بهترین راه و روش های کنارآمدن با همسری که دچا رورشکستگی شده است را در این مطلب ذکر کرده ایم امیدواریم هیچ وقت دچار این مشکل نشوید!
فشار روانی، استرس و تحمل تنش های بسیار، عدم رضایت از خویشتن، احساس خود کم بینی و بی ارزشی کردن، ناامیدی، حس تنهایی و طرد شدن، مورد سرزنش و تحقیر قرار گرفتن، آلوده شدن به اعتیاد و جدایی از جمله پیامدهای منفی بیکاری بر مرد خانه است.
به گزارش سلامت نیوز، نسرین صفری/ روان شناس در چاردیواری ضمیمه روزنامه جام جم نوشت: هر کسی در زندگی خیلی راحت می تواند کار پیدا کند، اما خیلی راحت تر از آن هم می تواند بیکار شود، به عبارت دیگر از دست دادن شغل مقوله قابل لمس تری است تا به دست آوردن کار! به هر حال چرخ درون گردون از این بازی ها زیاد دارد و به قول قدیمی ها بیکاری مال مرد است! ، پس شاید خیالی نیست اما این بیکاری مرد را بدخلق و عصبی و گاه مضطرب و افسرده می کند و در این میان نقش زن خانه مهم است که در شرایط ورشکستگی اقتصادی، بیکاری و بحران مالی با همسرش چگونه همراهی و همدلی کند .
شوهر بیکار چه کسی است؟
فرد بیکار کسی است که به واسطه اخراج از کار، ورشکستگی یا تغییر شغل برای گذران زندگی خود و خانواده اش درآمدی ندارد و تا مدت زمانی نامعلوم قادر نیست نان آور خانواده اش باشد. معمولا چنین فردی همیشه به دنبال کار است و در بیشتر مواقع نیز ناموفق بوده و نمی تواند خیلی سریع شغلی مناسب برای خود پیدا کند. این تجربه برای خانواده بسیار آسیب زاست، چه بسا مردان روی کارشان تکیه می کنند و به موجب آن نیز احساس مفید بودن می کنند. خانه نشینی کار آسانی نیست و شاید شایسته هیچ مردی هم نیست. وقتی مردی نتواند خود را به طرز مفیدی مشغول کند یا از پس مخارج زندگی اش برنیاید، بی گمان در مقابل همسر و فرزندانش سرافکنده شده و احساس حقارت خواهد کرد، حتی در موارد شدیدتر ممکن است تا به مرز افسردگی نیز پیش برود. فشار روانی، استرس و تحمل تنش های بسیار، عدم رضایت از خویشتن، احساس خود کم بینی و بی ارزشی کردن، ناامیدی، حس تنهایی و طرد شدن، مورد سرزنش و تحقیر قرار گرفتن، آلوده شدن به اعتیاد و جدایی از جمله پیامدهای منفی بیکاری بر مرد خانه است.
چرا که از نگاه مردان، بیکاری چنین تعبیری دارد: خانه من بر ستون ها و زندگی ام بر کارم استوار شده است که با برداشتن ستون ها خانه و با بیکاری زندگی ام از من گرفته خواهد شد.
مردی سختکوش، اما بیکار
در اوایل ازدواج، درست زمانی که تازه صاحب فرزند شده بودیم، همسرم ناگهان کارش را از دست داد و بیکار شد. شوهر من کارمند یک شرکت حمل و نقل بود، یک روز در کمال ناباوری، کارفرمایش بی هیچ بهانه ای تنها به خاطر تعدیل نیرو، عذر همسرم را خواست و از او تقاضا کرد هر چه سریع تر برای تسویه حساب به امور مالی شرکت مراجعه کند. همسرم مات و مبهوت و شوک زده به خانه آمد، تا او را دیدم نگران احوالش شدم و شروع کردم به سوال پیچ کردنش، هر چقدر از او سوال می کردم، او پاسخ نمی داد و از گفتن حقیقت طفره می رفت. پنج روزی خانه بود بدون آن که سرکار برود یا حرفی از اخراجش بزند تا این که روز ششم بغض گلویش ترکید و گفت: نمی دانم چه کنم؟ از این به بعد چگونه باید هزینه های زندگی را تامین کنم و از همه مهم تر چطور از پس مخارج فرزند تازه متولد شده مان برآیم؟!
