به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه سپید، در این مقاله، سعی برآن است تا تغییراتی را که CDC در توصیههای واکسیناسیون آنفلوآنزای خود از فصل 2015-2014 اعمال کرده، همچنین فهرستی را از بعضی اطلاعات اضافی در مورد گروههایی که توصیه شده واکسیناسیون را انجام دهند، زمان انجام واکسیناسیون، واکسیناسیون برای افرادی که سابقه حساسیت به تخممرغ دارند، ترکیبات واکسن، و محصولات جدید یا بهروز شده مورد تائید، ارائه دهیم. متن کامل توصیهها در وبسایت CDC در دسترس قرار دارد.
توصیههایی که برای فصل جدید روزآمد شدهاند، شامل دوز واکسن برای کودکان 6 ماه تا 8 سال، و استفاده از واکسن آنفلوآنزای زنده ضعیف شده (LAIV) و واکسن آنفلوآنزای غیرفعال یا IIV (زمانی که هردو موجود هستند)، میشود. در فهرست جدید، توصیه ترجیحی فصل 2015-2014 در مورد واکسن زنده ضعیف شده برای کودکان سالم 2 تا 8 سال برداشته شده است.
توصیههای بهروز شده برای واکسیناسیون کودکان
دوز واکسن برای کودکان 6 ماه تا 8 سال: کودکان 6 ماه تا 8 سال که برای اولین بار تحت واکسیناسیون قرار میگیرند، باید دو دوز از واکسن را دریافت کنند تا به پاسخ مطلوب برسند. فاصله بین دریافت دوزها باید حداقل 4 هفته باشد.
کودکان 6 ماه تا 8 سال که در مجموع، دو دوز یا بیشتر از واکسنهای آنفلوآنزای سه یا چهار ظرفیتی را تا قبل از اول جولای 2015 دریافت کردهاند، باید فقط یک دوز برای فصل 2016-2015 دریافت کنند. دو دوز قبلی نباید لزوما در طول همان فصل یا فصلهای متوالی دریافت شده باشند.
کودکان 6 ماه تا 8 سالی که قبلا در مجموع، دو دوز یا بیشتر از واکسنهای آنفلوآنزای سه یا چهار ظرفیتی را تا قبل از اول جولای 2015 دریافت نکردهاند، باید در فصل جاری، دو دوز واکسن دریافت کنند. این دو دوز هم باید حداقل با فاصله 4 هفتهای از هم تجویز شود.
استفاده از واکسن زنده ضعیف شده یا واکسن غیرفعال در کودکان، زمانی که هردو موجود و مناسب هستند: در ژوئن 2014، ACIP پیشنهاد کرد وقتی واکسن زنده ضعیف شده فورا در دسترس قرار گرفت، این نوع واکسن باید برای کودکان سالم 2 تا 8 سال که کنترااندیکاسیون یا احتیاطی لازم ندارند، استفاده شود. این توصیه، نتیجه بررسی شواهدی بود که اثربخشی نسبی هر دو نوع واکسن غیرفعال و زنده ضعیف شده را ارزیابی کردهاند. دادههایی که از مطالعات مشاهدهای بعدی در مورد اثربخشی این دو نوع واکسن به دست آمدهاند، نشان میدهند واکسن زنده ضعیف شده آنطور که انتظار میرود، عمل نمیکند. در نبود دادههایی که اثربخشی نسبی بیشتری را از فرمولاسیون واکسنهای کنونی چهارظرفیتی زنده ضعیف شده نشان دهند، ترجیح واکسن زنده ضعیف شده بر واکسن غیرفعال دیگر توصیه نمیشود. ACIP به بررسی اثربخشی واکسنهای آنفلوآنزا در فصلهای آتی ادامه میدهد و در صورت نیاز، توصیهها را روزآمد خواهد کرد.
گروههای توصیهشده برای انجام واکسیناسیون
برای فصل آنفلوآنزای 2016-2015، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده و کمیته مشورتی شیوههای ایمنسازی همچنان توصیه میکند واکسیناسیون آنفلوآنزای سالانه بهطور روتین و برای همه افراد 6 ماه و بالاتر که منع تجویز واکسن ندارند، انجام شود.
واکسیناسیون برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا خصوصا برای افرادی که در معرض خطر بیشتر عوارض شدید آنفلوآنزا هستند، اهمیت زیادی دارد. زمانی که واکسن به مقدار کافی موجود نباشد، تلاشها باید بر واکسیناسیون افراد زیر تمرکز داشته باشد. البته در فهرست زیر، هیچ سلسله مراتبی رعایت نشده و اهمیتی هم ندارد.
