ماریجونا از سری مواد مخدری که امروزه در بین جوامع مختلف استفاده بیشتر و همه گیر تری نسبت به دیگر مواد مخدر دارد. تحقیقات انجام شده نشان داده است که استفاده بیش از حد از این ماده باعث افزایش یک نوع پروتئین خاص در بدن و در نهایت بالا رفتن احتمال خطر سکته مغزی می شود. این اتفاق از دسته آسیب های دراز مدت ماری جوآنا است.
اين پژوهشگران به ميزان يك پروتئين خون را در 18 نفر از مصرفكنندگان درازمدت ماريجوآنا با ميزان اين پروتئين در خون 24 نفر كه ماريجوآنا مصرف نميكردند، مورد مقايسه قرار دادند.
ميزان اين پروتئين كه آپوليپوپروتئين C-III نام دارد در مصرفكنندگان ماريجوانا 30 درصد بالاتر از افرادي بود كه ماريجوآنا مصرف نميكردند.
اين پروتئين در سوخت و ساز تريگليسريدها – يك نوع چربي خون- دخالت دارد و ميزان بالاتر آن باعث افزايش ميزان تريگليسريدها در خون ميشود. ميزان بالاي تريگليسريدها در خون با سخت و ضخيمشدن ديواره شريانها و افزايش خطر سكتهمغزي، حمله قلبي و بيماري قلبي ارتباط دارد.
مصرفكنندگان ماريجوآنا در اين بررسي به طور متوسط 78 تا 350 سيگار ماريجوآنا در هفته دود ميكردند كه مصرف بسيار بالايي به حساب ميآيد.
به گفته اين پژوهشگران ماده فعال موجود در ماريجوآنا كه تتراهيدروكانابينول (THC) نام دارد، با تحريك بيش از حد گيرندههاي ماريجوآنا در كبد به توليد بيش از حد اين پروتئين خوني ميانجامد.
اين پژوهشگران ميگويند يافتههاي آنها بيانگر آن است كه مصرف درازمدت ماريجوآنا ميتواند عوارض جانبي فراتر از اثرات شناختهشده قبلي آن بر مغز مانند اختلال در يادگيري، اختلال در يادسپاري و ناهنجاريهاي ادراكي داشته باشد.
مارى جوانا، حشيش و روغن حشيش همگى از گياه كانابيس گرفته مىشوند. THC ماده اصلى روان گردان موجود در مارى جوانا یا حشیش است.