عاشق شدن و عاشق ماندن در چه صورت پدید می آید و چگونه افراد به این حالت دچار می شوند آیا ژن ها در این زمینه نقشی برعهده دارند و می توان در ورابط اجتماعی روی آن ها تحقیق کرد و به حضور ان ها در این زمینه پی برد؟
بدون شک یکی از مهم ترین بخش های زندگی هر فردی انتخاب شریکی قابل اعتماد است، شریکی که بتوان در تمامی مراحل سخت و اسان به همراهیش امید داشت. فکر می کنید چنین همراهی چه ویژگی های باید داشته باشد؟ یا بهتر بگوییم ما بر مبنای چه معیارهایی دست به انتخاب می زنیم؟ معیارهای ما صرفاً از به روند جامعه پذیری و خلقیات ما مربوط می شود یا ژن ها هم می توانند در عاشقی ما نقش ایفا کنند؟
جای تعجبی ندارد اگر دوست داشتن را به فعل و انفعلات هورمونی یا احساسات انسانی ربط بدهید؛ اما حقیقت این است که پیش از هر عاملی که به ذهن ما خطور کند ژن ها می توانند جوانه عشق را در دل ما بکارند. بنا بر آخرین یافته های به دست آمده، اغلب ما نسبت به کسانی گرایش عاطفی داریم که شباهت های ژنتیکی داشته باشیم و نمود عینی این امر را می توان در توجه افراد به قد شریک زندگی آینده‌شان به خوبی مشاهده کرد.
مدت های طولانی است که روان شناسان دریافته اند، قد عاملی مهم در انتخاب یا عدم انتخاب فردی به عنوان همسر و همراه است. عاملی تعیین کننده که بیش از هر چیزی تحت تأثیر نقشه های ژنتیکی است، در واقع این ژن های ما هستند که رفتارهای ما نسبت به بدن و فیزیک دیگران را مشخص می کنند. همین ژن ها موجب تمایل و توجه ما نسبت به افرادی می شود که قدی تقریباً مشابه خودمان داشته باشند. هر چند قد ما به همان میزان که به واسطه ژن ها مشخص می شود تحت تأثیر عوامل اجتماعی نیز قرار دارد؛ ولی شباهت های ژنتیکی نقشی به مراتب پر رنگ تر در جذاب به نظر رسیدن یک فرد بازی می کند.
بر این اساس، ژن های ما بیش از آنچه تصورش می کنیم در سرنوشت ما نقش دارند؛ آنها هستند که خلقیات، افسرده یا شاد بودن و حتی عاشقی ما را تعیین می کنند. اگر روند تحقیقات انجام شده بر همین منوال ادامه پیدا کند، بعید به نظر نمی رسد که تا آینده ای نه چندان دور نقش اجتماع و هر آنچه به آن مربوط می شود انکار شود.
منبع scienceworldreport
انتهای پیام
