سلولهای پورکینژ Purkinje که جزو درشت ترین نورون های مغز انسان هستند از لحاظ ظاهری دندریتهای درخت مانند درشتی دارند.
آنها مهمترین سلولهای تنظیمی مخچه بوده و این چنین کار می کنند:
تصور کنید می خواهید گامی به جلو بردارید و شیئی را بگیرید. مغز شما یک دستور خشن به عنوان ” نقشه حرکت ” ایجاد می کند، چیزی شبیه این:
<< عضلات ، پا را به سمت جلو حرکت داده و بازو را به جلو بفرستید! >>
این فرمان و طرح حرکت توسط سلولهای پیرامیدال ساخته می شود.
اما این فرمان خشن و لازم الاجرا زیادی کلی است و نیاز به جزئیات و هماهنگیهای زیادی دارد تا شما به محض تصمیم گیری برای حرکت و گرفتن ،اندامهای شما این کار را برای شما انجام دهند، بخصوص زمانی را در نظر بگیرید که آن شی کوچک هم باشد. بنابراین ” نقشه حرکت ” توسط نورونها به محلی از مخچه انتقال می یابند که سلولهای پورکینژ Purkinje
در آن واقع هستند. این سلولها با ممانعت از انتقال این پیام به قسمتهای دیگر مغز شروع به ساخت نقشه و طرحی دقیقتر و با جزئیات بیشتر برای اجرای فرمان می کنند؛ تا جایی که انگشتان شما هم طوری منظم حرکت کنند که شما بتوانید شی مورد نظرتان را بردارید. (محکم و دقیق).
تخریب این سلولها توسط الکل یکی از دلایلی است که توضیح می دهد که چرا اکثر معتادان به الکل حرکات خشن و نه ظریف در اندامها و انگشتان دارند و نمی توانند آنها را بطور دقیق حرکت دهند (سندرم کورساکف).
پس مواظب نورونهایتان باشید، آنها خیلی زودرنج و حساس و در عین حال عالی هستند!
منبع- داروسازان ایران
