آیا در اثر کمبود تیامین در بدن مشکلی پیش خواهد آمد و عوارض کاهش این ماده در بدن ما کدامند و با چه عواملی این ماده در بدن کم می شود توصیه متخصصین برای جبران تیامین در بدن چیست؟
یک متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی گفت: «ویتامین B1 یا تیامین جزو ویتامین‌های محلول در آب به شمار می‌رود و نیاز روزانه بدن به این ویتامین بسیار کم است به‌طوری که دریافت 1/4 تا 2 میلی‌گرم آن در روز کفایت می‌کند.»
دکتر پیام فرح‌بخش با اشاره به این مساله ادامه داد: «بهترین منابع این ویتامین، مخمر و جگر و غلات کامل هستند. معمولا نان‌هایی که از غلات سبوس‌دار تهیه می‌شوند، منبع بسیار خوب ویتامین B1 به شمار می‌رود. درحالی که در شیر و لبنیات و غذاهای دریایی و بیشتر میوه‌ها این ویتامین به مقدار کم وجود دارد و قندهای تصفیه شده فاقد این ویتامین هستند.»
وی در ادامه افزود: «با توجه به اینکه با تصفیه شدن آرد، سبوس آن جدا می‌شود، مقدار زیادی از تیامین از بین می‌رود. از این رو در آمریکا، محصولاتی چون نان و غلات غنی‌شده با ویتامین B1 هستند که خوشبختانه در کشور ما نیز این روند آغاز شده و در حال حاضر برخی از ماکارونی‌هایی که به بازار عرضه شده با این ویتامین غنی می‌شوند و پیشنهاد می‌شود که خانواده‌ها این نوع محصولات را در سبد غذایی خود بگنجانند.»
این استاد دانشگاه همچنین یادآور شد: «مصرف برخی از مواد مثل الکل و داروهایی چون داروی ضدقند تولازاماید در جذب این ویتامین اختلال ایجاد می‌کند و معمولا کسانی که از الکل استفاده می‌کنند، ویتامین B1 به شدت در بدن آنها تخریب می‌شود.»
این متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی هشدار داد که الکلی‌ها,مبتلایان به ایدز, افراد مبتلا به بیماری‌های گوارشی و کبدی و همچنین خانم‌های بارداری که در طول بارداری دچار استفراغ‌های شدید می‌شوند، بیشتر در معرض خطر کمبود این ویتامین قرار دارند. علاوه بر این، افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی و سالمندانی که از رژیم غذایی فقیر از این ویتامین پیروی می‌کنند و بیشترین نان مصرفی‌شان، نان‌های سفید است و همچنین افرادی که با کوچک کردن معده به دنبال کاهش وزن بوده‌اند همگی در معرض کمبود این ویتامین هستند.»
فرح‌بخش در نهایت با اشاره به اینکه کمبود تیامین منجر به بیماری بری‌بری می‌شود، گفت: «کمبود تیامین در انسان باعث بروز بیماری بری‌بری می‌شود که معمولا با عوارض قلبی-عروقی و عوارض عصبی همراه است. در بیماری بری‌بری اعصاب محیطی تحت تاثیر قرار می‌گیرد و در فرد مبتلا تظاهراتی چون اختلالات قلبی، افزایش ضربان قلب و بزرگ شدن قلب دیده می‌شود که در نهایت به نارسایی قلبی و احتقانی ریوی می‌انجامد.»
