دیر خوابیدن می تواند عوارض منفی زیادی مانند ابتلا به دیابت و امراض قندی در بدن داشته باشد و نوجوانان را تهدید به ابتلا به آنان کند سعی کنید به موقع به رختخواب بروید و بدن خود را از ابتلا به این عارضه خطرناک مصون نگه دارید!
مطالعه جدیدی که به تازگی در مجله “sleep” منتشر شده است؛ نشان می دهد، نوجوانانی که دیر به تختخواب می‌روند دچار افزایش وزن می گردند و این روند، خطرات مرتبط با افزایش وزن را در این افراد افزایش می‌دهد.
به گزارش روابط عمومی بنیاد بین المللی پیشگیری و کنترل دیابت بنیاد ملی خواب؛ 8 تا 10 ساعت خواب شبانه را برای نوجوانانی که 14 تا 17 سال سن دارند، و به طور میانگین بین 7 تا 9 ساعت خواب شبانه را برای جوانان 18 تا 25 ساله توصیه می کند. براساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها، تنها 31% از دانش آموزان دبیرستانی هرشب حداقل 8 ساعت می‌خوابند و از میان بزرگسالان تقریبا 30% از بزرگسالان گزارش کرده اند که هرشب کمتر از 6 ساعت می خوابند.
در این مطالعه تعداد 3342 نوجوان و جوان به منظور بررسی تأثیر بیدار ماندن تا دیر وقت بر نمایه ی توده بدنی(BMI)، بین سالهای 1994 تا 2009 مورد مطالعه قرار گرفتند. این تیم تحقیقاتی دریافتند که بین دیر خوابیدن در سالهای نوجوانی و جوانی و افزایش وزن در یک دوره 5 ساله ارتباط وجود دارد به طوریکه به ازای هر یک ساعت که نوجوانان بیشتر بیدار می‌مانند شاخص توده بدنی 1/2 کیلوگرم بر متر مربع افزایش می یابد.
دکتر Asarvow سرپرست این طرح تحقیقاتی بیان می‌کند که نتایج این مطالعه بسیار مهم است زیرا زمان رفتن به رختخواب و مدت زمان کل خواب می‌تواند بر مدیریت و کنترل وزن تاثیر گذارد. چاقی به وضوح درمیان نوجوانان و بالغین در سراسر جهان رو به افزایش است، همچنین کمبود خواب و نخوابیدن تا دیر وقت درمیان نوجوانان به یک اپیدمی تبدیل شده است.
مطالعاتی درمورد ارتباط نخوابیدن تا دیر وقت و اضافه وزن بصورت منطقی انجام شده است اما تاکنون در مورد نتایج دراز مدت آن تحقیقاتی انجام نشده است. یکی از نظریه های پیشرو در مورد اضافه وزن افرادی که دیر به تختخواب می روند یا تا اواخر شب به کار مشغول هستند، تمایل به خوردن تنقلات است.
این افراد همچنین تمایلی به خوردن صبحانه ندارند. این موضوع موجب می‌گردد ریتم متابولیکی بدن آنها از کنترل خارج شود. او نتیجه گرفت که نوجوانان نیاز دارند تا زودتر به خواب بروند تا وزن مناسب خود در دوره انتقال به بزرگسالی را مدیریت کنند.