1) همه کودکان 6 تا 59 ماه، 2) همه افراد 50 سال و بیشتر، 3) کودکان و بزرگسالانی که مبتلا به بیماریهای مزمن ریوی (مانند آسم)، قلبیعروقی (به جز هیپرتانسیون ایزوله)، کلیوی، کبدی، نورولوژیک، هماتولوژیک یا اختلالات متابولیک (از جمله دیابت) هستند، 4) افرادی که مبتلا به بیماریهای تضعیف کننده سیستم ایمنی هستند (مانند مواردی که در اثر داروها یا عفونت HIV ایجاد میشود)، 5) زنانی که در فصل آنفلوآنزا باردار بوده یا قصد باردار شدن دارند، 6) کودکان و نوجوانان (6 ماه تا 18 سال) که آسپیرین دریافت میکنند و ممکن است در معرض خطر ابتلا به سندرم Reye پس از ابتلا به عفونت آنفلوآنزا شوند، 7) افراد مقیم در خانه سالمندان و دیگر مراکز مراقبت بلندمدت، 8) افرادی که چاق بوده و شاخص توده بدنی آنها 40 یا بیشتر است.
دوباره تاکید میشود، کسانی که از افرادی مراقبت میکنند که در معرض خطر بیشتر عوارض مرتبط با اآنفلوآنزا هستند یا با این دسته از افراد زندگی میکنند، باید حتما واکسیناسیون را انجام دهند تا در صورت ابتلا، بیماری را به افراد تحت مراقبت خود انتقال ندهند. اگر موجودی واکسن محدود است، واکسیناسیون باید در ابتدا برای گروههایی که در بالا ذکر شدند، همچنین گروههای زیر انجام شود: 1) پرسنل مراقبتهای سلامت، 2) کسانی که تماسهای خانگی با کودکان دارند و مراقبین کودکان 59 ماه و بالاتر (کوچکتر از 5 سال) و بزرگسالان 50 ساله و بیشتر، با تاکید خاص بر واکسیناسیون افرادی که با کودکان کمتر از 6 ماه در تماس هستند و 3) کسانی که تماسهای خانگی با کودکان دارند و مراقبین افرادی که وضعیتهای خاص پزشکی دارند و آنها را در معرض خطر بیشتر عوارض آنفلوآنزا قرار میدهد.
زنان باردار: توصیهها برای واکسیناسیون زنان باردار مانند فصل قبل است. زنانی که در فصل جاری آنفلوآنزا باردار بوده یا قصد باردار شدن دارند، باید واکسن آنفلوآنزای غیرفعال دریافت کنند. واکسن زنده ضعیف شده برای استفاده در دوره بارداری توصیه نمیشود. برای زنانی که دوران پس از زایمان را سپری میکنند، میتوان هر دو نوع واکسن را تجویز کرد. لازم نیست زنان باردار یا زایمان کرده از تماس با افرادی که اخیرا واکسن زنده ضعیف شده دریافت کردهاند، پرهیز کنند.
افراد مسن 65 سال و بیشتر: برای این افراد، دوز استاندارد متناسب با سن از واکسن آنفلوآنزای غیرفعال (IIV3 یا IIV4)، دوزهای بالای IIV3 یا واکسن آنفلوآنزای نوترکیب سهظرفیتی RIV3، گزینههای قابل قبولی هستند. دوزهای بالای IIV3 (که تحت عنوان دوز بالای Fluzone موجود است)، برای افراد 65 سال و بالاتر تائید شده است. هیچ توصیه ترجیحی برای دوزهای بالای واکسن غیرفعال بر دوزهای استاندارد این نوع واکسن در افراد 65 سال و بیشتر وجود ندارد.
واکسن RIV3 یا Flublok، اکنون برای افراد 18 سال و بالاتر اندیکاسیون دارد. تائید آن برای افراد 50 سال یا بیشتر براساس مطالعات ایمونوژنیسیتی و ایمنی آن در 3 کارآزمایی بالینی تصادفی شده گرفته شده است. دادههایی که نشان دهند بیماری آنفلوآنزا در افراد 50 سال و بیشتر پس از واکسیناسیون با Flublok کاهش داشته، فعلا موجود نیستند.
منبع: