3

داروی فیناستراید از جمله دارو هایی است که می تواند جلوی ریزش مو شما را بگیرد پس بهتر است نکاتی درباره ی این قرص بدانید و همچنین چگونه باید از آن استفاده کرد.

فیناستراید (به انگلیسی: Finasteride) با نام تجاری پروپشیا (به انگلیسی: Propecia) دارویی است که برای درمان ریزش مو بخصوص در آقایان و همچنین در بزرگی خوش خیم پروستات مردان استفاده می‌شود. به طور معمول این دارو برای خانم‌ها و همچنین برای مواردی که ریزش مو وارد مرحلهٔ پیشرفته شده‌است مثل نواحی «خط موی عقب رفته» به کار نمی‌رود. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) کاربرد این دارو را در درمان هیپرپلازی پروستات و آلوپسی آندروژنیک (طاسی به علت افزایش هورمون‌های جنسی مردانه) در مردان تایید نموده‌است ولی استفاده از این دارو در هیرسوتیسم (پرمویی صورت و بدن) زنان مورد تایید FDA نیست.

نحوهٔ عملکرد فیناستراید:

فیناستراید در سطح مولکولی باعث تحریک رشد موهای تازه می‌شود. این ماده بصورت آزا-استروئیدی ساختگی و با قدرت زیاد به صورت آنتاگونیست غیررقابتی و انتخابی به صورت برگشت ناپذیر فعالیت آنزیمی را که باعث تبدیل هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) به فرم فعال آن در فولیکول مو می‌شود مهار می‌کند.تستوسترون هرمونی است که بر روی پوست، فولیکول مو، غدهٔ پروستات، غدد سبابه و ایجاد کنندهٔ چربی پوست تاثیرگذار است. بافتهای فولیکول مو به فرم خاصی از تستوسترون به نام DHT حساس می‌باشند. تستوسترون توسط آنزیمی به نام ۵ آلفا ردوکتاز reductase) 5) تبدیل به DHT می‌شود. فیناستراید عمل این آنزیم را مهار کرده و بنابراین از تبدیل تستوسترون به DHT جلوگیری می‌کند. ۵ آلفا ردوکتاز بر دو نوع تیپ ۱ و ۲ می‌باشد. تیپ ۱ بیشتر در نمود چربی و تیپ ۲ بیشتر در فولیکول مو و بافت پروستات وجود دارد. مردانی که سطح آنزیم تیپ ۲ آنها طبیعی یا بالا است میزان DHT طبیعی بالا داشته و بیشتر به ریزش موی مردانه و بزرگی خوش خم پروستات دچار می‌شوند. فیناستراید سبب مهار تیپ ۲ این آنزیم می‌شود. سطح DHT را پایین آورده و احتمال ریزش موی مردانه و نیز بزرگی خوش خیم پروستات را کاهش می‌دهد. نیمه عمر پلاسمایی این دارو ۸ ساعت می‌باشد و اثرات بیولوژیکی آن برای زمانی طولانی تر به جا می‌ماند.

عوارض جانبی فیناستراید:

رایج‌ترین عارضهٔ جانبی مصرف فیناستراید عوارض جنسی است. کاهش میل جنسی در ۲درصد مردان، اشکال در نعوظ در ۱/۳ درصدو کاهش مقدار مایع منی از عوارض مشاهده شدهٔ این دارو در دوز ۱ میلی گرمی آن است. در اکثر موارد با قطع دارو این عوارض از بین میروند.

 منبع:پورتال آسمونی