همسرم به هر دری زد، به هر آشنا و ناآشنایی پیشنهاد کار داد و ماه ها تلاش کرد، اما کاری مناسب نیافت، گاهی سعی می کرد بی آن که من متوجه شوم به کارگری برود و حداقل پولی به خانه بیاورد، اما با این حال او لیسانس داشت و این شغل نه تنها او را اقناع نمی کرد، بلکه حقوق آن کفاف روزمره زندگی مان را هم نمی داد. او روز به روز ناامیدتر و پریشان تر می شد، یا در گوشه ای از خانه کز می کرد یا گاه از شدت بیقراری و عصبابیت، کوچک ترین مساله ای را بهانه کرده و پشت بند آن به من و فرزندم پرخاش می کرد. اما باز جای شکرش باقی بود من کاری پاره وقت داشتم و می توانستم با درآمد هرچند ناچیز آن، بخش کوچکی از هزینه های زندگی مان را تامین کنم.
همسرم وقتی صبح ها می دید من با وجود یک بچه کوچک به چه سختی برای رفتن به سر کار آماده می شوم، از شدت ناراحتی سرش را پایین می انداخت، گونه هایش سرخ می شد و عرق شرم بر روی پیشانی اش می نشست، ولی سعی می کردم به همسرم دلداری بدهم و از شدت نگرانی و ناراحتی هایش بکاهم. مدام به او می گفتم پول به اندازه کافی در خانه است و تا زمانی که شغلی مناسب پیدا کند، می توانیم از پس دخل و خرج زندگی برآییم، اگرچه گاهی غلو می کردم اما چاره ای نبود، چون می دانستم تقاضای پول من بی مورد است و او هیچ کاری نمی تواند انجام دهد. از این طریق می خواستم به او کمک کنم تا احساس بهتری داشته باشد و بخاطر بیکاری اش کمتر احساس بی کفایتی و ناتوانی کند، چون حفظ شأن و شخصیت او به عنوان مرد برایم بسیار ارزش داشت. بیکاری همسرم با تمام سختی ها، نگرانی ها، تشویش ها و بی پولی ها تقریبا یک سال طول کشید اما عاقبت او توانست شغلی مناسب با درآمد مکفی پیدا کند و مشغول به کار شود. اگرچه آن روزها برای من و همسرم سخت ترین روزها بود، اما الان بعد از گذشت سال ها، با مرور خاطرات آن دوران احساس رضایت و خشنودی می کنم چون به عنوان یک زن، قوی بودم و هیچ گاه با وجود تحمل سختی های بسیار، همسرم را تحقیر و غمگین نکردم، یاری اش کردم و همدل و همراهش بودم. شاید باورتان نشود همسرم گاهی می گوید: من احساس خوشبختی امروزم را مدیون فداکاری و عشق دیروز بی پولی ام هستم که به مدد بانویی چون تو تولدی دوباره یافتم.
***
در این زمانه که عده زیادی از زنان پا به پای مردان برای تامین هزینه های زندگی تلاش می کنند، از دست دادن شغل بسیار سخت است، بیکاری هم برای زن و هم برای مرد واقعه ای ناخوشایند و استرس زاست، اما با این حال این رویداد برای مردان که نان آور اصلی زندگی هستند، رنگ و بویی دیگر دارد و گاه بسیار سنگین و غیرقابل هضم تر است. مردان به شغل شان وابسته هستند و ساختار عزت نفس شان با کارکردن شکل می گیرد و معنا می یابد. به بیان دیگر عزت نفس مردانه رابطه تنگاتنگی با شغل و حرفه و وجهه اجتماعی آنان دارد، مردان به واسطه شغل شان منزلت اجتماعی می یابند و برای خودشان ارزش و اهمیت قایل می شوند.
