اگر می خواهید قبل از ازدواجتان به شناخت مناسبی از طرف مقابل برسید توصیه می کنیم از برخی رو شهای موثر در این زمینه استفاده کنید تا بتوانید به نتیجه مطلوب برسید
دوره آشنایی یا همان خواستگاری مرحله تبادل اطلاعات و احساسات بین دو جنس مکمل (دختر و پسر) و خانواده هایشان با هدف تصمیم گیری برای ازدواج قلمداد می شود. مرحله آشنایی، پایه و اساس ازدواج را شکل می دهد و برای یک ازدواج موفق لازم است از محدودیت ها و اشتباه های رایج در آن آگاهی بیشتری کسب کنید تا مصداق این بیت معروف «خشت اول گر نهد معمار کج، تا ثریا می رود دیوار کج» قرار نگیرید.
فاطمه شیبک، روانشناس عمومی نوشت: کاش…، کاش… و ای کاش…! اگر می خواهید بعد از گذشت مدت زمانی از شروع زندگی مشترک تان به ای کاش گفتن دچار نشوید باید قبل از ازدواج و به خصوص در مرحله خواستگاری حواس تان را به طور کامل جمع کنید. در این مطلب می خواهیم به مرحله آشنایی، خواستگاری و حساسیت های این دوره بپردازیم. برای شناخت بیشتر این مرحله، لازم است تعریف درست و دقیقی از آن داشته باشید. دوره آشنایی یا همان خواستگاری مرحله تبادل اطلاعات و احساسات بین دو جنس مکمل (دختر و پسر) و خانواده هایشان با هدف تصمیم گیری برای ازدواج قلمداد می شود. مرحله آشنایی، پایه و اساس ازدواج را شکل می دهد و برای یک ازدواج موفق لازم است از محدودیت ها و اشتباه های رایج در آن آگاهی بیشتری کسب کنید تا مصداق این بیت معروف «خشت اول گر نهد معمار کج، تا ثریا می رود دیوار کج» قرار نگیرید.
4 نکته قابل تامل درباره دوران آشنایی
این دوره علاوه بر فوایدش که اهمیت آن بر هیچ فردی پوشیده نیست، دارای معایب و محدودیت هایی نیز می باشد. نخست این که، در این مرحله دو نفر سعی می کنند ویژگی های مثبتی از خود نشان دهند و به جای این که خود واقعی خود را به تصویر بکشند، تصویری از آن چه که دوست دارند باشند، یعنی خود آرمانی را به نمایش می گذارند. این تصویر تحریف شده پس از ازدواج و مواجهه با فراز و نشیب های زندگی مشترک کنار می رود و خود واقعی افراد بروز می کند که این خود برای همسرشان ناشناخته است. مسئله دیگری که اغلب به دلیل از دست ندادن شور و جذابیت روابط، کمتر مورد توجه قرار می گیرد، چگونگی مواجهه با مسائل مشترک در این مرحله است؛ اما این نادیده گرفتن، نه تنها باعث می شود بخشی از انرژی روانی را صرف سرکوب کردن آن ها کنید در نهایت با انباشته شدن در طول زمان، به یکباره فوران می کنند. همچنین در این مرحله، چون افراد در حال انتخاب و گرفتن بزرگ ترین تصمیم زندگی شان هستند، معمولا تمامی توجه و انرژی شان را معطوف به آن می دارند. این مسئله باعث می شود که از توجه به تحصیل، کار و … غافل شوند. پس دقت کنید که این مرحله را طولانی نکنید.
رایج ترین اشتباهات دوران خواستگاری
در ابتدای این بخش یادآوری این نکته خالی از لطف نیست که آشنایی شرط لازم برای یک ازدواج موفق است، اما کافی نیست. کسب تجربه از والدین، به خصوص والد هم جنس، اطرافیان، مطالعه کتاب و شرکت در کلاس های آموزش پیش از ازدواج بسیار تاثیرگذار است. با این حال به برخی اشتباه های رایج در مرحله آشنایی و جلسات خواستگاری پرداخته می شود.
