بیماران دیابتی چه نکاتی را برای مراقبت و حفظ سلامت پاهایشان باید در نظر بگیرند این افراد چه توصیه ها و روشهای درمانی را باید در نظربگیرند تا بیماری قندخون آن ها تهدیدی برای پاهایشان به حساب نیاید
اگر مبتلا به دیابت هستید، ممکن است بیشتر دچار مشکلات و آسیب های پا شوید و آن هم به این خاطر که دیابت به اعصاب صدمه می زند و جریان خون را در پاها کاهش می دهد.
انجمن دیابت آمریکا تخمین می زند که یک نفر از هر 5 فرد مبتلا به دیابت مبتلا به پای دیابتی خواهد شد.
مبتلایان به دیابت همگی تحت توصیه های مراقبت از پا هستند چون مراقبت ضعیف از پا می تواند به قطع پا و یا ساق آن منجر شود.
پزشک شما توصیه خواهد کرد که سالانه به طور مرتب برای بررسی مشکلات پا مراجعه کنید. اگر به طور متناوب از پای خود مراقبت کنید، مطمئنا از بروز مشکلات بهداشتی جدی مرتبط با دیابت پیشگیری کرده اید.
شستشوی روزانه: استفاده از صابون های ملایم و آب گرم برای شستشوی روزانه پا در دیابتی ها مورد نیاز است. بعد از شستشو پا باید به طور کامل خشک شود و از لوسیون ها برای جلوگیری از ترک خوردگی استفاده گردد.
هرگز کرم را بین انگشتان پا استفاده نکنید، زیرا باعث افزایش احتمال بروز عفونت می‌شود.
کف پا باید به دقت برای تشخیص زخم های کوچک احتمالی بررسی شود. اگر شما قادر به مشاهده کف پای خود نیستید، حتما برای این کار از دیگران کمک بگیرید یا از آینه استفاده کنید.
هر گونه تاول، بریدگی، خراش، و یا زخم، میخچه یا پینه را نباید نادیده بگیرید و باید به پزشک مراجعه کنید.
مراقبت از ناخن ها: بعد از استحمام و زمانی که ناخن پا نرم است، آن را کوتاه کنید، سپس با یک سوهان آن را صاف نمایید. از برش گوشه انگشتان پا به شدت اجتناب کنید. هیچ کدام از شاخه های کنار ناخن را قطع نکنید. در صورت فرو رفتن ناخن در بافت انگشتان نسبت به درمان آن توسط پزشک اقدام نمایید. فراموش نکنید که از قیچی برای کوتاه کردن ناخن استفاده نکنید.
محافظت از پا با کفش و جوراب: زمان ورزش کردن مراقبت باشید که کفش راحت به پا دارید چون در صورت بروز زخم، کفش نامناسب آن را وخیم تر خواهد کرد.
هرگز پای خود را برهنه و بدون جوراب داخل کفش نگذارید.
از پوشیدن کفش های پاشنه بلند اجتناب کنید چون این نوع کفش ها یا صندلها پای شما را در برابر آسیب و عفونت مستعدتر می کند.
روزانه جوراب خود را شستشو یا تغییر دهید. جوراب شما باید پنبه ای، نرم و یا پشمی باشد و در کل شامل الیاف طبیعی شود. از پوشیدن جوراب های تنگ اجتناب کنید.
از احساس خوب خود نسبت به کفش مطمئن شوید و این که هیچ گونه ناهمواری یا تحریک کنندگی در آن وجود نداشته باشد.
برای آزمایش تناسب کفش موارد زیر را دنبال کنید.
روی قطعه ای از کاغذ بایستید. حتما بایستید چون در حالت نشسته شکل پا تغییر می کند.
دور پا خط بکشید.
دور کفش هم خط بکشید.
سپس خطوط را باهم مقایسه کنید. آیا کفش باریکتر است؟ آیا پا داخل کفش را کاملا پر می کند. به طور کلی کفش باید حدود 1 سانتی متر از بزرگترین انگشت پا بلندتر باشد و پهنای آن نیز متناسب با پهنای پا باشد.
جنس بیرونی کفش بهتر است از چرم باشد و داخل آن درز نداشته باشد. داخل کفش باید نرم و بدون هیچ گونه سختی باشد و کف بیرونی کفش از جنس سفت و سخت باشد.
پاهای خود را از حرارت زیاد و سرما محافظت کنید.
برای تقویت پاهای خود ورزشهای ساده و مناسبی مثل پیاده روی، شنا و دوچرخه‌سواری انجام دهید.
اگر پا دچار زخم و ناراحتی است ورزش نکنید.
با افزایش اقدامات ایمنی (چیدمان مناسب اسباب و اثاثیه منزل، عدم استفاده از قالی های شل روی سطوح سرامیک، استفاده از عصا و …) از ضربه و آسیب به اندام های تحتانی پیشگیری کنید.
همیشه قند خونتان را کنترل نمایید. داروهای خود را به موقع مصرف نموده و تغذیه سالم داشته باشید. هرگز سیگار و الکل مصرف ننمایید.
اگر متوجه مشکلاتی از قبیل، ترک خوردگی بین انگشتان پا، فرورفتگی در پا، افزایش بی حسی یا درد، قرمزی، پینه، لکه های سیاه روی انگشتان پا، عفونت و … شدید، حتما با پزشک خود تماس بگیرید.
منبع: www.webmd.com
آوای سلامت
