چه عواملی در بروز رفتارهای خشونت آمیز تاثیر می گذارند و موجب بروز اینگونه واکنش ها در افراد مختلف می شوند چه عامل روانشناختی در ایجاد این امر تاثیر می گذارد و چه راهکارهایی برای رفع این معضل در جامعه وجود دارد؟پیشنهاد روانشناسان در این زمینه چیست؟
سطح بالای انتظارات از اطرافیان یکی از دلایلی است که می تواند باعث دلخوری و رنجش سایرین شود. کسانی که برای ما بسیار عزیزند اما با توقعات بیجا آنها را می آزاریم و از خود دور می کنیم. کاهش روابط خانوادگی و کمبودهای عاطفی که در پی آن می آید شاید یکی از اولین نشانه های همین بالا بودن سطح انتظاراتمان از اطرافیانمان است. انتظاراتی که می تواند با کمی تمرین و نگاهی به درون کاهش یابد و ما را از ناکامی های هر روزه نجات دهد.
دکتر حسین ابراهیمی مقدم روانشناس در این باره به خبرنگار شفقنا زندگی گفت: وقتی خواسته یا توقع خاصی داریم و یا هدف خاصی را دنبال می کنیم اگر این انتظار ما برآورده نشود اولین واکنش پرخاشگری خواهد بود. در واقع وقتی فرد برای رسیدن به هدفی خیز برمی دارد چنانچه با مانعی برخورد کند دچار ناکامی می شود و واکنشی پرخاشگرانه نشان می دهد.
دو دسته از رفتارهای پرخاشگرانه
وی رفتار پرخاشگرانه را به دو دسته تقسیم کرد و افزود: یک دسته از رفتارهای پرخاشگرانه شامل پرخاشگری کلامی، غرغر و فحاشی است و دسته دیگر ممکن است با اعمال پرخاشگرانه مانند پرتاب کردن و لگد زدن همراه شود.
ابراهیمی مقدم با بیان اینکه روانکاروان معتقدند زمانی که فرد پرخاشگری را به درون خود بریزد موجب افسردگی می شود که به نوعی خشم فروخورده است، اظهار داشت: برای داشتن روابط اجتماعی خوب باید توقعات خود را کاهش دهیم زیرا سطوح بالای انتظارات باعث ناکامی می شود.
وی با تاکید بر یادگیری راهکارهای مقابله و استفاده از روش های جایگزین برای رفع ناکامی، خاطرنشان کرد: همه ما عمدتا درگیر پیش فرض های ذهنی غلط خودمان هستیم. به طور مثال پیش زمینه ای نسبت به رفتارهای مادر شوهر داریم که با این پیش فرض هر نوع رفتاری را سوءتعبیر می کنیم و باعث بروز مشکلات بیشتر خواهیم شد.
در مدیریت انتظارات توانمندی طرف مقابل را در نظر بگیرید
ابراهیمی مقدم همچنین با اشاره به انتظارات بالای برخی از والدین از فرزندان، گفت: اگر بر اساس استانداردها و توانمندی های طرف مقابل پیش برویم بسیاری از انتظارات غیرواقعی ما تعدیل می شود. نمی توان از فرزندی که توانایی لازم را برای قبولی در فلان دانشگاه ندارد خواست که حتما در همان دانشگاه قبول شود. این قبیل انتظارات غیرواقعی می تواند باعث سرخوردگی و ناکامی شود و بر روابط والدین و فرزندان تاثیر منفی برجا گذارد.
آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران هم نپسند
این روانشناس به سخنی از حضرت علی اشاره کرد که هر آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران نیز نپسند و افزود: اگر ما بتوانیم این رهنمود را در همه زندگی خود اجرایی کنیم بسیار از مشکلاتمان حل می شود. ما از دیگران انتظاراتی داریم که خودمان آنها را اجرایی نمی کنیم اما بر اساس این دستورالعمل خاص می توانیم از کسی انتظار نداشته باشیم و می پذیریم هر کار خوبی که دیگران در حق ما می کنند در واقع لطف آنهاست و به این ترتیب بسیاری از انتظارات غیرمنطقی برداشته می شود.
وی با بیان اینکه این دستورالعمل، در ظاهر ساده اما اجرای آن در عمل بسیار سخت است، ادامه داد: اجرای این جمله نیاز به راهکارها و تربیت هایی دارد و در عمل با چالش های زیادی مواجه می شود اما می توانیم با تمرین به آن دست یابیم تا روابط اجتماعی خود را بهبود بخشیم و ناکامی هایمان در برخورد با دیگران و به ویژه اطرافیان کم کنیم.
انتهای پیام
