علائم و نشانه های آسم و راه های تشخیصی

آسم بیماری راه های هوایی است که منجر به باریک شدن راه های هوایی  و التهاب در اثر از مواد محرک استنشاقی مانند گرده، ، دود، مواد شیمیایی، وآفات  موجود در هوا بوجود می آید. آسم باریک شدن یا انسداد راههای هوایی است، معمولا قابل برگشت است . قرار گرفتن در معرض مکرر مواد محرک در افراد مستعد می تواند به التهاب مکرر منجر شود. این الگو در نهایت می تواند باعث زخم شدن راه های هوایی شود

شما ممکن است به آسم به عنوان یک بیماری کشنده نگاه نکنید.هنوز هر ساله ، نزدیک 500000 آمریکایی با آسم بستری و و بیش از 4000 نفر می میرند.
آسم یک بیماری مزمن است که زمانی اتفاق می افتد که راه های اصلی هوایی ریه های شما ،لوله های نایچه ، ملتهب شود. ماهیچه های دیواره نایچه ای تنگ شده و خلط زیادی تولید می شود ،و موجب تنگی راه های هوایی شما می شود. این منجر به هر چیزی از یک خس خس ساده ساده تا مشکل در تنفس می شود.در بعضی از موارد ، تنفس شما آنقدر به زحمت می افتد که یک حمله آسم تهدید کننده زندگی می شود. اما آسم یک حالت درمان پذیر است ، و اغلب عود و مرگ ها را می توان در سالهای اخیر جلوگیری کرد، دانشمندان فهم بهتری از علت آسم را یافته اند. داروهای جدید برای جایگزینی با داروهای استاندارد بوجود آمده . تاکید بیشتر همچنین اکنون بر اداره وضعیت شما استوار است، خیلی از مردم دیابت خود را با انسولین اداره می کنند. بعلاوه، شما و پزشک شما می توانید با هم برای کنترل بر آسم خود کار کنید، و شانس خطر حملات شدید را کم و کمک به یک زندگی طبیعی کنید.

علائم و نشانه ها
علائم و نشانه های آسم می تواند از محدوده ملایم تا شدید باشد .شما ممکن است فقط گاه گاهی فقره هایی از آسم با نشانه های متوسط ، کوتاه مدت مانند خس خس تجربه کنید.شما همچنین اغلب اوقات سرفه و خس خس به زور دارید،  یا در می یابید که بعد از در معرض قرار گرفتن با تشدید کننده های آسم مانند گرده ها ، کپک ها یا سیگار کشیدن نشانه های شما بدتر شده .در موارد شدید ، یک حمله آسم موجب نفس نفس زدن برای هوا می شود.
تمام حملات آسم یک هشدار می دهد. یاد گرفتن تشخیص علائم هشدار و درمان نشانه ها هر چه زودتر می تواند کمک به جلوگیری از حملات یا نگه داشتن آنها از بدتر شدن می کند.
علائم و نشانه های هشدار در بالغین:
–          افزایش تنگی نفس یا خس خس
–          به هم خوردن خواب به علت تنگی نفس، سرفه یا خس خس.
–          تنگی سینه یا درد
–          افزایش احتیاج به مصرف گشاد کننده های نایچه – داروها یی که راه های هوایی را باز می کند بوسیله شل کردن ماهیچه های اطراف.
–          سقوط میزان جریان هوا که بوسیله جریان سنج اندازه گیری می شود، یک وسیله ساده و ارزان که اجازه به شما می دهد که عمل ریه خود را تحت نظر بگیرید.
علائم و نشانه های هشدار در بچه ها:
–          صدای سوت یا خس خس وقتی که بچه شما هوا بیرون می دهد.
–          سرفه، بخصوص اگر سرفه پشت سر هم و در اضطراب و گرفتگی اتفاق افتد.
–         بیدار شدن در شبها با سرفه یا خس خس
–          تنگی نفس، که ممکن است اتفاق افتد یا نیفتد وقتی که بچه شما ورزش می کند.
–          احساس تنگی در سینه بچه شما

