براساس تحقیقی که در انگلستان بر روی آقایان سفید پوست اروپایی و آسیای جنوبی اجرا گردید،پژوهشگران فهمیدند غلظت اسید آمینه تیروزین و چند آسید آمینه دیگر با بالا رفتن ریسک ابتلا به دیابت در آقایان با نژاد آسیای جنوبی مرتبط است.
نتایج این تحقیق در مجله ی Diabetologia(مجله ی دیابت انجمن اروپا ) منتشر شد.
این تحقیق درانستیتوی علوم قلب و عروق دانشگاه کالج لندن توسط دکتر تزار تیلمن وهمکارانش بمدت 20 سال انجام گردید.
خطر ابتلا به دیابت در افراد با نژاد آسیای جنوبی چه در کشورهای خود و چه به عنوان مهاجر درمقایسه با افراد با نژاد اروپایی بطور قابل توجهی بیشتر است. انتظار می رود تعداد مبتلایان به دیابت در شبه قاره ی هند در15 سال آینده بیشترینافزایش را در سراسر جهان داشته باشند.
دلایل افزایش خطر ابتلا به دیابت در میان افرادی با نژاد آسیای جنوبی هنوز به خوبی مشخص نیست و این افزایش تنها به دلیل افزایش چاقی درناحیه ی کمر یا سایر فاکتورهای خطر شناخته شده نمی باشد .
در تحقیق بروی جوامع اروپایی مشخص گردید بر اساس وجود اختلال درغلظت اسیدهای آمینه (AAs)که واحدهای سازنده ی پروتئین ها هستند می توان مقاومت به انسولین و ابتلا به دیابت را پیش بینی نمود. با این حال تاکنون در هیچ تحقیقی اختلالات دراسیدهای آمینه و پیش بینی دیابت در جمعیت آسیای جنوبی به میزان مشابه با جمعیت اروپایی بررسی نشده است، به همین دلیل دانشمندان در یک مطالعه ی مقطعی به بررسی ارتباط اسیدهای آمینه در مردان اروپایی و آسیایی ومشکلات متابولیک، چاقی و ارتباط آن با ابتلا به دیابت در یک دوره ی 20 ساله پرداختند.
دانشمندان مقدار اسیدآمینه را در نمونه های سرمی افراد شرکت کننده درشروع تحقیق (1991-1988) با استفاده از طیف سنجی مغناطیسی هسته ای اندازه گیری کردند. 1279 فرد غیردیابتی اروپایی و 1007 مرد غیردیابتی با نژاد آسیای جنوبی با محدوده ی سنی 40 تا 69 سال در این تحقیق شرکت داشتند. از این تعداد درطول بیش از 19 سال 801 فرد اروپایی و 643 مرد آسیای جنوب شرقی تحت نظارت و پیگیری قرار گرفتند.
اطلاعات بدست آمده نشان داد که غلظت اسیدهای آمینه ی ایزولوسین، فنیل آلانین، تیروزین و آلانین در مردان آسیایی بطور چشمگیری بالاتر از مردان اروپایی است. 35 درصد از مردان اروپایی درطی این مدت به دیابت مبتلا شدند (227نفر) درحالیکه تنها 14 درصد از مردان اروپایی شرکت کننده در این تحقیق (113 نفر) به دیابت مبتلا شده بودند.
دانشمندان توانستند بر اساس تغییر و اختلال در غلظت اسیدآمینه ی تیروزین درمیان مردان آسیای جنوبی به طور قابل توجهی شیوع دیابت را نسبت به افراد اروپایی بهتر پیش بینی کنند. این پیش بینی حتی پس از تطابق سایر فاکتورهای خطر نظیر چاقی و مقاومت به انسولین همچنان صحت داشت.
یک افزایش درمقدار تیروزین سبب افزایش ده درصدی خطر ابتلا به دیابت درمیان مردان اروپایی می شود در حالیکه این مقدار افزایش در غلظت تیروزین درمیان مردان متعلق به ناحیه ی جنوب آسیا سبب افزایش 47 درصدی خطر ابتلا به دیابت می شود. چنین الگوی مشابهی برای چندین اسید آمینه ی دیگر از جمله فنیل آلانین، ایزولوسین، والین و لوسین مشاهده گردید. جالب توجه اینکه اکثر اسیدهای آمینه که با چاقی مرتبط هستند در مردان جنوب آسیا ارتباط کمتری با چاقی این افراد دارند.
با توجه به تمام این واقعیت ها، معیارهای چاقی ارتباط بین تیروزین و برخی دیگر از اسیدهای آمینه را با افزایش خطر ابتلا به دیابت در مردان آسیای جنوبی توضیح نمی دهد.
این نتایج نشان می دهد روشی که ما برای اندازه گیری چاقی بکار می بریم و شاید سایر فاکتورهای خطر بهترین شاخصهای خطر ابتلا به دیابت در میان مردان آسیای جنوبی نیست. اگر چه در این مطالعه بروی مکانیزیم هایی که ممکن است تیروزین و سایر اسیدهای آمینه بر بالا بردن خطر ابتلا به دیابت درافراد آسیای جنوبی تاثیر گذارند، تحقیقی صورت نگرفته است اما به احتمال زیاد مکانیزیم هایی که در متابولیسم اسیدهای آمینه درکبد، کلیه ها ، ماهیچه یا بافت چربی دخیل هستند درافزایش خطر ابتلا به دیابت دراین افراد نقش مهمی دارند.
نویسندگان مقاله نتیجه گیری نمودند که اسیدهای آمینه ی با زنجیره ی جانبی طولانی و اسیدهای آمینه ی آروماتیک بخصوص تیروزین درافزایش خطر ابتلا به دیابت نقش دارند و ممکن است برای شناسایی مکانیزیم های جدید دخیل در این موضوع و کشف هدفهای درمانی برای دیابت دراین افراد نیاز به تمرکز تحقیقات بر این اسیدهای آمینه باشد.
منبع : diabetestma.org
