علامت مشخصه فردی که نشئه است :

-خارش بخصوص در بازوان ،صورت بویژه پیشانی و بینی ،آلت تناسلی و سرخ شدن چشمها.

استفاده بیش از حد از تریاک موجب استفراغ میشود که در بین معتادین به تگری زدن معروف است و فرد معتاد به محض استفراغ حالش بهبود میابد. بر خلاف فرد حشیشی که با وجود استفراغ کردن تا چند روز حالش بد باقی می ماند. بیماران معتقدند که تریاک مزاج سرد دارد لذا برای از بین رفتن آثار استفاده بیش از اندازه آن از موادی که طبع گرم دارند ( مواد قندی ) استفاده میشود. در مجموع معتادین با مواد غذایی که طبع سرد دارند مانند برنج و کله پاچه رابطه خوبی ندارند. معتادین معتقدند آب لیمو اثر تریاک را از بین میبرد و به نشئگی خاتمه میدهد.
-مصرف کنندگان معتقدند شیره مزاج گرم دارد لذا برای بریدن آن (از بین رفتن آثار استفاده بیش از اندازه ) از موادی که طبع سرد دارند مانند هندوانه استفاده میشود.به گفته افراد وابسته به مواد افیونی یبوست ناشی از مصرف تریاک بسیار شدید است و لذا اکثرمعتادان به ملینها روی می آورند و در سنین بالا دچارعارضه هموروئید (بواسیر) میشوند.
-افراد معتاد به علت ترس از لو رفتن به مسافرت نمیروند به هیچ وجه حاضر نیستند در بیمارستان بستری شوند و پس از بستری شدن اجباری در بیمارستان،معتادین اصرار عجیبی در نشان دادن علائم بهبودی دارند. این افراد با کسی در گیر نمیشوند چون اگر بازداشت شوند اعتیادشان لو میرود.

-گذشته از آنچه گفته شد افراد معتاد کاملا ترسو هستند و حتی باصدائی کم از جا می پرند . شنیده میشود که بعضی از دانشجویان در شبهای امتحان تا حتی ۳ شب با مصرف تریاک بیدار میمانند و درس میخوانند اگر چه نشئگی باعث سرحالی و افزایش هوشیاری فرد میگردد اما عموما این دانشجویان بعد از مدت کوتاهی مبتلا به اعتیاد دائم تریاک میشوند و میزان مصرفشان بیشتر شده ومعمولا به آن درجه از سرحالی و هوشیاری هم برای ادامه تحصیل دست نمی یابند ودر نهایت بعلت اعتیاد ترک تحصیل میکنند.

-خود معتادین معتقدند فردی که نشئه است فک میزند یعنی خیلی دوست دارد حرف بزند و دوست دارد دیگران به حرفهای او توجه نمایند . فرد معتاد به تریاک پس از نشئه شدن میتواند یک خاطره کوتاه را شاخ و برگ داده و ساعتها با آن جمعی را سرگرم کند افرادی که تریاک را به صورت تدخینی مصرف میکنند اگر دوره های خماری و محرومیت ندیده باشند عموما قیافه ای مانند افراد عادی دارند . این افراد معمولا موهای پر پشتی دارند و اگر در رفتارشان دقت نمائیم همیشه در حدود ساعت خاصی یافتن آنها غیر ممکن است!!
-البته افرادی که مدتها از بافور استفاده کرده اند ، به علت فشار منفی لازم برای کشیدن دود وافور در حفره دهانی عموما گونه های فرو رفته دارند.تریاک بوی خاصی دارد که پس از چند بار استشمام خاطره آن در ذهن باقی میماند و این بو هر چه قوی تر باشد نشانگر مرغوبیت بیشتر تریاک مصرفی فرد معتاد است .این ماده در بین عوام به ( تل ) مشهور است.
مصرف کنندگان نامهای دیگری چون تی تی و سیاه نیز برآن نهاده اندو به معتادان آن اصطلاحا تل باز می گویند. این ماده عموما به صورت گرمی یا مثقالی فروخته میشود. هرمثقال gr ۶۸۷۵/۴ می باشد که معتادان به آن هشت نخود هم میگویند. بعضی از اوقات تریاک در بسته های ۶ ، ۱۲ ، ۲۵ گرمی فروخته میشود. معتادانی که مصرف بالائی دارند (وافوریها) عموما تریاک را به صورت لول تهیه میکنند که معادل ۲۰-۱۶ گرم میباشد.

در قدیم از واحد دیگری به نام سیر استفاده میشد که معادل ۱۶ مثقال یا ۷۵ گرم بود . ۵۲- ۵۰ لول معادل یک کیلو گرم میباشد . گونه های استعمال تریاک بین معتادان به سیخ و سنگ ، سیخ و سوزن ، قل قلی ، وافور وخوردن تریاک یا حب کردن معروف است.