خانم ها پس از زایمان گاهی اوقات دچار خستگی و بی حوصلگی می شوند و نمیدانند چگونه از این حالت بیرون بیایند مراقبت دائم از نوزاد و رسیدگی مدوام به وی و کمتررسیدن به امور روزمره فشار روحی زیادی به آن ها وارد می آورد
اولین هفته‌ها پس از تولد فرزند شما با یکی از مهم‌ترین چالش‌های زندگی‌تان روبه رو می‌شوید. خستگی دائمی، کمبود خواب و استراحت باعث می‌شود آنطور که دلتان می‌خواهد از لحظه‌های ناب حضور فرزندتان لذت نبرید. چطور می‌شود با این خستگی و تنش کنار بیایید و از بودن با فرزندتان بیشترین لذت را ببرید؟
روزهای پس از تولد نوزاد ویژه، متفاوت و همراه با تغییر مهم و جدی در زندگی زناشویی‌تان است. این روزها فوق‌العاده و خاص هستند اما کمتر پدر و مادری است که بتواند ادعا کند با کمبود خواب و مراقبت دائمی از فرزندش کنار آمده است و هیچ مشکلی با آن ندارد و یا توانایی‌هایش محدود نشده است. برای اینکه بتوانید از این تجربه تازه بیشترین بهره را ببرید و با خستگی کنار بیایید این چند نکته را بخوانید.
هر روز را با انرژی شروع کنید
چطور ممکن است با وجود شب بیداری و خستگی روزتان را با انرژی شروع کنید؟ این پیشنهاد برایتان عجیب است اما منظوراین است که صبح‌ها قبل از شروع هر فعالیتی یک دوش سریع بگیرید. آب به شما احساس آرامش می‌دهد. اگر بتوانید کمی در آب بنشینید در کم شدن احساس خستگی بسیار موثرتر است. با این حال یک دوش سریع هم جوابگوی خوبی به فشارهای شبانه است.
دیدارها را محدود کنید
با اینکه بچه تازه برای همه اطرافینتان جالب و دیدنی است و شما هم از این تجربه تازه خوشحال هستید و می‌خواهید فرزندتان رابه دیگران نشان بدهید اما اگر واقعا خسته هستید بخشی از بازدیدهای روزانه و مهمانی‌ها و دیدارها را محدود کنید. همچنین میتوانید این مهمانی‌ها را طوری مدیریت کنید که در زمان مشخص و معینی باشند. در این صورت انرژی بیشتری برای استراحت و مراقبت از خودتان ذخیره می‌کنید. بدون تعارف به دیگران بگویید که خسته هستید و از پس مهمانی و پذیرایی بر نمی‌آیید و یا نیاز به استراحت دارید. دوستان و اعضای خانواده هم باید متوجه شوند که شما برای بازگشت به زندگی عادی و روزمره نیاز به زمان دارید. این مساله را گاهی لازم است خودتان به اطرافیان گوشزد کنید.
درخواست کمک
درخواست و پذیرش کمک از دیگران برای بسیاری از پدر و مادرها کار ساده‌ای نیست. به ویژه برای کسانی که زندگی قاعده‌مند و مستقلی داشته‌اند؛ درخواست کمک از دیگران در واقع یک نوع ساختار شکنی به حساب میآید. چیزی که باید بدانید این است که این خستگی و فشار همیشگی نیست. بالاخره این هفته‌ها هم می‌گذرد و زندگی‌تان شکل و قاعده دلخواهتان را پیدا می‌کند. مغرور نباشید و اگر کاری از دست کسی بر میآید از درخواست کمک امتناع نکنید. یک دوست عزیز یا یکی از والدین خودتان می‌تواند در مراقبت و نگهداری از کودک به شما کمک کند. کمتر کسی است که واقعا برایش امکان داشته باشد و درخواستتان را رد کند. همین کمک‌های ساده برای شما فرصتی برای خوابیدن، استراحت و پرداختن به نیازهای خودتان را فراهم می‌کند. البته واقعا در گرفتن کمک از دیگران هوشمندانه عمل کنید. چون گاهی یک نفر را به خانه می‌آورید تا همراهی‌تان کند اما بعد متوجه می‌شوید که در حال ارائه خدمات به او هم هستید. از کسی کمک بخواهید که می‌دانید اهل حمایت و کمک و همراهی است. ممکن است یک دوست بهتر از مادرتان در این شرایط کمک و همراه باشد.
