کسانی که اقدام به ضبط کلیپ یا ویدئو به عنوان دابسمش می کنند و آن را در فضای مجازی منتشر می کنند چگونه افرادی هستند می خواهیم علت علاقه مندی آن ها به این کار را در ان ها پیدا کنیم
در دنیای مجازی امروز هر لحظه همه منتظر یک اتفاق تازه هستند. احتمال دارد هر روز یک اتقاق غیرمنتظره در دنیای مجازی رخ دهد یا اپلیکیش تازه‌ای رونمایی شود. اتفاق اخیر مربوط به همه‌گیر شدن دابسمش است که موجی را در شبکه‌های مجازی ازجمله اینستاگرام و فیس‌بوک به راه انداخته است. این اپلیکیشن که نوامبر سال گذشته به مخاطبان معرفی شد در مدت یک سال به سرعت در سراسر دنیا همه‌گیر شد و ایرانی‌ها را هم به‌شدت درگیر خودش کرد.
اگر در حال استفاده از این اپلیکیشن هستید و از تماشای ویدئوهای منتشر شده از خودتان لذت می‌برید، بهتر است این روزها بیشتر مراقب باشید چون مشکلاتی در کمین شماست و محققان می‌گویند که ممکن است پای اختلالی در میان باشد!
از کاربران چه خبر؟
در شبکه‌های اجتماعی مختلف عضو هستید؟ پس به‌طور حتم افرادی را در فهرست دوستان‌تان دیده‌اید که با چهره‌ها و اداهای مختلف ویدئوهای‌شان را به اشتراک گذاشته‌اند. به نظرتان جالب است؟ با حال است یا ایده خلاقانه‌ای دارد؟ شاید هم فکر کنید که آزاردهنده یا بیخود است. اما جالب اینجاست که بسیاری از افراد وقتی برای اولین بار دابسمش را می‌بینند و ویدئوی خودشان را با آن ضبط می‌کنند، به دابسمش علاقه‌مند می‌شوند.
تب استفاده از این اپلیکیشن نه‌تنها در میان مردی عادی موجی به پا کرده، بلکه در میان چهره‌های مشهور و هنرپیشگان ایرانی و خارجی هم مورد استقبال قرار گرفته است.
البته این موج فقط مربوط به ایران نیست و کاربران جهانی شبکه‌های اجتماعی را حسابی درگیر کرده است به‌طوری‌که آمارها نشان می‌دهد حدود 20 میلیون نفر در سراسر دنیا این اپلیکیشن را دانلود کرده‌اند و دابسمش 950 هزار بار در توییتر، منشن شده است. ضمن اینکه جوناس دراپل، رولاند گرنک و دنیل تسچیک که هر سه ابداع‌کننده این اپلیکیشن هستند، اعتقاد دارند که در حال حاضر بیش از 50 میلیون دابسمشر در حال استفاده از این اپلیکیشن هستند.
دابسمش چیست؟
اگر تا به حال اسم دابسمش به گوش‌تان خورده یا بین اطرافیان این کلمه را شنیده‌اید اما هنوز نمی‌دانید که این کلمه عجیب معنی‌اش چیست به شما می‌گوییم که دابسمش (dubsmash) نام اپلیکیشنی برای گوشی‌های همراه با سیستم عامل IOS و اندروید است که کاربران با استفاده از آن می‌توانند تصویر خود را روی صدای دیگران بگذارند. مثلا کاربران می‌توانند دیالوگی را از یک فیلم سینمایی یا بخشی از یک ترانه انتخاب کنند و با آن لب بزنند.
بعضی از این صداها قبلا توسط کاربران دیگر آپلود شده و کاربران می‌توانند از این صداها استفاده کنند یا اگر خواستند از صدای کسی استفاده کنند که در آرشیو موجود نیست و فایل صوتی را آپلود کنند. یک دابسمش حداقل یک و حداکثر 10 ثانیه زمان دارد و همین موضوع هم باعث شده که هر روز به طرفداران این نرم‌افزار اضافه شود و حتی تعدادی از دابسمش‌های چند ثانیه‌ای را کنار هم قرار دهند و به‌عنوان برترین دابسمش‌ها در شبکه‌های اجتماعی مختلف به‌ویژه تلگرام و اینستاگرام، همخوان کنند.