بیکاری بر خودپنداره و عزت نفس مردان اثرات منفی بیشتری می گذارد. وقتی مردی برای مدت طولانی بیکار باشد و در یافتن شغلی جدید نیز موفق نشود، نه تنها از جانب خانواده تحت فشار قرار می گیرد، بلکه به نوعی احساس یاس و بی لیاقتی به او دست می دهد که متعاقب آن نیز ممکن است اقتدار و قدرت مردانگی اش زیرسوال رفته و مدیریت زندگی را خارج از دستان خویش بداند و این حالت زمانی وخیم تر می شود که زن خانه شاغل باشد و در مدت بیکاری همسر، جور مرد زندگی اش را نیز به دوش بکشد، قطعا این شرایط، سناریویی دردناک و عذاب آور خواهد بود برای مردی که اهل کار است و تا به همین دیروز، دستی به جیب داشته و دخل و خرج زندگی را مدیریت می کرده، اما از بد روزگار، امروز به ناچار مجبور است در کنج خانه بنشیند و به حقوق همسرش چشم بدوزد!
روان شناسان می گویند: در این برهه از زندگی نقش زنان در همراهی همسرشان بسیار سخت تر از دیگر شرایط دشوار زندگی است، همسران مردان بیکار، با وجود کنار آمدن و سازگاری با این وضع، مجبورند با تلاطمات روحی مردشان که گاه با بدخلقی و عصبانیت های غیرقابل تحمل همراه است نه تنها کنار بیایند، بلکه همسرشان را یاری کرده و اجازه ندهند بیش از پیش در خود فرو روند و احساس بی کفایتی کنند. آنان مدام باید در تلاش باشند تا بتوانند اعتماد به نفس از دست رفته همسرشان را با دادن امید و شوقی دوباره برای حرکت و بازسازی زندگی بازیابی کنند، کار سختی که گاه از توان زن خارج است و با سوءبرداشت های مردانه نیز مواجه می شود. اگر به پای درددل زنانی که همسری بیکار دارند، بنشینید به کرات می شنوید که همگی آنان اذعان می کنند آنقدر عرصه زندگی به کامشان تنگ است که غم بی پولی و بیکاری همسرشان را فراموش کرده اند، بسیاری از اخلاق های تند همسرشان گله مندند، عده ای از بهانه جویی بی دلیل و ناموجه به ستوه آمده اند و برخی دیگر نیز از آیه یاس خواندن همسرشان و بی انگیزگی و افسردگی او نالانند.
پس چه باید کرد؟ اگر شما با مشکل بیکاری همسرتان مواجه هستید، در این نوشتار پیشنهاداتی به شما ارائه می دهیم تا شاید بهتر بتوانید با بیکاری او کنار بیایید .
بهتر است آرامش تان را حفظ کنید و با خونسردی پیش بروید. وقتی به این درجه از یقین برسید می توانید حس مثبت تان را که بسیار قوی، نیروبخش و تاثیرگذار است به همسرتان نیز منتقل کنید. به طور مستقیم و غیرمستقیم به خود و همسرتان این اطمینان را بدهید که شما می توانید با همیاری یکدیگر این دوران سخت زندگی را بخوبی مدیریت کرده و با فائق آمدن بر مشکلات آن، با موفقیت سپری کنید. این اصل مهم را بپذیرید تا با حفظ آرامش خود و همسرتان بتوانید روند برطرف شدن بیکاری را تسریع کنید.
بیکاری همسرتان را در بوق و کرنا نکنید
حتی المقدور در مورد بیکاری همسرتان با هیچ کس بویژه نزدیکان تان صحبت نکنید. اگر چه ممکن است عرصه بر شما تنگ آید و برای مواجهه با فشار اقتصادی به اطرافیان تان روی بیاورید و طلب کمک کنید، اما توصیه می کنیم برای حفظ شأن و منزلت همسرتان هم شده، مدتی دست نگه دارید و اندکی تحمل سختی کنید. در این شرایط لازم است به جای به دست گرفتن کاسه چه کنم چه کنم و استمداد کمک از دیگران، شما و همسرتان به گفت وگو بنشیند و با یک کاسه کردن فکرها و تصمیمات تان، به دنبال راه حل باشید. خودتان دو نفر، بیش از هر کس دیگری، صلاح زندگی تان را می دانید. این مساله را در مواقع ضروری چون یافتن شغل، گرفتن وام، قرض گرفتن و…، آن هم اگر لازم بود، تنها با اطرافیانی که می توانند کمک حالتان باشند، در میان بگذارید. این پیشنهاد صرفا برای پیشگیری از آسیب دیدن عزت نفس همسرتان است.