علل ابتلا به آسم
شما احتمالا دچار اسم خواهید شد اگر شما زمینه ارثی به بیماری و حساسیت به آلرژی زاها یا تحریک کننده ها در محیط خود داشته باشید. در حقیقت ، التهابی که موجب اسم می شود راه های هوایی شما را بیش از حد حساس به دامنه وسیعی از برانگیزنده های محیطی می کند. اسم می تواند در هر سنی اتفاق افتد. اگر شما کمتر از 30 سال سن دارید، آسم شما احتمالا به وسیله آلرژن ها برانگیخته می شود.خیلی از مردم بالاتر از 30 سال با آسم همچنین حساس به ذرات موجود در هوا هستند. برای بعضی از افراد با آسم ، بخصوص بالغین مسن تر ، حساسیت های تنفسی به نظر نم آید که نقشی بازی کنند. در عوض در معرض تحریک کننده ها قرار گرفتن مانند ویروس ها، سیگار کشیدن، هوای سرد ، و حتی فشارهای هیجانی می تواند خس خس را برانگیزد. در بیشتر موارد اگرچه، آسم نتیجه ای از ترکیب پاسخ های حساسیتی و غیر حساسیتی است. شما ممکن است واکنش به یکی یا بیشتر از برانگیزنده های زیر داشته باشید:
–          حساسیت زا ها ، مانند گرده ، سوسک حمام و کپک قارچی .
–          آلاینده ها ی هوا و محرک ها.
–          سیگار کشیدن و در محیطی که سیگار می کشند بودن.
–          عفونت های تنفسی ، شامل سرماخوردگی.
–          تلاش بدنی ، شامل ورزش.
–          هوای سرد.
–          برخی داروها ، شامل بتا بلوکرها ، آسپرین و دیگر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی.
–          سولفیت ها – نگهدارنده هایی که به بعضی از غذاهای فاسد شدنی اضافه می شود.
–          بیماری بازگشت مواد از معده به مریgasteroesophageal reflux(GERD) ، وضعیتی که در آن اسیدهای معده به داخل مری شما بر می گردد.GERD ممکن است حمله آسم را برانگیزد یا یک حمله را وخیم تر کند.
–          سینوزیت.

عوامل خطر
به دلایلی که کاملا قابل فهم نیست ، تعداد موارد اسم به طرز عجیبی در دهه اخیر افزایش یافته است. بخصوص در میان بچه هایی که در داخل شهرها زندگی می کنند.تقریبا 14 ملیون آمریکایی آسم دارند ، که از این تعداد بیش از 6 ملیون بچه ها  هستند.
در حقیقت، آسم شایعترین بیماری مزمن اطفال است. در میان بچه های کوچکتر ، آسم بیشتر در پسرها نسبت به  دخترها شایع تر است. اما بعد از بلوغ آسم در دخترها شایعتر است.
تحقیقات تعدادی از عواملی را یافته که شانس شما را برای تبدیل به آسم افزایش می دهد. اینها شامل:
– زندگی در مناطق شهری ، بخصوص داخل شهرها ، که تماس با خیلی از آلاینده های محیطی را افزایش می دهد.
– در معرض قرار گرفتن محیط هایی که سیگار می کشندsecondhand smoke.
– در معرض برانگیزنده های شغلی قرار گرفتن، مانند مواد شیمیایی که در کشاورزی و آرایش مو ، و در رنگ آمیزی ، فولاد، پلاستیکها ،و وسایل الکترونیکی استفاده می شود.
– داشتن یک یا هر دو والدین با آسم
– عفونتهای تنفسی در بچگی
– وزن پایین هنگام تولد
– چاقی
– بیماری برگشت مواد از معده به مریGERD

