دیستروفی قرنیه، به صورت یک صفت اتوزومال غالب به ارث می رسد و معمولا در سن 20 سالگی ظاهر می شود. این اختلالات با ایجاد رسوب در لایه های قرنیه مشخص می شوند. کاهش دید در این اختلالات نتیجه بی نظمی در سطوح قرنیه و رسوب های موجود در آن می باشد. رسوب های تشکیل شده در اندوتلیوم قرنیه موجب ادم قرنیه و تیرگی دید می شود. تداوم ادم منجر به کراتوپاتی تاولی می شود که با تشکیل تاول همراه است این تاول ها در صورت پارگی موجب درد و ناراحتی می شوند. این وضعیت معمولا با گلوکوم اولیه با زاویه باز توام می باشد.
برای صاف کردن تاول محافظت از انتهای باز عصب قرنیه و تامین راحتی بیمار از بانداژ لنز تماسی استفاده می شود. درمانهای نشانه ای از قبیل قطره ها یا پمادهای هیپرتونیک (کلرید سدیم 5%) ممکن است ادم اپی تلیال را کاهش دهند پایین آوردن IOP ادم استروما را نیز کاهش می دهد. در موارد پیشرفته انجام کراتوپلاستی سوراخ کننده با میزان موفقیت بالایی همراه است
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