حامی واقعی باشید
اگر همسرتان به ناگاه بر اثر حادثه ای چون ورشکستگی، تعدیل نیرو، اختلاف با کارفرما و … کارش را از دست داد، سعی کنید برای مدتی هم شده به شوهرتان فشار نیاورده و برای گذران این دوران سخت چون کوه، پشت او بایستید.
فقط ادعای حامی بودن نکنید، بلکه سعی کنید در کلام و رفتارتان نیز حمایت های صادقانه و واقعی خود را نشان دهید. در این حین به او این اطمینان را بدهید که این مشکل گرچه برای حال و روز امروزتان خیلی سخت است، ولی همراه او هستید و درکش می کنید و تلاش خواهید کرد با همه مصائب این دوران کنار بیایید. به او بگویید: حاضرید تا پیدا کردن شغل مناسب و دلخواهش صبر کنید و تا آن زمان نیز لازم نیست نگران تامین هزینه های زندگی باشد، چه بسا چه از طریق درآمد خودتان یا از طریق پس اندازی که تا به حال داشته اید، می توانید چند ماهی را گذران روزگار کنید. از سوی دیگر، بهتر است برای یافتن یک کار مناسب عجله نکنید یا همسرتان را بابت آن تحت فشار نگذارید، به او فرصت دهید تا پس از سپری کردن دوران غم، خود به دنبال شغلی دیگر باشد، گرچه در این هنگام شما نیز می توانید برای یافتن شغل جدید به او کمک کنید.
مواظب کلام و رفتارتان باشید
به شما حق می دهیم که عنان صبر بگسلید و گاهی زبان به اعتراض بگشایید. اما یادتان باشد همسرتان چون شما مستاصل و درمانده است، پس دردی به دردش نیفزایید و نمک به زخمش نپاشید. ششدانگ حواستان را جمع کنید مبادا حرف هایی بزنید یا رفتارهایی انجام دهید که همسرتان احساس تنهایی و درک نشدن کند.
شما تنها پشتیبان این روزهای سخت او هستید، تغییر خلق در ارتباط با همسر، استفاده از کلمات ناامیدکننده یا ابراز خشم و عصبانیت از احوال پیش آمده، طعنه و کنایه زدن، انتقاد و سرزنش های مدام، تحقیر و… نشان از حمایتگر نبودن شماست.
همچنین به شما بانوانی که شاغل هستید، توصیه می کنیم شرایط همسرتان را درک کنید، بپذیرید برای او بسیار سخت است که ببیند در خانه است، اما شما مثل سابق هر روز سرکار می روید که هیچ، بلکه به جای او نیز چون مردان، ایفای نقش می کنید.
درد خانه نشینی از یک سو، احساس حقارت، کم بینی و حسادت از سوی دیگر گاه باعث می شود همسرتان از سر ناآگاهی و فشار زیاد، ساز ناسازگاری بنوازد و شما را با انتقادها و ایرادهای غیرمنطقی تخطئه کند، در این شرایط توصیه می کنیم با توجه به موقعیت همسرتان صبور بوده و رفتاری کاملا مثبت داشته باشید،مقابله به مثل نکنید و از سرزنش، انتقادهای مکرر و تحقیر بشدت بپرهیزید. از سوی دیگر، ممکن است مجبور به اضافه کاری شوید تا شاید بتوانید جبران بیکاری همسرتان را داشته باشید، اما حواستان باشد خستگی خود را بر سر همسر یا فرزندانتان خالی نکنید یا اگر درآمد بالایی دارید، سرکوفت آن را به شوهرتان نزنید. سعی کنید به گونه ای رفتار کنید که انگار تنها نان آور خانه اوست و با پیدا کردن شغلی جدید، دوباره نان آور خانواده خواهد بود.