موارد نیازمند مشاوره پزشکی
1- اگر شما فکر می کنید که آسم دارید. خس خس ، مشکل تنفسی ، درد یا تنگی در سینه ، سرفه کردن بدون نشانه های دیگر ممکن است همگی علائم و نشانه های آسم باشد. خس خس ، بخصوص ف یک نشانه متداول آسم در بجه ها است.با این حال برخی از بچه ها با آسم هرگز خس خس نمی کنند .در عوض ، آنها سرفه های پشت سر هم اسپاسم گونه که بخصوص در شب ها بدتر می شود .اگر شما یا فرزندتان سرفه های مکرر دارید که بیش از چند روز طول می کشد یا دیگر علائم و نشانه های آسم ، پزشک خود را ملاقات نمایید.
2- اگر شما میدانید که آسم دارید. در باره راه های برخورد با بیماری خود با پزشک خود صحبت کنید.مانند یک تیم کار کنید شما و پزشکتان تا بتوانید یک برنامه برای کمک به شما در کنترل علائم و نشانه ها داشته باشید، از یک حمله پیشگیری یا از پیشرفت یک حمله جلوگیری کنید. سعی در درمان خودسرانه آسم نداشته باشید. اغلب مرگهای آسم در نتیجه نبود یک درمان خاص است.
3- اگر داروهای شما کارآیی ندارند. بعضی اوقات داروهای شما راحتی را که شما نیاز دارید به شما پیشکش نمی کند. مطمئن باشید که با پزشک خود تماس بگیرید اگر داروها با دوز تجویز شده کارآیی برای شما ندارد.در بعضی موارد شما ممکن است قادر به استفاده صحیح از میزان سنج دارویی استنشاقی خود نباشید.سعی نکنید که مشکلات را از طریق استفاده بیشتر از داروها حل کنید _ استفاده بیش از حد از استنشاق کننده ها یا گرفتن زیادی داروها می تواند خطرناک باشد.

غربالگری و تشخیص
تشخیص آسم می تواند مشکل باشد. علائم و نشانه ها می تواند دامنه ای از ملایم تا خیلی شدید و اغلب شبیه به دیگر وضعیت ها ، شامل آمفیزم ، نارسایی احتقانی اولیه قلب یا عدم کارآیی تارهای صوتی(عدم کارآیی اتفاقی حنجره)- یک مشکل با تارهای صوتی که معمولا  تمایل به خانمها دارد.
به منظور رد کردن اینها و دیگر وضعیت های احتمالی ، پزشک شما از چند محتملا از چند آزمایش برای رسیدن به تشخیص استفاده می کند. در بیشترین موارد از شما خواسته می شود که یک تاریخچه کامل پزشکی در اختیار قرار دهید و یک معاینه جسمی بشوید. شما همچنین یک تست عملکرد ریوی انجام دهید که چقدر هوا به داخل و خارج حرکت می کند زمانی که شما تنفس می کنید.
دو تا از شایعترین وسایلی که عملکرد ریه را اندازه می گیرند اسپیرومتر spirometer  و peakflow meters هستند. شما می توانید از جریان سنجpeak flow meter استفاده کنید که کمک به یافتن افزایش های ریز ودقیق در انسداد راه های هوایی می شود قبل از اینکه شما متوجه نشانه ها شوید. اگر قرائت ها پایین تر از معمول بود ، علامتی است از اینکه آسم شما ممکن است نزدیک به عود باشد. پزشک شما می تواند دستورالعمل هایی به شما بدهد که چگونه با قرائت های پایین اقدام کنید.
تست های عملکرد ریوی معمولا قبل و بعد از گرفتن یک دارو که به نام گشاد کننده برونش(نایچه) برای باز کردن راه های هوایی انجام می شود.اگر عملکرد ریه شما با استفاده از یک گشاد کننده برونش بهبود یافت ، احتمالا اسم دارید.
در بعضی از موارد پزشک شما ممکن است یک چالش متاکولین برونشی(نایچه ای)methacholine bronchial challenge انجام دهد. اگر شما آسم دارید ، استنشاق یک برانگیزاننده شناخته شده به نام متا کولین موجب یک تنگی خفیف در راه های هوایی شما شده ، که می توان با تست عملکرد ریوی اندازه گرفت.
نتایج معاینه بالینی شما و تست های تشخیصی می تواند کمک به پزشک شما در طبقه بندی اینکه آسم شما در چه شدتی است می کند، که تعیین می کند که چطور باید درمان شود.

