خانواده، اساسی‌ترین بستر رشد شخصیت مطلوب کودکان است. بدون شک یکی از مهمترین و موثرترین دوران زندگی آدمی که در آن شخصیت فرد پایه ریزی شده و شکل می‌گیرد؛ دوران کودکی است. امروزه این حقیقت انکارناپذیر به اثبات رسیده است که کودکان در سنین پایین فقط به توجه و مراقبت جسمانی نیاز ندارند؛ بلکه این توجه و تربیت باید همه ابعاد وجودی آنها شامل رشد اجتماعی، عاطفی، شخصیتی و هوشی را در برگیرد. طبعا کودکان از همان طفولیت، توانایی برقراری و قابلیت‌های یک زندگی اجتماعی را ندارد.
در این میان نقش پدر و مادر، بسیار حیاتی است و کودک روابط اجتماعی خود را از پدر و مادر می‌آموزد. اگر بخواهیم کودکی اجتماعی پرورش دهیم از همان ابتدا باید به نیازهای او پاسخ بدهیم و برای این منظور باید نیازهای اجتماعی او را بشناسیم.
راهکارهای اجتماعی بارآوردن کودکان حتما دیده‌اید کودکانی را که هنگام برقراری ارتباط با دیگران به شدت خجالت می‌کشند. در بسیاری از مواقع دلیل خجالت کودکان ایمن نبودن و ترس از پذیرفته نشدن است. اگر از همان ابتدا به کودک‌تان یاد دهید تا برای خود ارزش قائل شود، اعتماد به نفس او به تدریج افزایش خواهد یافت و قادر خواهد بود با کودکان دیگر ارتباط برقرار کند. تحسین و تشویق کردن کودکان برای کارهای خوبی که انجام می‌دهند می‌تواند بسیار موثر واقع شود.
راه دیگر، برقراری ارتباط با دوستان و آشنایان است. کودکانی که در خانواده‌های پر رفت و آمد زندگی می‌کنند شانس بیشتری برای برقراری ارتباط با کودکان یا بزرگسالان دیگر دارند. این آمد و رفت‌ها و معاشرت‌ها فرصت خوبی است تا بچه‌ها روش‌های برقراری ارتباط با دیگران را از بزرگترها بیاموزند و آنها را در روابط خود به کار گیرند.
هراز چندگاهی برخی از دوستان و یا همکلاسی‌های کودک‌تان را به مناسبت هایی به منزل خود دعوت کنید.
این دورهمی‌ها باعث می‌شود تا او برقرای ارتباط با دیگران را در این جمع‌ها تمرین کند و فرصت بکارگیریشان را پیدا کند.
او را تشویق به شرکت در برنامه‌های جنبی مدرسه و فعالیت‌های گروهی چون روزنامه دیواری، اجرای مراسم، تئاتر و حضور در اردوها کنید.
ثبت نام در کلاس‌های ورزشی، هنری و… نیز می‌توانند زمینه ساز دوست یابی او شود.