افراد علاقه‌مند به دابسمش اختلال روانی دارند؟
هر پدیده تازه‌ای در ابتدا جذاب است و می‌تواند افراد مختلف را شیفته کند. تا اینجا مشکلی نیست اما اوضاع زمانی نگران‌کننده می‌شود که این پدیده به مشغله ذهنی افراد تبدیل شود و هر لحظه مشغول به کار با آن باشند.
محققان و پژوهشگران دانشگاه آکسفورد در این باره می‌گویند: «افرادی که با اپلیکیشن دابسمش ویدئو تهیه کرده و آن را در اینترنت به اشتراک می‌گذارند کارشان شبیه کسانی است که تا پیش از این دنبال سلفی گرفتن و انتشار آن در شبکه‌های اجتماعی بودند. به این نتیجه رسیدیم که افراط در این کار می‌تواند با بروز اختلالات روانی در ارتباط باشد و مانند سلفی گرفتن بیش از حد، اثرات مخربی به همراه دارد. »
دکتر شونگ شوا تسوی، پژوهشگر و استاد دانشگاه ملی مالزی در این باره اینطور توضیح می‌دهد: « به نظر من دابسمش یک اپلیکیشن سرگرم‌کننده است که به جوان‌ها امکان می‌دهد استعدادهای‌شان را نمایش دهند. » به عقیده او، دابسمش فقط جنبه سرگرمی دارد و استفاده از آن نگران‌کننده نیست.
به‌گفته روانشناسان، استفاده از این اپلیکیشن و به اشتراک گذاشتن ویدئوها در شبکه‌های اجتماعی به‌خودی‌خود ضرری ندارد. ضمن اینکه عکس و فیلم بیشتر از متن و نوشته در ذهن‌ها باقی می‌ماند. علاوه بر این گفته می‌شود افرادی که در بیان خودشان و ابراز وجود مشکل دارند به کمک ابزارهای این‌چنینی می‌توانند احساسات خودشان را بروز دهند، اما عیبش این است که این شیوه بروز احساسات، ارتباطی یک‌طرفه است و خروجی خوبی ندارد.
علاوه بر این اگر کاربران مراقب تعداد دفعات استفاده از این اپلیکیشن نباشند این موضوع می‌تواند برای‌شان آسیب‌هایی به همراه داشته باشد چون ابراز احساسات بیش از حد در دنیای مجازی آسیب‌زاست.
یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد افرادی که به‌طور مرتب عکس‌ها و فیلم‌هایی از خودشان را در شبکه‌های اجتماعی نمایش می‌دهند، احتمال دارد که به خودشیفتگی دچار شده یا اشخاص خودمحوری باشند.
اگر فردی سه یا چهار بار در روز از روی عادت تصاویر و عکس‌هایش را آپلود کند، واضح است که در شخصیت این فرد اختلالی وجود دارد. دلیلش این است که اگر ما در طول روز زمان زیادی را صرف انجام کاری کنیم که ارتباطات اجتماعی ما را با دیگران تحت تاثیر قرار دهد این موضوع نشان‌دهنده یک مشکل یا اختلال و نداشتن سلامت روانی است.
در کنار این موضوع افرادی هستند که به اینترنت وابستگی زیادی دارند و حداقل چهار ساعت در روز را به آپلود عکس و فیلم و دنبال کردن تعداد لایک‌های دیگران اختصاص می‌دهند. گاهی پیش می‌آید که وقتی از اینترنت دور می‌شوند استرس می‌گیرند و از این موضوع نگران هستند که در غیاب آنها در صفحات شخصی شان چه جریانی برقرار است.
این افراد هم باید مراقب باشند و زمان مشخصی را برای بودن در شبکه‌های اجتماعی در نظر بگیرند تا اعتیاد آنها برطرف شده و به زندگی فردی و اجتماعی شان صدمه وارد نشود.
مجله زندگی ایده آل