رده بندی اصلی آسم
–          ملایم متناوب. Mild intermittent این ملایم ترین شکل آسم است. وقتی که تحت کنترل نباشد ، موجب نشانه هایی تا 2 روز در هفته و 2 شب در ماه می کند.
–          ملایم ماندگار. Mild persistent   شما دارای این شکل از آسم می باشید اگر شما نشانه های بیش از 2 شب در ماه و بیش از 2 بار در هفته داشته باشید، ولی نه بیش از یکبار در یک روز.
–          متوسط ماندگارModerate persistent .  وقتی که کنترل نشود ، این نوع آسم متوسط ماندگار ایجاد نشانه های روزانه و بیش از یک شب در هفته می کند.
–          شدید ماندگار. Sever persistent این شدید ترین شکل آسم است، موجب نشانه هایی در خلال روز شده در اغلب روزها و خیلی از اوقات در شب ها.

عوارض
آسم سالیانه باعث از دست رفتن ملیون ها روز درسی و کاری می شود.آسم همچنین از دلایل مکرر مراجعه به اورژانس ها و بستری در بیمارستان ها است.شما می توانید خطر آسم شدید را با مطمئن شدن از اینکه آسم شما خوب کنترل شده است و با دانستن چگونگی تشخیص و درمان حملات قبل از وقوع آن.
کنترل کردن آسم شما همچنین می تواند از اثرات جانبی جدی که ممکن است همراه استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای خوراکی و تزریقی که اغلب اوقات برای به حالت تثبیت در آوردن آسم های شدید بکار می رود  جلوگیری کند.  استفاده از کورتیکو استروئیدهای استنشاقی ، که دارای عوارض جانبی کمتری هستند ، می تواند به شما برای کاهش نیاز به دیگر اشکال این داروها کمک کند.

درمان
تعدادی از داروهای منحصر به فرد برای آسم وجود دارد ، و خیلی از آنها به صورت ترکیبی با دیگران استفاده می شود. پزشک شما می تواند کمک به شما برای تصمیم گیری اینکه کدام انتخاب برای شما بهترین است بر اساس سن و شدت بیماری کند. بطور کلی ، چهر شکل از درمان ها عبارتند از:
–          داروهای کنترل کننده طولانی مدت. اینها بر اساس منظم برای کنترل نشانه های مزمن و پیشگیری از حملات استفاده می شود
–          داروهای تخفیف دهنده سریع. Quick-relief medication  شما از اینها بر اساس نیاز برای تخفیف سریع ، کوتاه مدت نشانه ها در خلال حمله استفاده می کنید.
–         تزریق های ایمنی درمانی(immunotherapy) و حساسیت زدایی(desensitization) از آلرژی.
اینها حساسیت بدن را به حساسیت زاهای مخصوص کم می کند
–          آنتی بادی هایAnti-igE monoclonal  اینها برای جلوگیری از واکنش سیستم ایمنی شما از واکنش به آلرژن ها طراحی شده است.

داروهای کنترل کننده طولانی مدت
کورتیکو استروئیدهای استنشاقی : این داروهای ضد التهاب موثرترین داروها برای آسم هستند.آنها کاملا متفاوت از استروئیدهای آنابولیک هستند، که بعضی از ورزشکاران از آن سوء استفاده می کنند.آنها التهاب را در راه های هوایی شما کاهش داده و از نشت مایع توسط عروق خونی به داخل بافت راه های هوایی جلوگیری می کند.
کورتیکو استروئیدها کمک به کاهش تعداد حملات شما شده و میزان دوز داروهای دیگر که شما ممکن است برای آرام کردن نشانه های خود استفاده می کنید را پایین می آورد.چون کورتیکواستروئیدهای استنشاقی بیشتر اشکال آسم را کنترل می کند با آزاد کردن دارو مستقیما به داخل راه های هوایی شما، آنها خطر کمتری از عوارض جانبی دارند. کورتیکواستروئیدهای استنشاقی شامل Fluticasone(flovent),budenoside(Pulmicort),triamcinolon(Azmacort),flunisolide(Aerobid)& (Qvar)beclometasone  . Advair Diskus یک داروی استنشاقی ترکیبی است شامل Fluticasone و salmeterol
کورتیکو استروئیدهای استنشاقی ممکن است بر رشد برخی از کودکان تاثیر گذارد.اگر فرزند شما این داروها را مصرف می کند ، میزان رشد او را به صورت منظم تحت نظر داشته باشید. استفاده طولانی مدت از کورتیکو استروئیدهای استنشاقی ممکن است اندکی خطر نازکی و کبودی پوست را افزایش دهد.
اگر شما از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی که با دوز اندازه گیری شده استmetered-dose-inhaler استفاده می کنید ، حتما از یک فاصله انداز یا غرغره با آب بعد از آن استفاده کنید.مهم است که این آب دهان را دور بریزید. این میزان دارویی را که میتواند بلعیده و جذب بدن توسط معده شود را کاهش می دهد. آن همچنین عوارض جانبی را کاهش می دهد، مانند قرمزی و تحریک حلق و دهان و عفونت های قارچی دهانی(برفک).

