دوستی های دوران کودکی بر شکل گیری شخصیت افراد و آینده آنان تا چه حد تاثیرگذارند؟
جوزف آلن، محقق دانشگاه ویرجینیا گفت: داشتن دوستی صمیمی از گروه همسالان در دوران نوجوانی در سلامت جسمانی فرد در دوران بزرگسالی تاثیر دارد.
در بررسی اخیر، محققان اطلاعات مربوط به 171 دانش آموز کلاس هفتم و هشتم را جمع‌آوری کردند؛ آنها سپس در سنین 13 و 27 سالگی نیز داده‌های مربوط به این افراد را ثبت کرده و در آخر به تجزیه و تحلیل این اطلاعات پرداختند.
محققان بر این گمان بودند که بودن در گروه همسالان، داشتن دوستی صمیمی و برقراری ارتباطات حمایتی در سنین نوجوانی می‌تواند خطر ابتلا به مشکلات سلامتی را در بزرگسالی کاهش دهد.
آنها با پرسش سوالاتی درباره سلامت کلی، علائم افسردگی و شاخص توده بدنی، کیفیت سلامتی شرکت‌کنندگان را در سنین 25، 26 و 27 سالگی ارزیابی کردند.
این یافته‌ها نشان داد که دوستی‌های واقعی و با کیفیت، عاملی موثر در سلامتی افراد در بزرگسالی است. علاوه بر این، محققان معتقدند کیفیت روابط دوران نوجوانی ممکن است به کاهش میزان خطر ابتلا به افسردگی کمک کند.
آلن و همکارانش اظهار کردند: اگرچه واضح است رفتارهای ایجادکننده استقلال، عاملی ارزشمند در جوامع مدرن غربی به حساب می آید، اما ممکن است بعضی از این رفتارها به واکنش‌های استرسی در دوران بلوغ تبدیل شود و این امر هنگامی صورت می‌گیرد که افراد از یک گروه دوستی جدا می‌شوند و این جدایی می‌تواند خطراتی را برای آنها به دنبال داشته باشد.
با این حال، وی خاطرنشان کرد: سختی در شکل‌گیری روابط صمیمی در اوایل کودکی ممکن است به عنوان یک نشانگر خطر برای سلامت فرد در بلندمدت باشد
ایسنا منطقه خراسان
