تخلیه عبارتست از خارج کردن چشم بطور کامل توام با قسمتی از عصب بینایی. تخلیه کره چشم ممکنست برای موارد زیر انجام شود:صدمه شدید منجر به پرولاپس بافت یووا یا کاهش حس نور. تحریک، نابینایی، درد،دفورمیتی و بدشکلی چشم که معمولا ثانویه به گلوکوم کنده شدن شبکیه یا التهاب مزمن می باشد. چشم فاقد بینایی مفید که موجب بروز افتادگی سمپاتیکی در چشم دیگر می شود. تومورهای داخل چشم که با استفاده از روشهای دیگر قابل درمان نیستند.
پروسجر تخلیه شامل مراحل زیر است:
جدا کردن و بریدن یکایک عضلات چشم، دیسکسیون کپسول Tenons (غشاء فیبروزی پوشاننده صلبیه) و بریدن و جدا کردن عصب بینایی از کره چشم. معمولا بدنبال تخلیه چشم یک پروتز کاشتنی در اوربیت قرار داده می شود و ملتحمه بسته می شود. در محل عمل یک پانسمان فشاری بزرگ قرار داده می شود.
Evisceration عبارتست از خارج کردن محتویات چشم به روش جراحی از طریق ایجاد برش یا درچه ای در قرنیه یا صلبیه. عصب بینایی، صلبیه، عضلات خارجی چشم و قرنیه دست نخورده باقی می مانند. مزیت اصلی این روش نسبت به تخلیه چشم این است که از نظر زیبایی کمتر ایجاد اشکال می کند و حرکت چشم پس از گذاشتن پروتز مناسب چشمی، افزایش می یابد. این پروسجر برای بیمارانی که دچار اختلال شدید در تصویر ذهنی از بدن خود هستند بسیار مناسب است. مهمترین اشکال این پروسجر احتمال بالای افتالموسکوپی سمپاتیکی است.
Exenteration عبارتست از برداشتن پلکها، چشم و مقادیر متغیری از محتویات اوربیت. موارد استفاده این پروسجر عبارتست از: بدخیمی های اوربیت که جان بیمار را تهدید می کند وقتی که روشهای درمانی نگهدارنده برای درمان تومور با شکست مواجه می شود.
یک مثال برای این پروسجر، کارسینوم سلولهای سنگفرشی در سینوس های پارانازال، پوست و ملتحمه همراه با دیگری عمیق اوربیت است. Exenteration در موارد وسیع تر شامل برداشتن تمام بافتهای اوربیت و رزکسیون استخوانهای اوربیتال می باشد.
کاشتنی ها و پروتزهای اوربیت (پروتزهای اوربیت معمولا از پلاستیک سیلیکونی ساخته می شوند) به حفظ شکل چشم بعد از تخلیه یا Evisceration کمک می کنند و از چروکیدگی و فرورفتگی چشم جلوگیری می نمایند. ابتدا پس از بستن ملتحمه از مبدل های موقتی استفاده می شود سپس پروتز اوربیت کاشته می شود. پس از عمل تخلیه چشم یا Evisceration از مبدل های موقتی با اهداف زیر استفاده می شود:
حفاظت از خط بخیه، نگهدارنده فورنیکس ها، پیشگیری از کنتراکچر حفره چشم جهت آمادگی برای گذاشتن پروتز و تامین تمامیت پلک ها.
وقتی که حفره چشم بطور کامل التیام یافت مبدل برداشته شده و پروتز دائمی چشم قرار داده می شود. متخصص پروتزهای چشمی فرد آموزش دیده و ماهری است که انحصارا بر روی پروتز چشم کار می کند. پس از اینک چشم پزشک التیام حفره را تایید کرد و محل عمل آماده برای گذاشتن پروتز گردید بیمار به متخصص پروتزهای چشمی ارجاع می شود. دوره التیام معمولا 8-6 هفته طول می کشد. به بیمار توصیه می شود که برای پیدا کردن یک پروتز مناسب قبلا با متخصص پروتزهای چشم مشاوره کند. تامین اطلاعات دقیق و بیان کردن نگرانی ها اضطراب بیمار را در مورد استفاده از پروتز کاهش می دهد.
تمام پروتزهای چشمی محدودیت هایی از نظر حرکت دارند. پروتزهای چشمی در دو طرح مختلف تولید می شوند. پروتزهای چشمی آن افتالمیک برای مواردی که کره چشم وجود ندارد. صفحات صلبیه ای که شبیه پروتزهای آنفتالمیک هستند اما نازکتر بوده و به نظر می رسد که قرنیه در روی آنها سالم است.
هر پروتز چشمی بسته به کیفیت و تناسب اندازه میزان راحتی و زیبایی ظاهری معمولا تا 6 سال دوام دارد.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
