چگونه می توانیم بهترین پدر و مادر باشیم و نقش خود را به خوبی ایفا کنیم و در تربیت فرزندمان به نحو احسنت عمل کنیم اخلاق و رفتار والدین به طور کلی به چند دسته تقسیم می شوند
والدین مسامحه‌کار: والدی مسامحه کار یک سبک دیگر از الگوهای ارتباطی والد و فرزند است که آن را می‌توان نقطه مقابل والدی مستبد دانست. این قبیل از پدر و مادرها روی اجرای قوانینشان مصر و قاطع نیستند. آنان تمایل دارند که نسبت به نیازهای فرزندانشان گرم و پذیرا باشند اما حد و مرزهای کمی برای آنها قایل می‌شوند.
آنان کنترل‌گر نیستند و اگر قوانینی را وضع می‌کنند به ندرت آنها را به مدت طولانی اجرا می‌کنند. این والدین بیش از همه الگوهای والدی، فرزندانی بار می‌آورند که کمتر به خود متکی، جستجوگر، خودکنترل کننده هستند و کمتر به والدین خود به عنوان افرادی معتبر احترام می‌گذارند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که این شیوه تربیتی تاثیری روی میزان رفتارهای مجرمانه بچه‌ها ندارد.
والدینی که به فرزندانشان احساس گناه القا می‌کنند. این هم یکی دیگر از روش‌هایی است که پدر و مادرها به جای اعمال محدودیت‌های مستقیم برای کنترل کردن بچه‌ها از آن استفاده می‌کنند. برای مثال مرتب به آنها گوشزد می‌کنند که چقدر برای بزرگ کردنشان زحمت می‌کشند و کارهای آنان چقدر سبب خسران خانواده است یا اینکه چقدر از رفتارشان خجالت زده شده‌اند.
پژوهشگران در تحقیقی روابط متقابل حدود 150 کودک با والدین و معلم‌هایشان را از کلاس اول دبستان با مشاهده گزارشات روزانه آنها بررسی کردند و دریافتند در روزهایی که والدین احساس گناه بیشتری به کودکانشان القا می‌کنند، میزان بالایی از پریشانی و عصبانیت را حتی تا روز بعد در بچه‌ها می‌توان مشاهده کرد. به گفته آنان این روش مختص والدینی است که خود مضطرب هستند و این رفتار چه از طرف مادر و چه پدر سبب افزایش اضطراب روزانه بچه می‌شود؛ اما خصوصا نقش پدر در این رابطه بسیار مهم است.
والدین مقتدر، راهی برای به فرمان در آوردن بچه‌ها: پژوهشگران دانشگاه نیو همپشایر در کنار معرفی دو سبک والدی «مستبد» و «سهل‌گیر» سبکی موثر برای ایجاد احترام دوطرفه بین والد و فرزند معرفی کردند که می‌توان آن را والدی مقتدر نام نهاد.
والدین مقتدر اگرچه افرادی قاطع و کنترل‌گر هستند اما در کنار این رفتار، معذورات و نیازهای بچه‌ها را هم به گرمی می‌پذیرند. آنها پذیرای یک ارتباط دوسویه هستند که در آن برای بچه‌ها توضیح می‌دهند که چرا برای آنها چنین قوانینی تعیین کرده‌اند و همچنین به نظرات آنها در مورد این قوانین گوش می‌دهند و در نتیجه اعتماد آنها را جلب می‌کنند و نزد آنان برای خود اعتبار به وجود می‌آورند.
در واقع اگر والدین نمی خواهند برای اجرا شدن قوانینشان به سیستم تنبیه و پاداش تکیه کنند و بچه‌ها حتی در زمانی که پدر و مادرشان حضور فیزیکی ندارند از قوانینی که وضع کرده‌اند پیروی کنند؛ باید حقانیت خود و حرف‌هایشان را به آنان اثبات کنند.
در حقیقت افرادی که پدر و مادرشان را به عنوان افرادی موثق و مورد اطمینان قبول دارند کمتر مرتکب خلاف و بزه می‌شوند، بنابراین والدی مقتدر تاثیرگذارتر از سایر سبک‌هاست زیرا این سبک افراد را مشتاق‌تر می‌کند تا تلاش والدینشان را برای اجتماعی کردن آنها بپذیرند و همچنین احساس التزام می‌کنند که به آنچه پدر و مادرشان به آنها می‌گویند گوش دهند.
در پایان می‌توان گفت اعتمادسازی در فرزندان و ایجاد احساس حقانیت در آنها یک مکانیسم مهم در تاثیرگذاری سبک‌های فرزندپروری روی رفتار بزرگسالان است و والدی مقتدر بیش از والدی مستبد یا سهل گیر که به احساس حقانیت پدر و مادر آسیب وارد می‌کند، والدین را در کنترل فرزندانشان یاری می‌کند.HealthDay