داروهای طولانی اثر beta-2 agonist : این داروها قسمتی از گروه داروهایی موسوم به گشاد کننده های برونش هستند ، که راه های هوایی تنگ شده را باز می کنند.این داروها مانند salmeterol(Servent Diskus) و formoterol(Foradil) حداقل 12 ساعت تاثیر دارند. آنها برای کنترل آسم متوسط و شدید و جلوگیری از نشانه های شبانه ، و همچنین قبل از ورزش یا تنفس در هوای سرد استفاده می شوند.Salmeterol یا formoterol پیوسته با یک برنامه منظم با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی ترکیب شده  است
تعدیل کننده های لوکوترینLeukotriene modifiers:  این داروها باعث کاهش تولید یا وقفه عمل لوکوترین می شود، ماده ای که به وسیله سلولها  در ریه های شما در خلال یک حمله آسم آزاد می شود. لوکوترین باعث می شود که غشائ داخلی راه های هوایی شما ملتهب شود ، که به نوبه خود موجب خس خس ، تنگی نفس، و تولید خلط می شود. تعدیل کننده های لوکوترین شامل montelukast(Singulair) و Zafirlukast(Accolate) هستند. در استفاده همراه با دیگر داروها مانند کورتیکواستروئیدهای استنشاقی تعدیل کننده های لوکوترین کمک به پیش گیری از بیشتر حملات می کنند. اگر چه به طور عموم نه به اندازه تاثیر کورتیکو استروئیدهای استنشاقی ، تعدیل کننده های لوکوترین یک انتخاب هستند اگر شما آسم ملایم دارید و می خواهید از کورتیکو استروئیدها اجتناب کنید.
Cromolyn and nedocromil : اگرچه آنها برای هر کسی موثر نیستند، استفاده روزانه از کرومولین استنشاقی (Intal) یا ندوکرومیل(Tilade)  ممکن است کمک به پیشگیری از حملات آسم ملایم تا متوسط کنند. در بعضی موارد آنها همچنین ممکن است کمک به پیشگیری از آسم به وسیله ورزش شود اگر شما یک ساعت قبل از هر فعالیت شدیدی مصرف کنید.
تئوفیلین Teophylline(Uniphyl):  شما این گشاد کننده برونش را در شکل قرص هر روز استفاده می کنید . این بخصوص برای از بین بردن نشانه های شبانه آسم کمک کننده است. اما تئوفیلین ممکن است موجب عوارض جانبی ، مانند تهوع ، استفراغ ، دردهای شدید شکمی ، اسهال ، بازگشت اسید به مری،گیجی، ضربانات تند و نامنظم قلب ، و ناآرامی شود. اگر شما تئوفیلین مصرف می کنید، آزمایش های منظم خون برای اطمینان از گرفتن دوز مناسب نیاز دارید.

