اگر قصد جداشدن و پایان دادن به زندگی دونفره تان دارید و در این بین صاحب فرزند نیز هستید توصیه می کنیم به هیچ وجه فرزندتان را مقصر جلوه ندهید و وی را دچار عذاب وجدان نکنبد
بودن در کنار مادر و پدر و زندگی با آنها زیر یک سقف، بهترین و ایده‌آل‌ترین شرایطی است که برای هر کودکی وجود دارد. ولی اگر به هر دلیلی این شرایط برای فرزندتان وجود ندارد و بنا به دلایل مختلفی از همسرتان جدا شده‌اید و قرار است کودک با یکی از شما زندگی کند، لازم است مواردی را مد نظر داشته باشید.
پریسا قیاسی، روانشناس کودک و مشاور فرزندپروری با بیان این مساله گفت: «در صورتی که والدین قصد جدایی و طلاق از یکدیگر را دارند، قبل از هر چیز لازم است که کودک بداند در جدایی پدر و مادر مقصر نیست چراکه اکثر کودکان وقتی پدر و مادرشان از هم جدا می‌شوند، خیال‌پردازی‌هایی می‌کنند و دچار عذاب وجدان و حس گناه می‌شوند و فکر می‌کنند که آنها مقصر جدایی والدینشان از هم بوده‌اند. بنابراین لازم است در این مورد حتما با کودک صحبت شود.»
وی در ادامه با تاکید بر اینکه پدر و مادر مقدس‌ترین افراد زندگی هر کودکی هستند و نباید ذهنیت کودک را نسبت به آنها منفی کرد، یادآور شد که اغلب والدین پس از جدایی نزد کودک بدگویی یکدیگر را می‌کنند درحالی که نباید نه پدر یا مادر و نه اطرافیان در حضور کودک از همسر سابق بدگویی کنند. مثلا نباید به کودک گفته شود که پدرت مرد خوب یا مادرت زن زندگی نبود. پدر و مادر مقدس‌ترین افراد زندگی هر فرزندی هستند و اگر این تقدس از بین برود هیچ چیز جایگزین آن نخواهد شد. از این رو تاکید می‌شود نزد کودک بدگویی نشود، بلکه باید به او توضیح داده شود که به دلیل اینکه اخلاق‌های طرفین شبیه به هم نبوده، نتوانسته‌اند با هم زندگی کنند. بیان جملاتی مثل اینکه پدرت یا مادرت آدم بدی بوده و یکسری عیوب و مشکلاتی داشته، اصلا درست نیست چراکه همه آدم‌ها هم نکات مثبت و هم منفی دارند.»
این روانشناس کودک در ادامه با هشدار اینکه درصورت خدشه‌بودن روابط بین والدین هم نباید هیچ‌وقت یارکشی شود و کودک را به سمت خود و بر علیه طرف مقابل قرار داد، توضیح داد: «متاسفانه در شرایطی که والدین قصد جدایی و طلاق دارند، به دلیل اختلافات و درگیری‌های خانوادگی سعی می‌کنند از کودک برای یارکشی به نفع خود استفاده می‌شود درحالی که کودک در منطقه بی‌طرف قرار دارد و نباید او را وارد جنگ و دعوای خود کرد.»
قیاسی به مشکل شایع دیگر در برخورد والدین با کودکان طلاق اشاره کرد و گفت: «جای بسی تاسف است که در بسیاری از موارد برای دستیابی به اطلاعات و باخبر شدن از شرایط، وقتی کودک از پیش پدر یا مادرش بازمی‌گردد، از او به عنوان جاسوس استفاده می‌شود مثلا خب به مامان بگو «بابا چی کار می‌کرد!» یا به من بگو «مامانت چی می‌گفت» یا خاله «چی کار کرد یا عمه کی اومد» و…. درحالی که نباید هیچ‌یک از این سوالات از کودک پرسیده شود و اگر کودک به دیدن مادر یا پدرش رفته و قرار است یک روز در هفته را با او سپری کند باید با خاطره‌ای خوش از او جدا شود.»
این کارشناس ارشد روانشناسی از دانشگاه تهران در نهایت با توصیه‌ای به والدینی که از هم جداشده‌اند، گفت: «بهتر است پدر و مادرهایی که از هم جدا شده‌اند، از کودک خود جدا نشوند و هفته‌ای یکبار فرزندشان با پدر یا مادری که با او زندگی نمی‌کند قرار ملاقات داشته باشد و یک روز را با او بگذاراند. در ضمن لازم است آن روز خاطره خوبی در ذهن کودک حک شود تا یک هفته را بدون شما سپری کند و خاطره خوب بودن در کنار پدر یا مادر در ذهنش باقی بماند. اگر هم همسرتان ازدواج کرده اصلا ذهن فرزندتان را نسبت به ناپدری یا مادری‌اش بدبین نکنید چون به هر حال باید با این فرد زندگی کند و خیلی خوب است که دید مثبتی به او داشته باشد چراکه هم به نفع شما و هم خود فرزندتان است.»
