درمان کم بینایی شامل بزرگنمایی و بزرگ کردن تصویر از طریق استاندارد از وسایل کمک بینایی و اقدامات دیگر ارجاع به خدمات اجتماعی و آژانس های اجتماعی برای کاهش دید می باشد. هدف از این اقدامات بهبود عملکرد بینایی و کمک به بیماران کم بینا برای انجام فعالیت های معمول است.
وسایل کمک بینایی شامل ابزار بصری و غیر بصری می باشند. ابزار بصری (بینایی) عبارتند از: عدسی های کمکی مثل ذره بین و عینک وسایل تلسکوپ، عدسی های ضد رفلکس که درخشش نور را کاهش می دهند و سیستم های مطالعه الکترونیکی از قبیل تلویزیون مدار بسته و کامپیوتر با حروف درشت.
ذره بین ها ممکن است دستی یا پایه دار و با یا بدون نور تابانی باشند وسایل تلسکوپی نیز ممکن است شامل تلسکوپ های عینکی یا لوله های دستی باشند. وسایل غیر بصری عبارتند از متن های چاپی حرف درشت و وسایل کمکی برای نوشتن انواع وسایل کمکی برای افراد کم بینا بسته به نوع فعالیت آنها در جدول 2-1 فهرست شده است.
اقدامات و راه کارهایی که انجام وظیفه بینایی را بهبود می بخشند عبارتند از اصلاح حرکات بدن و نور تابانی و آموزش مهارت های زندگی به صورت مستقل.
برای انتقال تصویر به مناطق عملکردی میدان بینایی می توان از حرکت ها و وضعیت های مختلف سر استفاده نمود. نور تابانی نیز می تواند بعنوان یک اقدام جانبی توام با درشت نمایی مورد استفاده قرار بگیرد. تنظیم نور برای مطالعه و سایر فعالیت ها مفید است. وسایل بصری و غیر بصری ساده در کلینیک های کاهش دید قابل دسترسی هستند.
برای بیماران کم بینایی که تنها زندگی می کنند و قادر نیستند داروهای خود را به تنهایی مصرف کنند ارجاع به آژانس های اجتماعی لازم است. بیمارانی که دخانیات مصرف می کنند باید به خاطر داشته باشند که بهترین کار این است که در حضور یکی از اعضاء خانواده به این کار مبادرت ورزند. آژانس های اجتماعی نظیر خانه روشن برای افراد نابینا، سعی کرده اند خدماتی را برای کم بینایان تدوین کنند از جمله: آموزش مهارت های زندگی بدون وابستگی به دیگران و نظارت بر فعالیت های شغلی و تفریحی و طیف وسیعی از ابزارهای کمکی برای بهبود بینایی و جهت یابی و حرکت.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