دارو های سریع برطرف کننده علایم
داروهای سریع برطرف کننده بعضی از مواقع موسوم به داروهای رهایی بخش است چون آنها می توانند نشانه های یک حمله آسم را متوقف کنند. این داروها به مقداری که مورد نیاز است استفاده می شوند، اما آنها خیلی موثر هستند اگر زمانی که شما شروع اولین علائم و نشانه های آسم را حس می کنید، مانند سرفه،خس خس، تنگی سینه و تنگی نفس آنها را استفاده کنید.
کوتاه اثر موافق بتا-2  Short- acting beta-2 agonists: این گشاد کننده های برونش شروع به کار می کنند در خلال دقیقه ها و برای چهار تا شش ساعت طول می کشد.اما آنها نمی توانند از بازگشت نشانه ها پیشگیری کنند.شایع ترین داروها شامل albuterol(Proventil,Ventolin) و Pirbuterol(Maxair) هستند.
اتروونتIpratropium(Atrovent):   پزشک شما ممکن است ایت داروی آنتی کولی نرژیک را برای رهایی فوری از نشانه های آسم شما  بکار ببرد.
کورتیکو استروئیدهای خوراکی و داخل رگی: این کورتیکو استروئیدها شامل پردنیزولون، متیل پردنیزولون، هیدروکورتیزون و دیگران است و حملات اسم حاد یا آسم خیلی شدید را درمان می کنند. استفاده طولانی مدت از این داروها می تواند موجب عوارض جانبی جدی، شامل آب مروارید، از دست رفتن مواد معدنی استخوان(استئوپروز) ، ضعف ماهیچه ای، کاهش مقاومت به عفونت، افزایش فشار خون و نازک شدن پوست شود.

ایمنی درمانی
اگر شما آسم آلرژیک دارید که نمی تواند به سادگی با پرهیز از حساسیت زاها و استفاده از دارو کنترل شود، تزریق های حساسیت زدایی (ایمونو تراپی) ممکن است به شما کمک کند.شما با تست های پوستی برای مشخص کردن آلرژن هایی که موجب بیشترین مزاحمت برای شما شده است شروع می کنید، و به دنبال آن یک سری از تزریق های درمانی که حاوی مقدار کم از این آلرژن هاست . شما معمولا این هر هفته یک بار برای چند ماهی دریافت می کنید، سپس هر ماه برای یک دوره 3 تا 5 ساله . به مرور زمان ، شما باید حساسیت خود را به آلرژن ها از دست می دهید.ایمنی درمانی برای هر فردی نیست. گمان می رود که بهترین نتیجه را اگر آسم حساسیتی دارید خواهید برد.بعلاوه ، ایمنی درمانی دارای خطر واکنش حساسیتی نسبت به تزریق است.واکنش های تهدید کننده زندگی نادر ولی امکان پذیر است.

Anti-igE monoclonal antibodies
اگر شما آلرژی دارید، سیستم ایمنی شما تولید آنتی بادی های از نوع IgE برای حمله به موادی عموما موجب هیچ زیانی نمی کند، مانند گرده ،ذرات گرد کرم پنیر و شوره حیوانات خانگی. Omalizumab(Xolair) می تواند تعداد حملات آسم را کم کند که شما به وسیله بلوک کردن عمل این آنتی بادی ها تجربه می کنید.آن راهی که سیستم ایمنی شما نمی تواند بیدرنگ واکنش نشان دهد و موجب التهابی شود که تنفس را مشکل می کند.
پزشک شما ممکن است Xolair  را اگر شما آسم آسم متوسط تا شدید دارید و به وسیله یک آلرژی تولید شده است توصیه کند، اگر تمام دیگر درمان ها شکست خورد و اگر شما حداقل 12 سال سن دارید.
Xolair به وسیله تزریق هر 2 تا 4 هفته به بدن تحویل می شود. خطرات شامل احتمال واکنش شدید در خلال 2 ساعت از گرفتن تزریق و احتمال ارتباط با سرطان است. این ارتباط بطور جاری در حال تحقیق است. همچنین، اگر شما حامله هستید یا در حال شیر دادن هستید، به پزشک خود بگویید به علت اینکه xolair می تواند ایجاد عوارض کند.

