نشانه ها ممکنست خفیف بوده و فقط شامل درجات مختلف کاهش شنوایی، و خروج ترشحات بدبو از گوش (به صورت متناوب یا دائمی) باشند. درد معمولا جز در موارد ماستئوئیدیت حاد وجود ندارد، اما پس از درگیری ماستوئید قسمتهای اطراف گوش به لمس حساس شده و قرمزی و ادم بوجود می آید. در ارزیابی اتوسکوپی پرده صماخ ممکنست پرفوراسیون و کلستئاتوم به صورت یک توده سفید رنگ در پشت پرده صماخ یا در داخل کانال گوش خارجی آشکار شود. کلستئاتوم، وجود پوست رشد نیافته لایه خارجی پرده گوش در گوش میانی است. این پوست تکامل نیافته، یک حفره بوجود می آورد که در آن پوست دژنره شده و مواد چربی جمع می شوند. این حفره با ساختمانهای گوش میانی و یا ماستوئید ارتباط دارد. خود کلستئاتوم معمولا ایجاد درد نمی کند. در موارد اوتیت میانی مزن کلستئاتوم، آزمون های ادیومتری وجود کاهش شنوایی هدایتی یا مرکب را آشکار می سازند.
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
