علوم انسانی به آن دسته از دانشهایی اطلاق می شود که درباره جنبه های مختلف تن، روان، زندگی، آداب و رسوم و فرهنگ آدمی گفت و گو می کند. در این علوم وسیله تحقیق بر اساس روش علمی استوار است. در زیر چند رشته از علوم انسانی را به اختصار یاآور می شویم.
مردم شناسی: در این شاخه از علوم انسانی بیشتر از فرهنگ، هنر، آداب و رسوم و طرز زندگی مردم بحث
می شود.
نژادشناسی: شناخت نژادها، منشاء و پیدایش آنها، ویژگیها و پراکندگی آنها را در نقاط مختلف جهان مطرح
می سازد.
جامعه شناسی: صرف نظر از ملاحظات نژادی توجه خود را به منشاء سیر تکامل، نهاد، کارکرد و ساخت گروههای اجتماعی و جوامع بشری معطوف می دارد.
فیزیولوژی: دانشی است که درباره اعضاء وظایف و کارکرد بدن بحث می کند.
روان پزشکی: که شاخه ای از رشته پزشکی است به شرح انواع بیماریهای روانی و اختلالهای عقلی و هوشی و درمان آنها می پردازد.
روان کاوی: نوعی روان درمانی است که با پریشانی خیال و تجزیه و تحلیل خوابها سر و کار دارد. مشکلات بیمار توسط روان کاو کشف و تعبیر و تفسیر می گردد و به او گفته می شود که برای تسکین ناراحتیهای خود چه باید بکند. در این روش تاکید تحلیل گر بیشتر بر ناکامی در تمایلات جنسی صورت می گیرد.
روان شناسی: عبارت از تحقیق و بررسی علمی در رفتار موجود زنده است و به آن شاخه از معرفت آدمی اطلاق می شود که یافته ها و کشفیات آن از راه ملاکها و اصول مورد قبول روان شناسان به دست آمده باشد.
به طوری که مشاهده می شود روان شناسی توضیح علمی درباره رفتار موجود زنده است و نه تنها رفتار انسان، بلکه رفتار هر موجود زنده دیگری را در بر می گیرد. رفتار به هر گونه کنش و واکنشی اطلاق می گردد که از موجود زنده به صورت پنهان و آشکار سر می زند. چنانکه فریاد کشیدن بلند صحبت کردن، آرام حرف زدن زمزمه کردن، حتی نگاه و سکوت هم در روان شناسی رفتار تلقی می شود. پس رفتار امری محسوس است. جنبه کمی و کیفی و شدت و ضعف دارد. همان گونه که در علم فیزیک شدت نور و صوت را اندازه می گیرند در روان شناسی نیز از راه سنجش می توان به کم و کیف و شدت رفتار پی برد.
هیچ رفتاری بی علت به وجود نمی آید. در اصطلاح روان شناسی علت را محرک یا انگیزه و رفتار را پاسخ آن می خوانند
این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
