در مطالب قبل درباره فواید زالو درمانی و موارد استفاده از آن صحبت کردیم. این روش درمان از 2500 سال پیش تا به حال مورد استفاده برای درمان بیماری هایی مانند سردرد ، تب ، آبسه و … استفاده می شده. در این مطلب قصد داریم به توضیح نقش زالو درمانی در عمل های دندان پزشکی بپردازیم.
زالو از 2500 سال قبل در هند، یونان، روم، ایران و سپس در اروپا مورد استفاده پزشکی داشته است در قرن نوزدهم از این جانور کوچک برای درمان هر دردی از جمله سردرد، تب، زخم های عفونی شده، دمل و آبسه، ورم ها، هموروئید و … استفاده می شده است. بدلیل اثر ضدانعقادی هیرودین (Hirudin) بزاق زالو، امروزه در تحقیقات جدید ثابت شده است که پس از عمل جراحی آنژیوپلاستی قلب و به طور کلی در بیماری های کرونری قلب، زالو می تواند نقش مؤثری ایفا کند و خطر جراحی و Side Effect و خطر حملات قلبی را به حداقل کاهش دهد. در هندوستان 20بیمار با واریس اندام تحتانی (پیشرفته) کاندید زالو درمانی شده و پاسخ درمانی شگفت آوری مشاهده شده و همه 20نفر (100درصد بیماران مورد مطالعه) کاملاً درمان شدند.
جوزف آیتون جراح ترمیمی بیمارستان ماساچوست ایالات متحده در سال 5891 وازنش یا پس زدن عمل جراحی پیوند گوش یک پسربچه را با زالو مرتفع کرد.
جامعه جراحان انگلستان پس از مشاهده اثرات معجزه آسای زالو در جراحی های پلاستیک و گرافتهای پوستی و پیوند اعضاء کاربرد زالو پس از پایان جراحی و حتی در حین عمل را کاملاپذیرفته اند و مورد تأکید قرار می دهند.
در کشور روسیه درمان با زالو بسیار رواج یافته است به طوری که بیماری های مختلف از سردرد و بیماری قلبی و پوستی گرفته تا حتی ضعف قوای جنسی را با زالواندازی معالجه می کنند.
در روسیه و اوکراین کرم های آرایشی جهت رفع چروک صورت ابداع شده است که ماده مؤثره آن از زالو استحصال شده است.
ترشحات زالو موجب تحریک رشد نرون ها و نورودندریت های آنها می شود. این کشف می تواند افق روشنی در درمان بیماری های ناعلاج نظیر پارکینسون، اسکلروزیس، ترومبوز عروق مغز، آلزهایمر و… برای ما باز کند.
کرسی زالو درمانی سن پترزبورگ (MAPS) توصیه می کند: ما معتقدیم هر پزشکی اعم از جراح ارتوپد، دندانپزشک، ژینکولوژیست و … بایستی توانایی های درمانی زالو را بشناسد و استفاده کند. زالو توانایی درمان گروه متنوعی از بیماری ها را دارد نظیر: زخم معده، پروستاتیت، برونشیت، التهابات کبد و کیسه صفرا، گاستریت، هموروئید، اغلب بیماری های پوستی، اسپاسم عضلانی، واریس، نازائی، آدنوم پروستات، ناباروری مردان، کاهش میل جنسی (Impotnce)، الکلیسم، ترک اعتیاد (موادمخدر).
