کونژنکتیویت شایع ترین بیماری چشمی در تمام دنیاست. این بیماری به ظاهر صورتی رنگ چشم (به این بیماری اصطلاحات چشم صورتی گفته می شود) زیرا عروق خونی ملتحمه دچار خونریزی می گردند.
تظاهرات بالینی
نشانه های شایع عبارتند از: احساس کردن جسم خارجی در چشم، حس سوزش و خراشیدگی، احساس خارش و فتوفوبی. کونژنکتیویت ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد اما عفونت معمولا در یک چشم شروع می شود سپس در اثر تماس دست به چشم دیگر انتقال می یابد.
بررسی و یافته های تشخیصی
چهار تصویر بالینی مهم جهت ارزیابی نوع کونژنکتیویت وجود دارد: نوع ترشح (آبکی، موکوئید، چرکی یا موکوسی- چرکی) نوع واکنش ملتحمه فولیکولی یا پاپیلری) وجود غشاهای کاذب یا حقیقی و وجود یا عدم لنفادنوپاتی (بزرگی غدد لنفاوی بناگوشی و تحت فکی که لنف را از پلکها تخلیه می کند).
غشاء کاذب شامل اگزودای منعقد شده ای است که سطح ملتحمه ملتهب را می پوشاند. غشاء حقیقی وقتی تشکیل می شود که اگزودا به لایه سطحی ملتحمه بچسبد و در اکثر کنده شدن آن خونریزی ایجاد شود. فولیکول ها ضایعات برجسته متعددی هستند که بوسیله عروق خونی نازکی احاطه می شوند این ضایعات شبیه دانه های برنج هستند. پاپیل، اپی تلیوم ملتحمه است که دچار هیپرپلازی می شود و به شکل برجستگی های موزائیک مانند ظریفی در زیر اسلیت- لامپ ظاهر می گردد. تشخیص کونژنکتیویت بر اساس معیارهای ذیل می باشد: خصوصیات خاص علائم چشمی، پیدایش بیماری به صورت حاد یا مزمن و شناسایی عوامل مستعد کننده، نتایج مثبت مطالعات اسمیر و کشت تشخیص را قطعی می سازد.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
