اگر می خواهید در تمرکز موفق شوید و قدرت تمرکزتان را بالاببرید بهتر است استرس و اضطراب را از خود دور کنید می خواهیم در این مطلب راجت ترین و سریع ترین راههای موفق شدن در تمرکز را برایتان بازگو کنیم و شما را در این امر موفق کنیم.
آخرین باری که تمرکزتان آنقدر بالا بود که زمان از حرکت ایستاد، کی بود؟ ورزشکاران به این مرحله ذهنی «تجربه شیفتگی» می‌گویند؛ روان‌شناسان هم آن را «جاری شدن» یا تجربه «اوج» می‌خوانند و آن را با زندگی سرشار از شادی و هدف مرتبط می‌دانند. به عقیده روان‌شناسان، این مرحله به نوعی «مرکز ثقل» ماست؛ جایی که هم قدرت زیادی داریم و هم راحتی زیادی و همین حالت ذهن است که باعث می‌شود کاری را بدون خستگی و اضطراب انجام دهیم. به جای اینکه بیشترین تلاش را به کار بگیریم، باید بیاموزیم چطور می‌توانیم قدرتمان را به بی‌زحمت‌ترین روش تجربه کنیم!
معمولا همه ما معتقدیم دستیابی به تمرکز عمیق بسیار سخت است که این روزها با وجود گوشی‌های هوشمند، ایمیل و پیامک‌هایمان سخت‌تر هم شده، اما واقعیت این است که ما می‌توانیم راحت‌تر از آنچه فکرش را می‌کنیم، به عمیق‌ترین تمرکز دست پیدا کنیم .
1) شفاف کردن آشفتگی ذهن: چه چیزی در ذهنتان وجود دارد که نمی‌گذارد به اوج تمرکزتان برسید؟ نگاهی به لیست کارهایتان بیندازید و ببینید امروز قرار است چه ساعتی، چه کاری انجام دهید. وقتی ذهن ناخودآگاه ما نمی‌داند چه زمانی یک کار را به پایان خواهیم رساند، مدام تمرکزمان را با یادآوری‌های ناخوانده‌اش در مورد کارهای دیگری که باید انجام دهیم، مختل می‌کند. محققان ثابت کرده‌اند ناخودآگاه ما نق نمی‌زند که زودتر یک کار را انجام دهیم بلکه مشتاق یک برنامه‌ریزی برای به انجام رسیدن آن کار است بنابراین برنامه‌ریزی برای عمل به یک وظیفه، تاثیر بسیار بزرگی بر توانایی ما در تمرکز کردن روی موضوعی متفاوت خواهد داشت. برای تجربه «شیفتگی» لازم است بدانید کجای کار هستید. این هوشیاری دائمی نسبت به اینکه قدم بعدی‌تان چه خواهد بود، شما را متمرکز نگه می‌دارد. پس کارهایی را که به پایان رسانده‌اید، قصد دارید بعد انجام بدهید و بعد از آن انجام خواهید داد، یادداشت کنید. مثلا خوب است تقویم و ایمیل‌هایتان را نگاهی بیندازید و ببینید چه کارهایی را باید فوری انجام دهید. قرار نیست در این مرحله جواب ایمیل بدهید و… فقط خیالتان راحت می‌شود و وسط کاری که در حال انجامش هستید، مدام به این فکر نمی‌کنید که باید ایمیلتان را چک می‌کردید! همین‌طور با نگاه کردن به تقویم یادتان می‌افتد برای چه کارهایی باید خودتان را آماده کنید.
2) سنگری علیه مزاحم‌ها: اگر نمی‌توانید تمرکز کنید، قطعا نمی‌توانید در کارتان جاری شوید چراکه اگر مدام رشته افکارتان پاره شود، نمی‌توانید به عمق تمرکزتان دست پیدا کنید و به این ترتیب نقطه اوجی هم در کار نخواهد بود. حتی اگر شما این افکار مزاحم را (مثل پیامکی بامزه از یک دوست و …) دوست داشته باشید و این وقفه‌ها ظاهراً برای کارتان خوب باشد، مثلا زمانی که یک همکار برای پاسخ به سوال شما کنارتان می‌آید.
اگر قرار باشد فقط یک جمله از این متن را به خاطر بسپارید، این است: «بدون تمرکز، اوجی در کار نخواهد بود»! پس قبل از اینکه خود را برای ورود به شیفتگی آماده کنید، باید به همه چیزهایی که ممکن است ذهنتان را اشغال کنند و تمرکزتان را به هم بزنند، سامان بدهید. فکر کنید یک نوپا هستید که می‌خواهید یک پیاده‌روی را آغاز کنید؛ چه چیزی ممکن است قبل از رسیدن به نقطه پایان، مانع ادامه راهتان شود؟ حتی اگر پشتتان می‌خارد، بهتر است اول یک دوش بگیرید و بعد کارتان را شروع کنید چون همین خارش هم می‌تواند مانع تمرکزتان شود. پیش از شروع کار، یک دقیقه صرف و نیازهایتان را پیش‌بینی کنید؛ همین حالا به آنها توجه کنید تا وسط کار تمرکزتان را به هم نریزند!
3) مغزتان را برای ورود به تمرکزی عمیق آماده کنید: نیازی به تکنولوژی‌های علمی – تخیلی نیست! کافی است چند قدم ساده و معمولی بردارید. مثلا اینکه یک میان‌وعده کوچک و سبک میل کنید. تمرکز فشار زیادی به انرژی- هوشیاری مغز وارد می‌کند. نتایج پژوهش‌های دانشمندان نشان داده تمرکز و بنیه ما زمان افزایش قند خون، بهبود می‌یابد. لازم نیست یک وعده غذای کامل بخورید چون عمل هضم انرژی را از مغز منحرف می‌کند، یک مشت کوچک آجیل را امتحان کنید که معمولا خوب جواب می‌دهد. در ضمن، آب زیادی بنوشید. ?? درصد مغز شما آب است و حتی کم‌آبی جزئی هم می‌تواند ذهنتان را آشفته کند. نتایج تحقیقات نشان داده افرادی که کم‌آبی جزئی داشته‌اند- آنقدر کم که حتی احساس تشنگی هم نمی‌کردند- به طرز موثری عملکرد نامطلوب ذهنی را تجربه کرده‌اند که نوشیدن آب مشکل تمرکزشان را حل کرد! هنوز علت دقیق این موضوع مشخص نیست اما بر اساس یک تئوری، این واکنش، شگرد مغز برای جلب توجه ما نسبت به نیازهای اساسی حیاتمان است تا افکار و آرزوهایمان!.
منبع: Psychologytoday