همسرتان را توانمند کنید
تغییرات و تحولات روزافزون دنیای امروز، فراگیری برخی از فنون و مهارت ها را اجتناب ناپذیر کرده است. فقدان مهارت هایی چون عدم آشنایی با کامپیوتر، ندانستن زبان خارجی، عدم شناخت از تکنیک های جدید مورد استفاده در هر حرفه ای و … مانع از یافتن شغل مناسب می شود، به همین دلیل پیشنهاد می کنیم همسرتان را در زمینه شغلی که سابقا داشته، به روز کنید یا در زمینه برخی از مهارت هایی که فاقد توانایی کافی در آنهاست، به او اطلاعات بدهید و برای کسب آنان نیز، حمایت و تشویقش کنید.
ابراز رضایت کنید
درست است که همسرتان بیکار شده و از لحاظ مالی بشدت تحت فشار و مضیقه هستید، اما سعی کنید به هر طریق ممکن، چه با کلام چه با رفتار، به شوهرتان نشان دهید که هنوز عاشق او و زندگی تان هستید و برای حفظ زندگی مشترکتان از انجام هیچ کاری دریغ نخواهید کرد. روابط و گفت وگوهای نرم و توام با احترام داشته باشید. توصیه می کنیم احساس رضایت و خشنودی خود از زندگی زناشویی تان را ابراز کنید و حتما او را متوجه این امر کنید که پایگاه بزرگی در ذهن تان دارد و به اندازه قبل نیز، برایتان ارزشمند و قابل احترام است و بیکاری چیزی از ارزش او در نزد شما نمی کاهد، چه بسا شما ارزشمندی های بسیاری از شخصیتش سراغ دارید که آنها را بیش از هر چیز دیگری مایه افتخار و رضایت تان می دانید.
وقتی کار نیست
همسرتان در به در دنبال کار می گردد، اما به هر دری می زند با در بسته مواجه می شود، انگار هیچ کاری نیست و یافتن شغل، چون پیدا کردن لنگه کفش در بیابان است! در این شرایط، مواظب رفتار و کلام تان باشید، مردتان حساس تر از قبل است، از سر محبت و دلداری هم شده حرفی نزنید که مردتان بی انگیزه شود و احساس شکست و ناتوانی کند.
مثلا ممکن است بگویید: نگران نباش، دوباره شاغل میشی، دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره؛ شوهر فلان دوستم هم بیکار شد، اما بالاخره بعد از مدتی دوندگی، توانست کار پیدا کند، گرچه مثل کار سابقش نیست، اما به هر حال کاچی بهتر از هیچی است!
از سوی دیگر، مواظب جابه جایی نقش ها باشید. چه خانه دار باشید چه شاغل، هرگز اجازه ندهید همسرتان به علت بیکاری، مشغول به انجام کارهای خانه شود، بویژه کارهایی که قبلا انجام نمی داده، مثلا پخت و پز و گردگیری کند و ….
بهترین و مفیدترین اقدام شما این است که به همسرتان امید بدهید و برای یافتن شغلی مناسب با توجه به موقعیت جدید وی، برنامه ریزی کنید. این رفتار مدبرانه شما باعث می شود همسرتان استرس های ناشی از این اتفاق ناخوشایند را براحتی تحمل و کنترل کند. فراموش تان نشود همدلی و همکاری شما نقش بسزایی در کاهش استرس و مدیریت این بحران مهم زندگی دارد، بی شک باید بپذیرید میزان بالای تنش و استرس باعث ایجاد بی میلی و عدم تمایل مرد به پیدا کردن کار می شود و ایشان را به بیان عباراتی چون کار نیست ، نمی توانم ، خسته ام و… عادت می دهد.
