علتهای زیادی وجود دارد که برخی از ا فراد نمیخواهند فرزند داشته باشند در اینجا برای شما آموزش کنار آمدن دو طرف با بچه دار نشدن را بیان میکنیم
دلایل مختلفی برای نخواستن بچه وجود دارد. شاید بخاطر عدم علاقه، عدم خواست یکی از طرفین و یا ناتوانی در باروری، باشد. در این شرایط، نباید ناراحت بود و غصه خورد. در این چگونه، نحوه ی کنار آمدن با بچه دار نشدن را خواهیم آموخت.
1-احساسات خود را بیان کنید. به احساسات خود ارج نهید، احساساتی مختلف و حتی متضاد، اما نقطه ای برای شکوفایی آنها. نحوه ی ابراز احساسات، شخصی است، که می تواند شامل گریستن، جیغ زدن، خندیدن، آواز خواندن، نوشتن و یا صحبت کردن با دیگران باشد.
2-حقیقت زندگی خود را آنگونه که هست، ارزیابی کنید. باید نسبت به زندگی و شرایط خود واقع نگر باشید. اگر می دانید که بچه نخواهید داشت، باید ابتدا این موضوع را قبول کنید. به طور ناخودآگاه، تمرینات زیر را در زندگی روزانه خود اعمال کنید:
– به جای اینکه بشینید و فکر کنید که چه باید می کردید، به این فکر کنید که از این به بعد باید چه کار کنید.
– آینده ای بدون کودک برای خود بسازید. برای آینده خود برنامه ریزی کنید.
– خاطرات دردناک را از جلوی چشم خود بردارید. اگر وسایل بچه خریده اید، به امید اینکه روزی بچه دار می شوید، آنها را به فرد دیگری هدیه بدهید تا از آنها استفاده کند.
3-به خاطر داشته باشید که هر انسانی باید با شرایط ناخواسته ی زندگی خودش کنار بیاید، حتی اگر موضوع، مرگ کسی، بیماری و یا نازایی باشد. بیشتر وقت خود را با دیگران سپری کنید تا دیگر احساس تنهایی نکنید.
4-به فکر سلامتی تان باشید. خواب و خوراک خوب داشته باشید. عدم توجه به سلامت جسم، روند قبول شرایط را برایتان دشوار می سازد.
5-عدم قبول نداشتن بچه، مثل همه ی کمبودهای جدی ای است که به نوعی تجربه ی اندوه را به شکل های مختلف، به همراه دارد. آشنایی با چگونگی بروز اندوه، می تواند شما را در مدیریت آن یاری دهد:
– عدم پذیرش: ممکن است بی اعتماد شوید و نتوانید به طور عقلانی، بچه دار نشدن را قبول کنید.
– ناامیدی: این مرحله، که تشخیص آن تاحدودی آسان تر است، همراه با علائم عمومی افسردگی است.
– پشیمانی: شاید به سوال کردن از خودتان و متهم کردن خودتان دست بزنید و خودتان را به خاطر بچه دار نشدنتان مقصر بدانید.
– خشم: خشم مرتبط با اندوه، لزوما روی آن شخصی یا چیزی دیگر نیست، بلکه نسبت به شرایط موجود است.
– ترس: وقتی با واقعیت بچه دار نشدنتان روبرو شدید، ممکن است احساس تشویش و هراس در شما ایجاد شوید.
– اندوه جسمی: بیخوابی، سوءتغذیه، سردرد، دردهای بی دلیل در بدن، استفراغ و خستگی.
6-به دنبال یاور احساسی باشید. پشتیبانی بیرونی برای تحمل این اوضاع برایتان بسیار مهم است. پشتیبان های مختلفی برای این امر وجود دارند:
روانپزشک: با مشاور و یا روانپزشک معتمد خود صحبت کنید.
گروه های مذهبی: مسائل مذهبی و به یاد داشتن خدا، آرامش روان را برای شما فراهم می سازد.
خانواده و دوستان: بیان شرایط موجود برای کسانی که دوست شان دارید و به آنها عشق می ورزید، می تواند سلامت روان را به شما بازگرداند.
7-با دلیل بچه دار نشدن اجباری خود کنار بیایید تا بهتر بتوانید شرایط بدون فرزند را تحمل کنید.
اگر شما بچه می خواهید، اما همسرتان موافق نیست، تصمیم نداشتن بچه ممکن است فشار زیادی به رابطه تان وارد سازد. حتما مشکل خود را با مشاور در میان بگذارید تا رابطه تان را به شکل قبل برگردانید.
برای قبول بچه دار نشدن بخاطر نازایی، مهم این است که کسی را در این بین مقصر ندانید. بهبود جسمی و احساسی نسبت به عمل های جراحی و یا درمان هایی که شما و یا طرف مقابل تان انجام داده، زمان زیادی نیاز دارد.
منبع-http://phow.ir
