چگونه می توانیم والدین خوبی برای فرزندانمان باشیم و از لحاظ تربیتی بهترین خانواده باشیم و در این زمینه موفق باشیم و فرزندانی صالح و نمونه بزرگ کنیم خانواده هایی که در این زمینه به موفقیت می رسند چه روش های تربیتی در پیش می گیرند
اگر شما به عنوان والدین، رئیس خانواده نباشید، مطمئن باشید به سرعت خطوط قدرت‌تان ناپدید می‌شود و در صورت بروز این مسئله هیچکس مسئول هیچ چیز شناخته نمی‌شود و بچه‌ها در فرصت کوتاهی نقش اصلی را در کرسی اقتدار خانه به عهده می‌گیرند. این اتفاق می‌تواند برای خانواده خطرناک باشد. در چنین شرایطی کودکان به تدریج مانند رئیس‌ها و ارباب‌ها رفتار می‌کنند و شما قدرت و اقتدار خود را از دست می‌دهید در این صورت اگر آنها را از اشتباهات‌شان باز دارید از شما منزجر شده و همه چیز به هم می‌ریزد.
بسیاری از پدر و مادرها می‌خواهند با فرزند خود دوست باشند، آنها با ایده رئیس بودن والدین موافق نیستند. مشکلی که در این دیدگاه وجود دارد این است که جایگاه یک دوست و پدر و مادر با هم متفاوت است. دوستان در یک رابطه مساوی با هم قرار دارند، دوستان در مقام کنترل و ارزش‌گذاری قرار ندارند، دوستان مسئولیتی در مقابل مراقبت از یکدیگر ندارند و قادر نیستند محدودیت‌هایی را برای هم اعمال کنند. هر کودکی نیاز به امنیت روانی دارد و والدین موظف هستند این نیاز را برای کودک تامین کنند.
بررسی روش‌های مختلف در برابر کودکان
روش‌هایی از قبیل لجبازی، عیب جویی، سرزنش، فریاد کردن، تنبیه کردن، بددهنی و مشاجره کردن با کودک موجب می‌شود کودک احساس نا امنی کند و دچار اضطراب شود. همیشه هدف‌های تعلیم و تربیت را درنظر داشته باشید و با کودکان‌تان در محیطی مناسب، به دور از دیگران و به گونه‌ای صمیمی به گفت‌وگو بپردازید. روش‌هایی مانند سر به سر گذاشتن و مشاجره کردن شما را به مقاصد و اهداف تربیتی نمی‌رساند لذا از به کار گیری این گونه روش‌ها اجتناب کنید و رابطه خود با کودکان‌تان را مخدوش نسازید. افزون بر این، به کار بستن این روش‌ها موجب می‌شود احترام متقابل بین شما و فرزندتان از بین برود و اقتدار خود را از دست بدهید. والدینی که شکایت می‌کنند فرزندانشان به آنها احترام نمی‌گذارند یا به حرف آنها توجه نمی‌کنند، باید به بررسی و ارزیابی رفتار خود بپردازند و ببینند چه کارهایی کرده‌اند یا چه رفتارهایی از خود نشان داده‌اند که با این وضعیت رو به رو شده‌اند؟ بدیهی است اگر می‌خواهند فرزندشان رفتارش را تغییر دهد، باید رفتار خود را مورد ارزیابی و بازنگری قرار دهند. گاهی اوقات برادر یا خواهر بزرگ‌تر با خواهر یا برادر کوچک‌تر مشاجره می‌کنند و سر به سر می‌گذارند. در این وضعیت چون برادر یا خواهر کوچک‌تر قادر نیست واکنش لازم را بروز دهد به او فشار روانی وارد می‌شود و در نتیجه دچار نا امنی روانی و اضطراب می‌شود. بنابراین برای حفظ اقتدار والدین، رعایت احترام متقابل و تامین امنیت روانی کودک و نوجوان، از مشاجره کردن با فرزندتان اجتناب کنید.
روزنامه قانون
