داروهای ضد عفونت موسوم به آنتی بیوتیکها دسته ای ازداروهای موثر هستند که باکتریهای معمولی تا پیشرفته را میتوانند درمان کنند هرچند که بدن انسان دارای wbc موسوم به گلبولهای سفید است که نیروی حفاظت کننده دارد و قادر است مشائل مهممتری نظیر استافیلوکوک اورئوس را نابود کند اما در بسیاری از موارد ما نیاز به یاری داریم که این فقط با انتی بیوتیک برطرف میشود
(توضیح عکس: این تصویر نوتروفیلی را در حال بلع دو استافیلوکوک اورئوس نشان می دهد)
اما اگر آنتی بیوتیکها بی رویه و در جای نامناسب و اشتباه استفاده شوند می توانند غیر مفید باشنند.
باکتریها و سایر موجودات میکروسکوپی بیماریزا به آنتی بیوتیکها مقاوم می شوند در نتیجه در نهایت چند انتخاب محدود برای درمان عفونتهای بسیار جدی مانند MRSA (multidrug- or methicillin-resistant Staphylococcus aureus) برای ما باقی می ماند.
این نوع از استافیلوکوک اورئوس مقاوم یا MRSA در بدن توسط نوتروفیلها احاطه شده (تصویر فوق) و از بین می روند اما وقتی مقدار این باکتری بیش از یک حد مشخصی باشد دیگر گلبولهای سفید قادر به مبارزه با آنها نخواهند بود و اینجاست که به کمک آننتی بیوتکها نیاز پیدا می کنیم. اما این استاف به انواع داروها مقاوم است پس باید راه یا داروی دیگری یافت؛
در درمان این نوع استاف پزشکان در استفاده از انواع آنتی بیوتیکها دچار مشکل هستند پس داروسازان دست به کار شدند :
در تلاش برای یافتن آنتی بیوتیکهای جدید بر علیه این نوع باکتریها که به انواع آنتی بیوتیکها مقاوم هستند، دانشمندان یک ناقل transporter در استافیلوکوک اورئوس کشف کردند که توکسین هایی پمپ می کند که باعث ایجاد بیماری در ما می کنند. استفاده از این یافته ها باعث می شود که داروهای جدیدی طراحی شود که این ناقل را بلاک کرده و یا ببندند و با بسته شدن راه ترشح توکسین جان بیماران نجات یابد.
منبع- http://daroosazan.org