به بچه ها هم بگویید
شما به عنوان بانوی مدبر خانه، مساله بیکاری پدر را باید یک مشکل خانوادگی بدانید و با در جریان گذاشتن دیگر اعضای خانواده، آنان را به همراهی دعوت کنید. به همین منظور، باید به فرزندان تان اطمینان دهید و آنها را توجیه کنید که موقعیت پیش آمده موقتی است و برای کنار آمدن با آن لازم است آنها هم با شما همکاری داشته باشند تا اندکی با رعایت و کاهش توقعات و انتظارات گاه نابجا، پدرشان را بیش از این به زحمت نیندازند. بی شک فرزندان با درک موقعیت، بهتر و عاقلانه تر می توانند با این وضعیت مواجه شوند، به همین دلیل، بهتر است باتوجه به سن و سال فرزندانتان، شرایط را برایشان توضیح دهید، توقعات و انتظارات خود را بیان کنید و صریحا به آنها بگویید برای سازگاری چه باید و چه نباید انجام دهند .
اوقاتی برای فراغت داشته باشید
با عزلت نشینی و قنبرک زدن، راه به جایی نخواهید برد. بهتر است شرایط فعلی تان را بپذیرید، اما سعی کنید ریلکس باشید و از همسرتان نیز بخواهید خود را با این وضعیت جدید وفق دهد. برای تغییر حال و هوایتان و تقویت روحیه همسرتان توصیه می کنیم به دیدار دوستان و آشنایان بروید یا برای صرف شام و ناهار به پارک نزدیک خانه تان بروید و… یادتان باشد هر چقدر از جامعه عقب بکشید، از واقعیت دور خواهید افتاد و موقعیت تان بدتر خواهد شد.
کمک های تخصصی را فراموش نکنید
بیکاری چون سم مهلکی است که ممکن است همسرتان را به یک باره یا تدریجا از پا دربیاورد؛ پس لازم است همیشه گوش به زنگ باشید! اگر تغییرات خلقی مانند افسردگی، بی حوصلگی، غمگینی، خشم، اختلال در خواب و خوراک را در وضع عمومی همسرتان مشاهده کردید، نسبت به آنها بی تفاوت نباشید و سریعا برای دریافت کمک های تخصصی به روان شناس مراجعه کنید. این اقدام بموقع، نه تنها برای بهبود و سلامت روان همسرتان الزامی است، بلکه حیات زندگی زناشویی تان را نیز پایدارتر می کند.
مردان تنبل خانه نشین
روی دیگر قصه بیکاری مردان، متفاوت تر است. مردانی که تنبلی را پیشه کرده اند و نمی خواهند از خانه بیرون روند. قصه زیر شرح حال بسیاری از زندگی های امروزی است .
***
همسرم مردی تن پرور است، از اوایل ازدواج متوجه شدم اهل کار نیست و هربار به بهانه ای سعی می کند سرکار نرود یا شغلش را عوض کند. صبح ها تا لنگ ظهر می خوابد و بعد از آن موتورش را برمی دارد و چرخی در خیابان ها می زند و بر می گردد و بالشی زیر سر می گذارد و تلویزیون نگاه می کند یا با دوستانش چت می کند. شدیدا تحت فشار مالی هستیم، به تمام عالم بدهکاریم و دیگر خجالت می کشم از خانواده ام کمک بخواهم. مدتی است به کمک یکی از دوستانم در یک مرکز خرید مشغول به کار شده ام، اما حقوق آن، آن قدر ناچیز است که نمی دانم به کدام زخم زندگی ام بزنم. دیگر نمی دانم با این همسر تنبل چه کنم؟ از هر دری وارد می شوم جبهه می گیرد و می گوید صبح رفتم دنبال کار، کو کار، پیدا کن من بروم، البته دروغ می گوید بارها من و خانواده ام برایش کاری دست و پا کرده ایم، اما برسر آن کارها هم نمانده …
همیشه اختلاف داریم و من از آنجا که طاقتم سر آمده، ناخودآگاه او را سرزنش و تحقیر و تهدید به طلاق می کنم! دیگر بریده ام چاره ای به ذهنم نمی رسد….
