اطفال خجالتی و کمرو را چگونه می توان درمان کرد و بهترین راه حل روانشناسی برای رفع این حالت در آن ها چیست نظر روانشناسان در این زمینه چیست و چگونه می توان این حالت را در آن ها از بین برد والدین نقش بسزایی در بروز این حالت در فرزندانشان دارند
یک روانشناس بالینی گفت: «کودکانی که در روابط بینفردی دچار مشکل هستند و نمیتوانند حق و حقوق خود را بگیرند یا در جمعی حضور داشته یا ابراز وجود کنند، به این کودکان، خجالتی گفته میشود که در صورت عدم شکلگیری صحیح ارتباطات اجتماعی، ضربه اصلی و اساسی به زندگی اصلی آنها وارد میشود.»
دکتر پرویز رزاقی، روانشناس بالینی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی با بیان این مساله گفت: «معمولا کودکان خجالتی در گروه یا جمعی به خوبی حضور پیدا نمیکنند یا حضور پررنگی ندارد و در موقعیتهای ناآشنا دچار اضطراب میشوند. بچههایی که چنین ویژگی رفتاری دارند، حتی در مواقع احساس نیاز و طلب کردن از دیگران نمیتوانند حرف بزنند و اظهار وجود کنند، در ایجاد و حفظ رابطه دچار مشکل هستند و اگر کسی هم چیزی از آنها بخواهد توانایی نه گفتن را ندارند و بلافاصله تسلیم میشوند که این رفتار میتواند آسیبهایی را برای آنها به دنبال داشته باشد.»
وی در ادامه افزود: «با این حال وجه تمایز کودکان خجالتی در گروههای هم سال و سن خود به خوبی دیده نمیشود و آنها با همسالان خود بازی میکنند و حرف میزنند اما در تعامل با بزرگسالان است که خیلی خوب نمیتوانند ابراز وجود کنند و از بیان درخواستهای خود و از حضور در جمع آنهاخجالت میکشند.»
این روانشناس بالینی به برخی علل کمرویی و خجالت در کودکان اشاره کرد و گفت: «نتایج برخی تحقیقات نشان میدهد کمرویی ارثی است و معمولا با بررسی کودکانی که خجالتی هستند، مشخص میشود یکی از والدین هم دارای این ویژگی شخصیتی است. از سوی دیگر، والدینی که در روابط با دیگران دچار مشکل هستند و نمیتوانند رابطه خوبی داشته باشند، کودک از طریق مشاهده رفتار، الگوبرداری میکند و شیوه تعامل با اجتماع را یاد میگیرد. آنها بیشتر رفتارها و عکسالعملهای والدینشان را الگو قرار میدهند و عینا همان رفتاری که پدر و مادر داشته را درونی کرده و در زندگی شخصی و فردی خود نشان میدهد.»
رزاقی در نهایت با تاکید براینکه گاهی خود والدین باعث میشوند کودک کمرو و خجالتی بار بیاید، توضیح داد: «والدینی که مدام از عوامل کنترلکننده و بازدارنده در تربیت کودکشان استفاده میکنند، در واقع با تعیین باید و نبایدها و کنترلهای شدیدی که روی فرزندشان دارند، باعث میشوند کودک خجالتی و کمرو شود. به کرات از والدین شنیده میشود که به فرزندشان میگویند «اینجا نرو، عیبه این کارو تو جمع انجام ندادی ها، مراقب رفتارت باش، این لباس را بپوش، اگر در جمع رفتی چیز خاصی خواستی فقط به خود من بگو، اگر تقاضایی داشتی از خود من بخواه و… طبیعی است در چنین شرایطی کودک با شک و تردید که آیا کار درستی انجام میدهد یا نه، رفتار می کند و مدام نگران این است که کار خطا و نادرستی انجام دهد. درحالی که با این رفتارهای کنترلکننده والدین، منجر به شکلگیری شخصیتی کودکی کمرو و خجالتی میشود.»
سلامانه