پیشگیری
بهترین راه پیشگیری از آسم شناسایی و پرهیز از حساسیت زا ها و محرک های داخل و خارج خانه است . ساده ترین گفته که انجام پذیر است چون هزاران آلرژن و محرک بیرونی وجود دارد- حفظ مسافت از آلاینده ها و کپک ها ، هوای سرد ، آلودگی هوا که می تواند حملات شما تشدید کند.تعدادی از آلرژن های داخلی ، شامل ذرات کرم پنیر ، سوسک حمام، شوره حیوانات خانگی و کپک ها، می توانند چنین کاری را انجام دهند.یک محرک شایع آسم کشیدن سیگار است. اگر شما آلرژن ها و محرک های داخلی و خارجی را کاهش دهید، برخورد با آسم می تواند چالش برانگیز باشد.این خیلی از اوقات ناز به ارتباطات پیشرونده و کار تیمی با پزشک شما دارد . ولی با کار کردن باهم ، شما و پزشکتان می توانید یک برنامه قدم به قدم برای زندگی با وضعیت خود بریزید. بعلاوه برای شناخت و دوری کردن از برانگیزاننده ها، خود را با رفتارهای زیر منطبق کنید:
– ایجاد یک برنامه کاری. با پزشک و تیم مراقبتی سلامت خود ، یک طرح از جزئیات بنویسید برای گرفتن داروهای نگهدارنده maintenance و برخورد با یک حمله آسم. سپس مطمئن باشید که برنامه خود را دنبال می کنید. آسم یک وضعیت مداوم است که نیاز به نظارت منظم و درمان دارد. داشتن کنترل بر درمان خود می تواند ایجاد احساس کنترل بیشتر در زندگی شما به طور عموم داشته باشد.
– نظارت کردن بر تنفس خود. مانند خیلی از مردم ، شما ممکن است علائم یک حمله قریب الوقوع  خود را تشخیص دهید، مانند سرفه ناچیز ، خس خس کردن یا تنگی نفس . ولی به علت اینکه عمل ریه شما ممکن است کاهش یابد قبل از اینکه شما متوجه هر علائم و نشانه ای شوید ، به صورت منظم مقدار هوای بیرون دهنده را با دستگاه peak flow meter خانگی اندازه گیری کنید.
– حملات را زود درمان کنید. اگر شما سریع عمل کنید ،شما کمتر یک حمله شدید دارید. شما همچنین نیاز به داروی زیاد برای کنترل نشانه های خود ندارید. وقتی که peak flow meter کاهش نشان می دهد به شما هشدار می دهد که یک حمله قریب الوقوع است، داروهای خود را بر اساس تجویز مصرف کنید و بلافاصله هر گونه فعالیت را متوقف کنید که ممکن است موجب کشیدن حمله آسم شود. اگر نشانه های شما بهبود نیافت ، کمک پزشکی دریافت کنید همانگونه که در برنامه عملیاتی شما دستور داده شده.

مراقبت های فردی
اگر چه خیلی از افراد تکیه به داروها برای کنترل نشانه ها و کنترل التهاب می کنند ، شما می توانید چند چیز را بر روی خودتان انجام دهید تا تمامی سلامتی خود را نگهدارید و احتمال حمله را کاهش دهید:
– ورزش: شما نباید بی تحرک باشید اگر آسم دارید. ورزش منظم می تواند موجب قوی شدن قلب و ریه شما شود در نتیجه آنها مجبور به کار خیلی زیاد نیستند. هدف 30 دقیقه ورزش برای اغلب روزها است.اگر شما غیر فعال بوده اید ، به آهستگی شروع کنید و سعی کنید فعالیت خود را به مرور زمان بیشتر کنید . در خاطر داشته باشید که ورزش در هوای سرد ، مانند اسکی کردن،بیشتر موجب خس خس کردن می شود. اگر در هوای سرد ورزش می کنید، یک ماسک صورتی بپوشید که هوایی را که تنفس می کنید گرم کند. و ورزش نکنید اگر درجه حرارت زیر صفر است. فعالیت هایی مانند گلف ، قدم زدن و شنا کمتر موجب بروز حملات میشوند ، اما در مورد هر برنامه ورزشی با پزشک خود صحبت کنید.
–  از دستگاه تهویه خود استفاده کنید. این کمک به شما می کند که تماس با گرده های هوا از درختان ، علف ها و علف هرزه ها را کاهش دهید. تهویه هوا همچنین رطوبت داخل را کاهش می دهد و می تواند تماس با ذرات کرم پنیر کاهش دهد. اگر شما تهویه هوا ندارید ، تلاش کنید که دریچه های خود را در فصل گرده افشانی ببندید .
– گندزدایی کردن دکور خود. گرد و خاک را کم کنید که موجب تشدید نشانه ها در شب می شود با یک دستمال کشیدن ساده اتاق.
– نگهداری حد مطلوب رطوبت. رطوبت را در داخل خانه و محل کار در حد پایین نگه دارید. اگر شما در یک ناحیه آب و هوایی مرطوب زندگی می کنید، با پزشک خود در مورد استفاده از رطوبت زدایی صحبت کنید.
– هوای داخل را تمیز نگه دارید.سالی یکبار تهویه هوای خود را توسط شرکت مخصوص برای سودمندی چک کنید. فبلتر تهویه هوا و کوره خود را بر طبق دستورالعمل سازنده تعویض کنید. همچنین فیلتر ذرات ریز را داخل تهویه خود کار بگذارید. اگر از رطوبت ساز استفاده می کنید ، روزانه آب را تعویض نمائید.
– شوره حیوانات خانگی را کاهش دهید. اگر شما حساسیت به شوره دارید ، از حیوانات خانگی با پشم و پر دوری کنید. داشتن حیوانات خانگی که به طور منظم حمام داده می شوند و آرایش می شوند همچنین موجب کاهش میزان شوره در محیط شما می شود.
– تمیز کردن منظم. حداقل هفته ای یکبار خانه خود را تمیز کنید. به علت اینکه تمیز کردن موجب به حرکت در آمدن گرد و خاک می شود ، بنابر این ماسک بپوشید یا فرد دیگری تمیز کند.
– استفاده از لنزهای تماسی را کاهش دهید. سعی کنید عینک را جایگزین لنز های تماسی کنید وقتی که میزان گرده در هوا زیاد است.دانه های گرده می توانند زیر لنز ها گیر بیفتند