***
عده ای از مردان بنابر دلایل شخصیتی، تربیتی، خانوادگی یا اجتماعی، از تن دادن به مسئولیت های شغلی سر باز می زنند و با توسل به بهانه های مختلف، یا بر سر یک کار نمی مانند و مدام تغییر شغل می دهند یا به کل سلب مسئولیت کرده و سراغ هیچ کاری نمی روند یا به شغل کاذبی مشغول می شوند که نمی توان آنها را شغل نامید. بواقع این دسته از مردان نیز، بیکارند و از فرط تنبلی کنار خانم خانه مشغول به خانه داری می شوند یا فقط به خوردن و خوابیدن مشغولند! اینان مردان تنبل بیکار و تن پروری هستند که هرگز حساب زندگی دستشان نبوده و نخواهد بود. غالبا همسران این مردان مجبورند یا با آب باریکه ای از درآمد یا پس اندازی که دارند بسازند یا خود، به تاوان انتخاب همسر بیکار مشغول به فعالیت شوند و جبران مکافات و کم کاری همسر کنند؛ اما به راستی برای مواجهه با شوهر تنبل چه باید کرد؟
برای این که از شر تنبلی همسرتان خلاص شوید لازم است استراتژیک بیندیشید و موقعیت خودتان را نسبت به او تغییر دهید. بی تردید تغییر موقعیت های رفتاری شما، می تواند رفتار همسرتان را نیز تغییر دهد. حال این سوال مطرح است شما چه باید کنید تا موقعیت همسرتان تغییر کند تا ایشان نیز بتواند رفتاری متفاوت به نمایش بگذارد؟ برای تغییر موقعیت پیشنهادات زیر را از نظر بگذرانید:
ابراز ناراحتی کنید
با احترام و بی رودربایستی اما در فضای کاملا دوستانه و صمیمانه به همسرتان بگویید که از شرایط موجود و وضع زندگی تان تا چه اندازه ناراحت هستید و بابت این مساله احساس یاس و سرخوردگی می کنید. اجازه دهید همسرتان از احساس واقعی شما نسبت به این کارش مطلع شود.
به صحبت های او گوش دهید
به همسرتان اجازه صحبت کردن بدهید، از او سوالاتی بپرسید و برای شنیدن پاسخ آنها، از خود شور و هیجان نشان دهید. همچنین به علاقه مندی های همسرتان توجه نشان دهید یا برای یافتن آنها، از او پرسش کنید تا اگر تمایل داشت راجع به آنها با شما سخن بگوید. شما موظفید با جان و دل به حرف های همسرتان گوش دهید، چرا که به این طریق هم می توانید با افکارش آشنا شوید و احساساتش را از صدایش درک کنید و هم به او ثابت کنید چقدر دوستش دارید و برای او دلسوزی می کنید. درگیر شدن با این موضوع گاهی می تواند چاره ای بر سر راه شما قرار دهد تا با توسل بر آن، همسرتان را در جهتی هول دهید که تمایل و انگیزه کار کردن در آن مورد را دارد.
با او از انصاف سخن بگویید
بدون منت و به دور از سرزنش و توبیخ، او را متوجه فعالیت هایی کنید که تاکنون برای پایداری و دوام زندگی مشترک تان انجام داده اید، بی تردید با این کار حس انصاف همسرتان را تحریک کرده و او را مجبور می کنید به شما و کارهایتان بها داده و به پاس احترام به شما هم شده این حس را به همراه حس قدردانی و تشکر، در رفتارش به نمایش بگذارد.
مسئولیت پذیرش کنید
برای کاهش شدت تنبلی همسرتان لازم است او را مسئولیت پذیر کنید. شما نباید به طور تمام وقت کار کنید یا تمام بار زندگی را به دوش بکشید؛ دیگر وقت آن رسیده است همسر شما نیز مسئولیت پذیر شود، اگر این اصل مهم را بپذیرید، بی گمان تا نصفه راه پیش رفته اید!
