چه عواملی در بروز سرفه مزمن نقش دارند و باعث ایجاد سرفه های خشک و مکرر می شوند چه نکاتی را در این زمینه باید رعایت کرد و با چه روش های درمانی می توانیم از آسیب های این عارضه کم کنیم
برخی بیماری‌ها اصولا با سرفه طولانی همراه است؛ بیماری هایی چون آسم، سینوزیت، آلرژی های فصلی، بازگشت غذا از مری به معده، تماس با دود سیگار، وجود جسم خارجی در ریه، نوعی نقص ایمنی، اختلالات و تومورهای ریه و مصرف بعضی از داروها.
سرفه مزمن گاه می تواند منجر به استفراغ، افسردگی و در موارد حادتر شکستگی دنده ها شود.
سرفه مزمن با عنوان سرفه بیش از هشت هفته در بزرگسالان و بیش از 4 هفته در کودکان تعریف شده است.
علائم سرفه مزمن
این عارضه می تواند با سایر علائم رخ دهد. علائمی از قبیل آبریزش یا گرفتگی بینی، احساس مایع پشت گلو، گلو درد مکرر، گرفتگی صدا، خس خس سینه و تنگی نفس، سوزش سر دل یا ترش مزه بودن دهان، و در موارد نادر سرفه خونی.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
اگر برای هفته ها سرفه همراه با خلط یا خون داشتید، و اگر این سرفه ها باعث بروز اختلالات خواب در شما شد، یا زندگی اجتماعی و شغلی شما را مختل کرد، باید به پزشک مراجعه کنید.
علل سرفه مزمن: سرفه های گاه به گاه طبیعی هستند و به خارج شدن مواد و ترشحات از ریه ها کمک کرده و مانع بروز عفونت می شوند. اما سرفه ای که هفته ها باقی بماند در نتیجه یک مشکل زمینه ای است.
ترشحات پشت حلق: علت این ترشحات شامل آلرژی، رینیت غیر آلرژیک فصلی، التهاب حلق و حنجره و سینوزیتیس است. این ترشحات رسپتورهای حلق را تحریک کرده و سرفه تولید می شود. به این سرفه ها سندرم سرفه راه های هوایی فوقانی نیز می گویند.
آسم: سرفه های مربوط به آسم در رفت و آمد با تغییرات فصلی هستند و معمولا بعد از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، در تماس با هوای سرد و یا در معرض مواد شیمیایی وخیم تر می شوند.
بیماری ریفلاکس معده به مری: در این بیماری اسید معده منجر به سرفه مزمن می شود.
مطالعات نشان داده اند که سه عامل بالا به تنهایی مسئول 90 درصد از موارد سرفه های مزمن هستند.
علل دیگر
عفونت ها: سرفه می تواند پس از علائم سرماخورگی، آنفلوآنزا، ذات الریه و عفونت های دیگر دستگاه تنفسی فولانی رخ دهند.
داروهای فشار خون: این داروها باعث ایجاد سرفه مزمن در برخی افراد می شوند.
برونشیت مزمن: این التهاب به مدت طولانی منجر به گرفتگی، تنگی نفس، خس خس سینه و سرفه می شود. اغلب افراد مبتلا به برونشیت مزمن افراد سیگاری فعلی یا سابق هستند.
علل کمتر رایج: برونشکتازی، برونشیولیت، برونشیت مزمن از یک بیماری عفونی، بیماری مزمن انسدادی ریه، فیبروز کیستیک، ریفلاکس حنجره، سرطان ریه، سارکوئیدوز.
عوامل خطر
سیگاری های فعلی یا سابق بیشتر در معرض سرفه های مزمن هستند. قرار گرفتن در معرض دود و سیگاری های دست دوم نیز دچار سرفه و آسیب های ریوی می شوند.
عوارض سرفه مزمن: سرگیجه، تعریق بیش از حد، بی اختیاری ادرار، شکستن دنده ها، از عوارض سرفه مزمن هستند.
داروهای درمان سرفه مزمن: آنتی هیستامین ها و ضد احتقان ها، داروهای ضد آسم، آنتی بیوتیک ها، مسدود کننده های اسید، سرکوب کننده های سرفه، از جمله داروهایی هستند که ممکن است تجویز شوند.
مراقبت های داخل خانه
در بسیاری از موارد اقدامات شما در خانه می تواند کمک به کاهش سرفه مزمن کند.
اجتناب از مواد حساسیت زا: اگر سرفه مزمن دارید سعی کنید از تحریک کننده هایی که باعث بدتر شدن سیر سرفه می شوند مانند عطر، یا مواد پاک کننده شیمیایی دوری کنید.
ترک سیگار: شایع ترین علت برونشیت مزمن سیگار است که منجر به تحریک ریه ها شده و سرفه را وخیم تر کند.
کاهش ریفلاکس: خوردن وعده های غذایی کوچکتر، و بالا نگه داشتن سر هنگام خواب از بروز ریفلاکس و سرفه های ناشی از آن پیشگیری می کند.
از خوردن مایعات سرد بخصوص پس از خواب باید خودداری کرد و بهتر است از مصرف غذاهای سرخ شده و با ترکیبات اسیدی مثل ترشی در زمانی که فرد دچار سرفه است، خودداری شود.
توصیه می‌شود از بخور استفاده شود تا هوا مرطوب شده و مشکلات تنفسی کمتر شود.
در صورت آلودگی هوا پیشنهاد می شود به شست و شوی بینی و انجام بخور با آب ساده بعد از بازگشت به منزل اقدام گردد.
اگر از قطره های درمان سرفه و یا آبنبات های درمان سرفه استفاده می کنید، تحت هیچ شرایطی این آبنبات ها را به کودکان زیر 3 سال ندهید چراکه می تواند باعث خفگی شود.
مایعات به رقیق شدن خلط در گلوی شما کمک کرده و سرفه کردن را راحت تر می نماید.
منبع: mayoclinic.org
آوای سلامت،
