آنزیم های قلبی پروتئین های آزاد قلب در جریان خون هستند که در هنگام حمله قلبی یا شرایط دیگر باعث آسیب به عضله قلب یعنی میوکارد میشود. آزمایش خون اندازه گیری سطح این آنزیم ها را مشخص میکند و به پزشکان کمک می کند که چه مدت پیش، حمله قلبی رخ داده است. تمام بافت های عضلانی آنزیم های خاص به هنگام آسیب دیدگی مشخص میشود، به طوری که ترکیبی از آنزیم های موجود در خون را نشان میدهد.
آزمایش خون به منظور بررسی آنزیمهای (پروتئینهای) قلبی، (که گاهی‌اوقات آنها را شاخص‌های قلبی نیز می‌نامند، چرا که آسیب به عضله قلب را نشان می‌دهند)، روش مناسبی برای تعیین بسیار زودهنگام آسیب‌های وارده به قلب در اثر حمله قلبی می‌باشد. اگر دچار درد قفسه سینه می‌باشید، پزشکتان ممکن است این آزمایش‌ها را برایتان درخواست کند تا ببیند که آیا آسیبی به قلبتان وارد آمده است یا خیر؟ اگر به علت وجود نشانه‌های هشداردهنده حمله قلبی ، شما به بخش اورژانس مراجعه نمایید، پزشک با استفاده از این روش، احتمال وجود حمله قلبی در شما را بررسی می‌نماید.
مقادیر اندکی از آنزیمهای قلبی درخون افراد سالم یافت می‌شوند. با اینحال، عضله قلب غنی از این آنزیم‌ها بوده و در اثر آسیب عضله قلبی ناشی ازحمله قلبی، در مقادیر بسیار زیادی در خون نشت می‌کنند. آنزیمهای قلبی ممکن است در شروع حمله قلبی (یعنی قبل از اینکه حتی شما متوجه شویدکه دچار حمله قلبی شده‌اید) و قبل ازآسیب بیشتر بافت قلبی، وارد جریان خون شوند.
آنزیمی که معمولاً برای تایید وجود آسیب در عضله قلب اندازه‌گیری میشود ، کراتین‌کیناز (CK) می‌باشد. انواع مختلف CK در عضلات قلبی و در عضلات اسکلتی یافت می‌شوند. آن نوع آنزیمی که دقیق‌ترین شاخص آسیب قلبی می‌باشد، فرمی از CK معروف به CK-MB می‌باشد. سطح CK-MB یافت شده در خون در حدود 6 ساعت بعد از شروع یک حمله قلبی افزایش می‌یابد و بعد از حدود 18 ساعت به اوج خود می‌رسد. اگر دارای علایمی نظیر درد می‌باشید، بررسی این شاخص‌ها تعیین می‌نماید که آیا در شما حمله قلبی رخ داده است یا خیر؟
سایر نشانگرهای قلبی به نام تروپونین‌ها (شامل تروپونین I و تروپونین T) در انقباض عضله قلب نقش دارند و شاخص‌های بسیار حساسی نسبت به آسیب عضله قلب می‌باشند. وجود آنها در خون بیمار ممکن است نشان‌دهنده آسیب بسیار ملایمی به قلب باشد و البته این چیزی است که کراتین‌کیناز قادر به نشان دادن آن نمی‌باشد. تروپونین‌ها به آرامی 4 ساعت پس از شروع حمله قلبی شروع به افزایش می‌کنند و ممکن است تا دو هفته در خون فرد به حالت افزایش یافته باقی بمانند.
میوگلوبین شاخصی است که کماکان از آن برای تشخیص آسیب قلبی استفاده میشود. این نشانگر نسبت به یک نوع از CK کمتر اختصاصی است ولی در عین حال دارای مزایایی هم می‌باشد از جمله اینکه جزء اولین شاخص‌هایی است که بعد از حمله قلبی، یعنی تنها 2 ساعت پس از شروع حمله قلبی افزایش می‌یابند. لذا از آزمایش میوگلوبین می‌توان برای تشخیص حمله قلبی در فردی که از درد قفسه سینه رنج می‌برد، استفاده نمود.
منبع-http://php.rhc.ac.ir