آیا می دانید سردرد در دوران کودکی می تواند منجر به ابتلای فرزندتان به دیابت در بزرگسالی وی شود و یکی از مهمترین عوامل ایجاد دیابت در افراد همین اضطراب بالای آنان در سنین پایین است بهتر است از ایجاد تنش در فرندتان پیشگیری کنید!
مطالعه ای که به تازگی در مجله “American College of Cardiology” به چاپ رسیده است نشان میدهد، کودکانی که تجارب استرسزای زیادی را در دوران کودکی تجربه میکنند، در معرض خطر بالاتر ابتلا به دیابت و بیماریهای قلبی در مراحل بعدی زندگی قرار دارند.
براساس گزارش موسسه استرس آمریکا؛ تا کنون مشخص شده است که استرس، پیامدهای منفی زیادی برای سلامتی دارد و علت حدود 60% از بیماریهای جسمی استرس است.
به گزارش روابط عمومی بنیاد بین المللی پیشگیری و کنترل دیابت با این وجود تاثیر تجربه استرسهای دوران کودکی در مراحل بعدی زندگی مشخص نبود. بدین منظور مطالعهای با هدف بررسی تاثیر استرسهای دوران کودکی و خطر ابتلا به دیابت و بیماریهای قلبی در بزرگسالی انجام گرفت. در این مطالعه حدود 7000 نفر شرکت داشتند. همه شرکت کنندگان در یک هفته متولد شده بودند و به طور متوسط 45 سال مورد ارزیابی طولی قرار گرفتند. اطلاعات در مورد میزان استرس افراد و سلامت جسم و روان آنها در سنین 7، 11، 16، 23، 33 و 42 سال جمع آوری شد.
یافتههای این پژوهش حاکی از تأثیر قابل توجه استرسهای دوران کودکی بر سلامت جسم و روان در بزرگسالی بود. پژوهشگران دریافتند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی در میان افرادی که در دوران کودکی تا اواسط بزرگسالی سطوح بالایی از استرس را تجربه کرده اند؛ بالاتر از کسانی ست که حتی در دوران کودکی چاق بوده و یا اضافه وزن داشته اند.
این تیم پژوهشی دریافتند، افرادی که عوامل استرس زای زیادی را در دوران کودکی تجربه کرده اند و یا با استرس مداوم از دوران کودکی تا بزرگسالی زندگی کرده اند نسبت به کسانی که استرس کمتری را در کودکی یا طول عمر خود تجربه کرده اند؛ در معرض خط بیشتر ابتلا به بیماری های قلبی قرار دارند. دکتر وینینگ سرپرست این تیم تحقیقاتی میگوید این یافته ها شواهد تایید اثر استرس دوران کودکی بر افزایش خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی در بزرگسالی را تبیین می کند.
شواهد فزایندهای نشان میدهد، مداخلات زودهنگام که بر محیط اجتماعی کودک اثر میگذارد، در کاهش اثرات مخرب استرس در طولانی مدت موثر است. بنابراین فراهم آوردن شرایط آرام و به دور از تنش در زندگی کودکان خصوصا در سال های ابتدایی زندگی می بایست از الویت های برنامهریزی و فرزندپروری قرار گیرد.