تماس مستقیم با مایع منی، ترشحات مهبل، و بزاق و تبخال تناسلی از فردی به فرد دیگر در طی مقاربت واژن، مقاربت مقعد، قابل سرایت است . عفونت از طریق تماس با اشیاء مانند صندلی توالت یا در آب (مثل استخر و وان گرم) گسترش میابد. هرپس تناسلی مسری است حتی زمانی که هیچ زخم وجود دارند. از آنجا که علائم ممکن است خفیف و یا در زنان در داخل واژن رخ دهد، بسیاری از مردم نمی دانند که تب خال ناحیه تناسلی. اولین شیوع علائم است.
علایم هرپس تناسلی (زنان و مردان) و راه های تشخیصی
با وجود پيشرفت هر روزه دانش پزشکي، هرپس تناسلي همچنان يک بيماري شايعي است که از راه ارتباط زناشويي منتقل محسوب مي‌شود. عامل بيماري نوعي ويروس است که به ويروس تبخال معمولي شباهت دارد. در واقع اين دو ويروس از يک خانواده به نام هرپس هستند. در اين بيماري حملات عود کننده به شکل بروز ضايعات دردناک در پوست و مخاط ناحيه تناسلي رخ مي‌دهد. درباره اين بيماري بيشتر بدانيم تا پيشگيري بهتري انجام دهيم.
علايم هرپس تناسلي شامل تاول‌هاي کوچک و متعدد در نواحي تناسلي است که پس از پاره شدن زخم‌هاي دردناک به جا مي‌گذارند که بهبودي آنها در اولين بار ظهور بيماري ممکن است 2 تا 4 هفته به طول بينجامد. معمولاً اولين عود مجدد، چند هفته و يا چند ماه بعد روي مي‌دهد که به اين دليل که ايمني بدن اين بار آمادگي بيشتري دارد تقريباً هميشه شدت و طول مدت درگيري مجدد، کمتر است. ممکن است درد و سوزش به ويژه در هنگام دفع ادرار وجود داشته باشد. همچنين احساس كسالت، تب و برجسته شدن گره‌هاي لنفاوي ممکن است وجود داشته باشد. پس از بهبود اوليه، بيماري در اثر عواملي مجددا شعله‌ور مي‌شود ولي معمولا عوارض نادر هستند و جاي زخم‌ها نيز معمولاً بر جا نمي‌ماند.
ويروس در بدن باقي مي‌ماند و شرايط مختلفي مانند ضعيف شدن ايمني بدن، استرس، داروهاي ضد سرطان، موجب بروز مجدد زخم‌ها مي‌شود ولي دفعات بروز مجدد در طول يک دوره يک‌ساله به تدريج کمتر مي‌شود. بيماري تنها در افراد دچار نقص ايمني و نوزادان مشکل آفرين است. به همين دليل لازم است تا زنان باردار مبتلا براي جلوگيري از عفونت نوزاد خود، حتماً در اين زمينه با پزشک مشورت کنند.
درمان
دارو را بايد پزشک تجويز کند. بايد از تماس دست با زخم‌ها خودداري شود و براي مصرف داروهاي موضعي مي‌توان از دست‌کش يک بار مصرف استفاده کرد. ارتباط زناشويي در اين مراحل موجب ابتلاي فرد سالم مي‌شود. در حال حاضر روش‌هاي متعددي براي پيشگيري از اين بيماري توصيه مي‌شود ولي هيچ‌يک از اين روش‌ها نمي‌توانند کاملاً قابل اطمينان باشند. بيشتر افراد مبتلا علامت ندارند و يا علايم خفيفي دارند.
پيشگيري
بهترين راه پيشگيري، پرهيز زوجين از ارتباط زناشويي محافظت نشده (يعني بدون کاندوم) است. همچنين زماني که زخم يا تاول وجود دارد، بايد از ارتباط زناشويي خودداري شود و تا بهبودي کامل بايد از رفتن به استخر خودداري شود. اگر عفونت، غيرفعال است، مخصوصاً اگر عود مكرر ضايعات وجود داشته باشد، بايد از كاندوم استفاده شود. در مواردي که مادر مبتلا است، بهترين روش جهت پيشگيري از ابتلاي نوزاد، انجام سزارين به جاي زايمان طبيعي است.
منبع- راسخون