موثرین پیشنهاد برای حل چنین مشکلی این است که فهرستی از کارها تهیه کنید و هر آن چیزی را که نیاز دارید هر روز همسرتان آنها را انجام دهد، یادداشت کنید؛ سعی کنید این فهرست را با جزئیات بنویسید. البته برای شروع بهتر است با یک برنامه ریزی مشخص پیش بروید و برنامه ای را برای او تنظیم کنید که ابتدا از سبک ترین کارها آغاز شده و سپس به مرور زمان سنگین تر شود. نگران بدقلقی ها یا ابراز ناراحتی های همسرتان نباشید، چون این کار شما، عاقبت سهل انگاری و کم کاری خود اوست و حال شما با وجود میل باطنی تان مجبورید برای مسئولیت پذیر کردن همسرتان بسان یک کودک با او رفتار کنید.
یادتان باشد هر وقت همسرتان کارهایی ر ا که به او محول کرده اید، بدرستی انجام داد سریعا از او تشکر و قدردانی کنید، چه بسا اگر چنین نکنید ممکن است همسرتان به پیگیری این برنامه تنظیم شده رغبتی نشان ندهد و از ادامه انجام آن سرباز زند. به همین منظور آنجا که می توانید سعی و تلاش همسرتان را در نظر بگیرد و به گونه ای به او القاء کنید که روز خیلی سخت اما هدفمندی را پشت سر گذاشته اما کارهایی را انجام داده که خیلی ارزشمند بوده است و شما شاکر این محبت او هستید چرا که نمی توانستید به خاطر مشغله کاری یا خستگی زیاد آنها را انجام دهید، اما مراقب باشید که در این کار افراط نکنید.
از سوی دیگر، ممکن است همسرتان برخی از کارها را پشت گوش بیندازد یا آنها را ناقص انجام دهد اما حواستان باشد از ابراز هر گونه اعتراض یا گوشزد کردن های افراطی بشدت پرهیز کنید، به جای اعتراض یا ابراز ناراحتی از انجام نامطلوب وظایف، بر کارهایی که بدرستی انجام شده تاکید کرده و آنها را مورد تعریف و تحسین قرار دهید، مسلما به این طریق ایشان به انجام دادن کارها رغبت بیشتری نشان خواهد داد. البته به خاطر داشته باشید برای مسئولیت پذیر کردن همسرتان لازم است به حذف بعضی از کارهای خود اقدام کنید، کارهایی که از روی عادت برای همسرتان انجام می دهید تا او را راضی نگاه دارید، مثل خرید مایحتاج خانه و….
او را تشویق کنید
مدام به او متذکر شوید اگر در رفتارش تجدیدنظر یا برای اصلاح یا تقویت آنها تلاش کند، قطعا به این شکل هم به خودش کمک کرده و هم رضایت خاطر شما را جلب کرده است، مثلا به او بگویید اگر کار بیشتری بکند، شما شادتر خواهید بود و او را بیش از قبل دوست خواهید شد و این چیزی است که احتمالا برای او نیز ارزشمند است.
محبت های خود را بشمارید
از او بخواهید به محبت و لطف های عاشقانه شما جواب بدهد. به او بگویید چقدر دوستش دارید و برای زندگی با او چه کرده اید و چه خواهید کرد. این درست نیست همیشه سکوت کنید و به قولی خوبی کنید و آن را به دجله بیندازید ، گاهی لازم است با یادآوری و ذکر کارهایی که برای همسرتان کرده اید، او را متوجه این امر کنید که او چه دینی نسبت به شما دارد. بهتر است به او نشان دهید چقدر کار می کنید و برای سلامت زندگی تان تلاش می کنید و از خود مایه می گذارید.
از روان شناس کمک بگیرید
اگر با تدابیر گفته شده نتوانستید همسرتان را برای انجام کاری تشویق کنید، توصیه می کنم حتما در اسرع وقت با یک روان شناس مجرب درباره این مشکل سخن بگویید، شناسایی علت واقعی این مساله، نیمی از درمان را به همراه دارد. شما می توانید با تجارب و راهنمایی تخصصی و حرفه ای یک متخصص برای برطرف کردن بیکاری همسرتان، آگاهانه گام بردارید و به گونه ای کاملا اصولی پیش بروید.
