ممکن است آسیب عضلات و یا فشار بیش از حد بر روی یک عضله خاص و یا گروه عضلانی، رباط و یا تاندون موجب بروز دردهای عضلانی شوند.داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب، استامینوفن ممکن است برای درمان درد استفاده شود. داروها برای خواب، افسردگی و یا اسپاسم عضلات گاهی اوقات استفاده می شود،درمان های غیر دارویی شامل ورزش درمانی؛ورزش کشش عضلات و ماساژ درمانی است
درد عضلات یا میالژی درد شایعی است که تقریبا هر کسی آن را تجربه کرده است. ممکن است خفیف یا بسیار شدید و غیر قابل تحمل باشد. معمولا در عرض چند روز خوب میشود ولی گاهی اوقات ممکن است ماه ها به طول انجامد و در هر جایی از بدن از گردن تا کمر، ران، ساق بازو و یا حتی دست دیده میشود.
درد عضلات در غالب اوقات به علت استفاده بیش از حد از آن در حین کار یا ورزش و یا بدنبال ضربه به عضله و یا کشیدگی آن بوجود میاید. این درد ممکن است در حین فعالیتی که آن را بوجود آورده شروع شود و یا بعد از مدتی پدید آید.
درد عضلانی که با تاخیر شروع میشود همان است که روز بعد از یک فعالیت سنگین بدنی شما را با درد شدیدی از خواب بیدار میکند. شروع این درد 48-24 ساعت بعد از انجام فعالیت بدنی است.
وقتی شما فعالیت بدنی را انجام میدهید که فشاری بیش از حد به عضلات شما وارد میکند و عضلات شما آنقدر قوی نیستند که تحمل فشار وارده را بکنند فیبرهای عضلانی آن کشیده شده و پارگی های میکروسکوپی در آن ایجاد میشود. این آسیب ها موجب میشوند تا یکی دو روز بعد از فعالیت ذکر شده به علت التهاب و آزاد شدن مواد شیمیایی مولد درد در محل، فرد دچار درد عضلانی شود.
راه پیشگیری از این وضعیت رعایت دو نکته اساسی است. اول اینکه قبل از شروع هر فعالیت ورزشی و یا فعالیت سنگین بدنی باید نرمش های کششی را به اندازه کافی انجام داد تا فیبرهای عضلات و تاندون ها و رباط های اطراف مفصل بلندتر شده و قابلیت انعطاف بیشتری پیدا کنند و دوم اینکه شدت و مدت هر فعالیت ورزشی جدید را باید بتدریج افزایش داد تا بدن فرصت کافی را برای تطبیق دادن خود به آن داشته باشد.
به غیر ار فعالیت های بدنی سنگین که شایعترین علت دردهای عضلات هستند این درد ها ممکن است علل دیگری هم داشته باشند که عبارتند از :
- مصرف بعض داروها مانند بعضی داروهای ضد فشار خون، کوکائین و بعضی داروهای ضد کلسترول مانند استاتین
- درماتومیوزیت، پلی میوزیت، لوپوس، ام اس
- اختلال الکترولیتی در بدن مانند کمبود پتاسیم یا کلسیم بدن
- عفونت هایی مانند آنفلوآنزا، مالاریا، پولیومیلیت، تریشین، بیماری لایم
- پلی میالژی
- رابدومیولیز
- سندروم کمپارتمان مزمن
- سندروم خستگی مزمن
- نارسایی عروقی اندام
- پورفیری
در مواردی که درد عضلات بدنبال فعالیت بدنی شدید ایجاد شده است اقدامات زیر معمولا میتواند در کاهش شدت درد موثر واقع شود
- استراحت و کاهش فعالیت های بدنی
- استفاده از استامینوفن و یا داروی ضد التهاب مانند ایبوپروفن
- سرد کردن محل درد در 72-24 ساعت اول و پس از آن استفاده از گرمای موضعی
- انجام نرمش های کششی بعد از چند روز استراحت و سپس انجام ورزش هایی مانند راه پیمایی، شنا و دوچرخه سواری
- استراحت و خواب به اندازه کافی و استفاده از روش های ریلاکسیشن مانند یوگا و مدیتیشن
با این حال وقتی که شدت درد زیاد بوده و یا علت آن مشخص نباشد، درد بیش از سه روز طول بکشد و یا علائمی از عفونت وجود داشته باشد باید حتما به پزشک مراجعه کرد.
منبع-http://www.iranorthoped.ir