این بچه دونفر است
سوال اساسی این است که چه کسی بیشترین تلاش را برای نگهداری از فرزند می‌کند در حالی که این فرزند دو نفر است؟ صرف نظر از اینکه مرد در ماه‌های اول در خارج از خانه کار می‌کند باید این نکته را در نظر بگیرد به همان اندازه زنی که به تازگی زایمان کرده نیاز به مراقبت و توجه دارد. اصلا اینطور نیست که بخواهید با این ادعا که در طول روز مشغول کار هستید و مادر وظیفه نگهداری از فرزند را دارد همسرتان را با بچه رها کنید. یک راه مهم و درست برای اینکه هردوی شما از حضور فرزند تازه خوشحال باشید و از تغییرات تازه لذت ببرید این است که مسئولیت‌تان را بپذیرید. اگر همسرتان شب‌ها به بچه شیر می‌دهد شما پوشک را عوض کنید. اگر یک نفر بچه را به حمام می برد دیگری باید لباس‌هایش را آماده کند. شام را با هم آماده کنید و برای اینکه هیچ کس خسته نشود شب بیداری‌ها را با هم تقسیم کنید. در عین حال یاد بگیرید بدون انتقاد به عملکرد دیگری، حامی و همراه باشید. تا جایی که می‌شود به نیازهای هم آگاهانه واکنش نشان بدهید و این نکته را به خودتان یادآوری کنید که این فرزند دونفر است.
یک چرت نیمروزی نیاز شماست
هیچ نوزادی نیست که تمام شبانه روز بیدار بماند. بیشتر نوزادان ساعت‌های زیادی از شبانه روز را خواب هستند. این فرصت مناسبی است که شما هم بیشتر استراحت کنید. خیلی از والدین می‌گویند وقتی نوزادشان خواب است تازه می‌توانند به کارهای عقب افتاده برسند. درست است که شما باید به کارهای دیگر برسید اما کمی استراحت یا یک چرت نیم روزی۲۰ دقیقه‌ای هیچ تاثیر بدی در روند انجام کارهایتان نمی‌گذارد و چه بسا به شما انرژی و توان بیشتری برای ادامه روز بدهد. علاوه بر این خوب است که برداشت‌تان را از مراقبت کمی تغییر بدهید. حتی زمانی که به بچه شیر می‌دهید و یا او را در آغوش گرفته‌اید تا بخوابد نیز فرصتی برای استراحت شماست. اگر بچه بی قراری و گریه نمی‌کند و شما نشسته‌اید واو را می‌خوابانید این را فرصتی برای استراحت خودتان بدانید.
ایده‌آل را رها کنید
اگر همیشه زندگی‌تان روی اصول و برنامه پیش می‌رفته، همیشه همه چیز مرتب بوده، خانه و غذایتان به راه بوده و می‌توانستید بین چندین کار به راحتی تعادل برقرار کنید نباید چنین انتظاری را در شرایط تازه نیز داشته باشید. البته حتی وقتی کودکتان بیمار و نیازمند مراقبت‌های ویژه نیست شما میتوانید در یک برنامه قابل انعطاف بسیاری از امور زندگی‌تان را بدون مشکل پیش ببرید. این مساله به مهارت شما به کنترل شرایط نیز بر می‌گردد. با این حال اگر نمی توانید مثل همیشه همه چیز را در نظم مورد علاقه خودتان نگه دارید اصلا مهم نیست و آن را جدی نگیرید. برای مدت کوتاهی شما ممکن است نتوانید با معیارهای مورد علاقه خودتان زندگی را اداره کنید. چیزی که مهم است مراقبت و نگهداری از کودکی است که همه نیازهایش معطوف به شماست. همین که بتوانید بهترین مراقبت را از کودکتان بکنید و بقیه چیزها را در درجه دوم اهمیت قرار بدهید باعث می‌شود کمتر دچار فشار و خستگی شوید.
از سویی شاید برایتان افسرده کننده و ناامید کننده به نظر برسد که چطور قبل از این می‌توانستید کارهای مهم‌تری را پیش ببرید و حالا یک بچه توانایی‌هایتان را محدود کرده است. این طرز فکر افرادی است که ایده‌آل گرا هستند. اما این یک مقایسه اشتباه است. چون مساله اینجاست که تا پیش از این شما بر اساس برنامه‌ها و زمان بندیهای خودتان پیش می‌رفتید اما اکنون این یک کودک است که برنامه‌های شما را تعیین می‌کند. سهل گیر باشید و انتظارات‌تان را پایین بیاورید. اگر غذا به خوشمزگی همیشه نیست، خانه نظم ندارد و نمی‌توانید به برنامه مورد علاقه‌تان برسید اهمیتی ندارد چون این تغییر ات محدود و موقت هستند.
به مرور زمان همه چیز به شکل عادی بر می‌گردد و شما هم از شرایط تازه چیزهای تازه‌ای یاد خواهید گرفت. شب‌های بی خوابی حالا برای شما بسیار طولانی و ناتمام به نظر می‌رسند، اما بالاخره تمام می‌شوند و روزهایی در آینده به همین روزهای خستگی فکر خواهید کرد و با خودتان خواهید گفت که « ارزشش را داشت».