مهارت های کنار آمدنی
آسم چالش های فیزیکی زیادی را پیشکش می کند ، اما همچنین می تواند موجب دیگر پریشانی ها شود . شما ممکن است گاهی از اوقات احساس بیهودگی، خشم یا افسردگی کنید برای دوری جستن از برانگیزاننده های محیطی به علت اینکه شما نیاز دارید که به فعالیت های معمول خود باز گردید.شما همچنین ممکن است احساس از کار باز ماندن کنید یا شرمسار شوید به خاطر نشانه های بیماری و یا با پیچیدگی مدیریت کارهای روزمره  . اما آسم یک وضعیت محدود کننده و افسرده کننده نیست. بهترین راه برای فائق آمدن بر اضطراب و احساس بیچارگی فهمیدن وضعیت خود و کنترل داشتن بر درمان شما است. در اینجا چند پیشنهاد آمده که ممکن است کمک کننده باشد:
– چیزهایی که نشانه های شما را تشدید می کند مشخص نمایید. این می تواند یکی از مهمترین راه های کنترل بر زندگی شما باشد. همچنین مرتبا از peak flow meter  استفاده کنید و برنامه عملیاتی را برای استفاده از داروها و مدیریت حملات استفاده کنید
– استراحت دادن به خود. بین کارها استراحت داشته باشید و از فعالیت هایی که نشانه های شما را بدتر می کند پرهیز کنید.
– داشتن لیست کارهایی که روزانه باید انجام داد. این کمک به شما می کند که احساس دستپاچگی و در هم شکستگی نکنید. پاداش دادن به خود برای پیشرفت و رسیدن به هدفهای ساده
– با دیگران صحبت کنید در مورد وضعیت خود. چت روم ها و تابلوهای پیام گذاری در اینترنت یا گروه های حمایتی در محیط شما می تواند شما را در ارتباط با افرادی که با چالش های مشابه درگیر هستند قرار دهد و به شما بفهماند که شما تنها نیستید. اگر شما یک بچه با آسم دارید ، تشویق کننده و حامی او باشید. توجه خود را متوجه چیزهایی کنید که بچه شما می تواند انجام دهد ، نه چیزهایی که او نمی تواند انجام دهد.معلمان، مدرسه، پرستاران، مربیان، دوستان، و خویشاوندان را در کمک به مدیریت وضعیت آسم فرزند خود درگیر کنید.

منبع-http://www.sportmedicine.ir