همه سوالات شان را از یکدیگر نمی پرسند
در مرحله خواستگاری و آشنایی، بعضی دختر و پسرها به دلایل مختلفی از پرسیدن سوالات کافی اجتناب می کنند. افراد به 4 دلیل در این مرحله سوال نمی پرسند: 1- نمی خواهند صفات منفی از طرف مقابل شان بشنوند که به تبع آن، این فرصت ازدواج را از دست بدهند. 2- می ترسند از آن ها همین سوالات پرسیده شود. 3-به دلیل علاقه مند شدن به یکدیگر نمی خواهند جنبه عاشقانه رابطه شان از بین برود. 4- اصلا نمی دانند دقیقا باید چه سوالاتی بپرسند؟ این در حالی است که کلید شناخت دیگری، پرسیدن سوال از اوست چرا که هرچه افراد شناخت کمتری از خصوصیات و رفتار یکدیگر کسب کنند، در رابطه شان بیشتر دچار خشم و ناامیدی خواهند شد.
دوست دارند خیلی زود متاهل شوند
افراد گاهی پیش از آن که به دقت بررسی کنند که طرف مقابل، آیا همسر مناسبی برای آن هاست یا نه؟ عجولانه به وی قول ازدواج می دهند یا فقط به ازدواج فکر می کنند یعنی تعهد را بر کفویت مقدم می دارند. بیشتر افرادی که دچار این اشتباه می شوند دوست دارند خیلی زود متاهل شوند و مجرد نمانند، از خواستگاری رفتن خسته شده اند یا از طرف والدین شان برای ازدواج تحت فشار هستند. زمانی یک ازدواج، موفق خواهد بود که هر 3 عنصر (علاقه، تفاهم و تعهد) را با هم و به همین ترتیب دارا باشد. ذکر این نکته مهم است که اگر دو نفر پیش از ازدواج هیچ علاقه ای به هم نداشته باشند و نسبت به هم هیچ حسی نداشته باشند پس از ازدواج هم بین آن ها علاقه ایجاد نمی شود.
نشانه های جدی به شوخی گرفته می شوند
خطرناک ترین اشتباه در دوران آشنایی و جلسات خواستگاری، این است که چشم مان را به دلایل گوناگون بر نشانه هایی که در این مرحله از فرد و خانواده اش می بینیم، ببندیم. افراد نشانه ها را از طریق کم اهمیت و بی اهمیت نشان دادن، توجیه کردن و منطقی جلوه دادن و گاهی انکار کردن نادیده می گیرند؛ برای مثال گفتن این که «چون درس هایش سخت است، عصبانی مزاج است» یا گاهی مشاهده می کنیم که فرد، والدینش را علت مشکلات خود معرفی می کند و از این نشانه ها بدون تامل عبور می کنیم در حالی که احتمال دارد این فرد کلا مسئولیت پذیر نباشد و در این صورت نفر بعدی که انگشت اتهام شکست ها را سمت وی نشانه خواهد رفت، شما باشید. معمولا در بیشتر ازدواج های ناموفق، نشانه های هشداردهنده از همان ابتدا قابل مشاهده هستند؛ اما مورد توجه واقع نمی شوند. بنابراین هر گونه تردید در مورد ازدواج با فرد مقابل، به منزله تابلوی ایست است و لازم است تا زمانی که تردیدهایتان را حل نکرده اید، ازدواج نکنید. تردیدها هم از طریق گفت و گوی بیشتر، تحقیق و مشاوره گرفتن از بزرگ ترها و مشاوران متخصص قابل برطرف شدن است.
به سرعت از باورها دست برمی دارند
در فرآیند آشنایی گاهی افراد به دلیل این که می خواهند نشان دهند کاملا با یکدیگر هم کفو هستند، به سرعت از باورها و ارزش هایشان دست می کشند تا ارتباط را حفظ کنند. درست است که سازش و کنار آمدن در زندگی لازم است؛ اما این مسئله مربوط به این مرحله نمی شود چرا که پیش از ازدواج شما به تنها فردی که تعهد دارید خودتان هستید. پس در این مرحله باید اگر نظرات متفاوتی با طرف مقابل تان دارید، به طور واضح و روشن بیان کنید.
مطمئن هستند که می توانند طرف مقابل را تغییر دهند
یکی از باورهای رایج اما کاملا غلط که در میان دخترها شایع تر است، این است که با عشق و توجه می شود طرف مقابل را تغییر داد. دختران و پسران جوان تصور می کنند که بعد از ازدواج مشکلات کم می شود چراکه عشق و علاقه، طرف مقابل را قابل انعطاف خواهد کرد؛ اما شروع زندگی مشترک آغاز استقلال افراد از خانواده هایشان و به دوش کشیدن مسئولیت های زندگی مشترک است و همین مسئولیت ها به طور طبیعی، دختر و پسر را با مشکلاتی مواجه می کند.
روزنامه خراسان
