژینال می شود.
هموروئید ممکن است باعث خارش در ناحیه واژینال شود.
سایر شرایط پوستی
بریدگیهای کوچک
پزشک شما می تواند سایر انواع عفونت ها یا اختلالات را تشخیص داده یا رد کند.
اگر شما در هر حال با علائم یک عفونت قارچی واژن آشنا هستید، می توانید به راحتی این بیماری را در خانه خود درمان کنید. به یاد داشته باشید که در دوران قاعدگی، بیشتر احتمال دارد که یک عفونت مخمری به وجود آید، زیرا خون قاعدگی می تواند سطوح pH درون واژن را افزایش دهد و سطوح هورمونی را تغییر داده و باعث می شود که رشد مخمر سریعتر شود.
گاهی اوقات پریود شما می تواند عفونت قارچ را رفع کند، اما نه همیشه. در هر صورت، اگر به چیزی شک دارید، میتوانید قبل از ویزیت یک پزشک متخصص، چند روزی صبر کنید. اما اگر علائم از بین نرود، بیشتر از یک هفته صبر نکنید. اگر خونریزی غیر منتظره ای را تجربه کرده اید، بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید.
پزشک شما باید یک معاینه لگن انجام دهد. او همچنین ممکن است تصمیم به آزمایش خون یا کشت برای تشخیص عفونت مخمری داشته باشد.
سپس پزشک ممکن است یک نسخه از داروهای ضد قارچی خوراکی مانند فلوکونازول (نام تجاری: Diflucan) تجویز کند. یا ممکن است دکتر شما یک کرم بدون نسخه (OTC) را برای مبارزه با عفونت توصیه کند. اگر خودتان تصمیم به مبارزه با عفونت را داشته باشید، این شانس وجود دارد که شما یک کیت خانگی را از یک داروخانه خریداری کنید.
امروزه، ده ها گونه از درمان های OTC وجود دارد، از جمله شیاف، کرم های ضد قارچی و پماد که در داروخانه ها موجود است. در حالی که برخی از دستورالعمل ها می توانند برای متوقف کردن عود عفونت مفید باشند، در نهایت اکثر کرم ها بدون اینکه باعث قطع علت اصلی شوند، میتوانند باعث کاهش علائم شوند.
شیوه ای که عفونت های مخمر کار می کنند این است که تخم های خود را به طور عمیق در زیر پوست یا درون بدن شما پنهان می کنند تا آنها بتوانند مواد مغذی بخورند و همچنان زنده بمانند.
بنابراین اگر شما فقط کرم ها و پماد ها را روی سطح پوست خود بمالید، درصد زیادی از مخمر هایی که به طور عمیقی در درون بدن شما پنهان شده اند، زنده می مانند. این یکی از دلایلی است که برخی از زنان به شکل های مختلف از واژینیت و عفونت های مخمری واژینال بیشتر و بیشتر متضرر می شوند؛ چرا که آنها تمام مخمر را هدف قرار نمی دهند و ذخیره آنها را نابود می کنند.
یکی دیگر از توصیه های پزشک شما ممکن است مصرف آنتی بیوتیک ها باشد؛ اگرچه این راه نیز بعضی خطرهای خود را به دنبال خود دارد.
از استفاده غیر ضروری از آنتی بیوتیک ها هر زمان که می توانید اجتناب کنید، زیرا آنها می توانند علاوه بر باکتریهای بد، باکتری های خوب را نیز از بین ببرند، علاوه بر این که اگر استفاده زیاد آنتی بیوتیک داشته باشید، منجر به مقاومت در برابر آنتی بیوتیک نیز می شود.
هنگامی که باکتری های خوب از بین می روند، مخمرها در آینده به آسانی رشد می کنند و همچنین مرحله ای را برای عفونت های دیگر ایجاد می کنند، زیرا حتی مقدار کمی از باکتری های بد، وقتی از کنترل خارج شوند، می توانند به راحتی افزایش یابند.
