واژه حسادت بیشتر در مورد زنان به خود معنا می دهد و در میان زنان و دختران بیشتر به چشم می خورد!
محمد رحمتی اظهار کرد: حسادت به‌معنای آرزو کردن زوال نعمت از کسی است که آن را در اختیار دارد. در واقع شخص حسود کسی است که از وجود شادکامی، موفقیت و پیشرفت دیگران در حیطه‌های مالی، تحصیلی و شغلی ناراضی است و دوست ندارد که دیگری از آسایش و راحتی برخوردار باشد.
این روان‌شناس با بیان اینکه حسادت در نهایت به ناتوانی و احساس کمبود در شخص تبدیل می‌شود، ادامه داد: در الگوی حسادت نوعی ترس هم وجود دارد و بیشتر افراد منفی‌باف از مرض حسادت هم رنج می‌برند. در واقع بزرگ‌ترین مشکل این دسته از افراد این است که مفروضات مبالغه‌آمیزی درباره زندگی و شرایط دیگران می‌سازند، خوبی‌ها و شادکامی‌های آنان را بزرگ‌نمایی می‌کنند و مشکلات و سختی‌های زندگی دیگران را نادیده می‌گیرند و در مجموع افراد حسود تصویری صحیح و واقعی از زندگی خود و دیگران ندارند و با اطللاعات دریافتی از محیط اطرافشان خودآزاری می‌کنند.
وی افزود:حسادت واکنشی هیجانی است که از قریب دوسالگی آغاز می‌شود و با رشد کودک ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد. کودکان ابتدا از احساسات درونی خویش (حسادت)، علل پیدایش و پیامدهای آن در رفتار خود آگاهی ندارند و نمی‌دانند که چرا رفتارهای‌شان تغییر کرده است، ولی با رشد عقلی و در بزرگسالی این رفتارها نیز آگاهانه شده و فرد باید به‌گونه‌ای آن را مهار کند.
رحمتی تصریح کرد:خانواده‌ای که دائم در حال قیاس کردن خود، زندگی و فرزندان‌شان با دیگران هستند قطعا کودکانی حسود تربیت می‌کنند،از این‌رو خانواده‌ها برای مقابله با حسادت می‌توانند با ارضای نیازهای عاطفی و محبت به فرزندشان مانع ایجاد کمبودهای عاطفی و نیازهای معنوی برآورده نشده آنان شوند.
این روان‌شناس خاطرنشان کرد: بعضی از والدین به کودک می‌آموزند تا همیشه خود را با دیگران مقایسه کند و با تکرار این بینش و درخواست، او را در مقایسه کردن شرطی می‌کنند. در نتیجه حسادت که محصول جانبی شرطی‌شدگی مقایسه کردن است، در شخص متولد و تقویت می‌شود.
رحمتی تصریح کرد: اگر فردی با توانایی‌های متوسط نهایت تلاشش را بکند و توانایی‌های خود را به اوج برساند، میزان حسادتش به‌شدت کاهش خواهد یافت. ولی به‌طور عمده حسادت در اشخاصی ایجاد می‌شود که بیشتر از اینکه تلاش‌شان را معطوف به پرورش توانایی‌های خود بکنند صرف توجه به زندگی دیگران می‌کنند، تا ببینند اطرافیان‌شان چه نعمات و دستاوردهایی دارند. متاسفانه این افراد منتظر این هستند تا سعادت در خانه‌شان را بزند و از اینکه شانس در خانه دیگران را زده همیشه گله‌مند هستند.
(ایسنا)
